Αν ο σκύλος έχει αναγορευτεί στον πιο πιστό φίλο του ανθρώπου, το ίδιο φαίνεται να μην ισχύει για τη στάση του ανθρώπου προς τον σκύλο. Στην Ελλάδα δεν φημιζόμαστε δα για τη φιλοζωία μας και η σχέση με τα ζώα συντροφιάς συχνά διαρρηγνύεται μόλις ο ιδιοκτήτης στριμωχτεί να αναλάβει τις ευθύνες προς το κατοικίδιο του. Τα σκυλιά και τα γατιά που εγκαταλείπονται στο δρόμο, λίγο πριν τις διακοπές, οι γέννες των ζώων που πετιούνται στα σκουπίδια είναι γνωστά σε όλους μας. Όμως και οι πιο «εξευγενισμένοι» από εμάς λαοί, στις πόλεις των οποίων δεν περιφέρονται αδέσποτα ζώα, αποδεικνύονται πολύ παραδόπιστοι, καθώς στις χώρες τους χρησιμοποιούνται ευρέως, παράνομα και καταχρηστικά γατιά και σκυλιά για πειραματόζωα σε εργαστήρια ή για τη γούνα τους, ακόμα και για δοκιμές όπλων.

Η Πόπη Μπάκα εν είδει λαγωνικού, διερεύνησε τα προηγούμενα χρόνια σε βάθος, το απίθανο κύκλωμα το οποίο δρα σε Ευρώπη και Αμερική, παράνομης διακίνησης κατοικίδιων, αδέσποτων και όχι μόνο, με πλοκάμια και στη χώρα μας. Δεν λείπουν και οι περιπτώσεις κατά τις οποίες εμπλέκονται κάποιες φερόμενες ως φιλοζωικές οργανώσεις ή ιδιώτες οι οποίοι εν αγνοία τους δίνουν ζώα για υιοθεσία στο εξωτερικό. Οι υιοθεσίες αποτελούν το προκάλυμμα για να οδηγηθούν τα ζώα, από διάφορες χώρες στις οποίες ακόμη υπάρχουν αδέσποτα και καταγγελίες για κακοποίηση σε βάρος τους, σε ένα αργό, βασανιστικό θάνατο, στο εξωτερικό.

Το πρώτο πόνημα της Π.Μ «Η προστασία των ζώων συντροφιάς στην Ελλάδα του 2004», γραμμένο όπως σημειώνει η ίδια «στους χαλεπούς προ-ολυμπιακούς καιρούς», παρουσιάζει για πρώτη φορά κωδικοποιημένα την κατάσταση με τα κατοικίδια στη χώρα μας, το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο, τα κενά και τις ισχύουσες πρακτικές.

Στο νέο βιβλίο, η ιστορία διαβάζεται σαν θρίλερ. Πώς στήνεται μία κερδοφόρος επιχείρηση παράνομης διακίνησης κατοικίδιων, αφού προηγουμένως δυσφημιστεί η χώρα προέλευσης τους, πώς μεταφέρονται χωρίς πιστοποιητικά, εν μέσω της γενικής αδιαφορίας των δημόσιων αρχών και πόσο τελικά πλουτίζουν οι έμποροι. Το trafficking ζώων ανθεί και στις χώρες υπεράνω υποψίας, ιδιαίτερα σ εκείνες.

Η συγγραφέας καταγράφει και αποκαλύπτει με στοιχεία, ημερομηνίες και αριθμούς, περιπτώσεις κατάφορης παραβίασης των υφιστάμενων νόμων, με τη σύμπραξη ευαγών επιστημονικών ιδρυμάτων που δέχονται να πληρώσουν για την παραλαβή του πολύτιμου εμπορεύματος. Αμερικανικά Πανεπιστήμια, ευρωπαϊκά ινστιτούτα ακόμη και εταιρίες όπλων εμπλέκονται. Σ εμάς μένει η ρετσινιά του «καθυστερημένου», ο οποίος υιοθετεί μια ημιβάρβαρη στάση προς τα ζώα, ανάλογη με τα ήθη του.

Το βιβλίο βασίζει πλήρως τον ισχυρισμό του για το πόσο προσοδοφόρος επιχείρηση αποδεικνύεται η απαγωγή και διακίνηση ζώων στο εξωτερικό, με στοιχεία από επίσημες πηγές, ενώ περιλαμβάνει και τέσσερα παραρτήματα: τις ερωτήσεις ευρωβουλευτών και τις απαντήσεις που έλαβαν για θέματα σχετικά με τα κατοικίδια ζώα, τον ισχύοντα νόμο και τις υπουργικές αποφάσεις, το ευρωπαϊκό διαβατήριο για τα ζώα συντροφιάς και τους υγειονομικούς όρους για τις μη εμπορικού χαρακτήρα μετακινήσεις τους, τέλος την ερώτηση του Α. Αλαβάνου για την εφαρμογή του νόμου και της υπουργικής απόφασης και τις απαντήσεις του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης.

Μία έρευνα που υποχρεώνει να κοιτάξεις με άλλο βλέμμα τα αδέσποτα ζώα γύρω σου.

(Φανή Δημητρακούδη, "Δαίμων της Οικολογίας", τ. 53, 10/05)