Η δεκαετία του ΄΄60 ήταν μια "χρυσή" εποχή για τον Παναθηναϊκό. Η καθιέρωση της Α΄΄ Εθνικής κατηγορίας συνέπεσε με τη δημιουργία ενός ασυναγώνιστου συνόλου για το "τριφύλλι". Ήταν τα χρόνια που οι πράσινοι κυριαρχούσαν στα ελληνικά γήπεδα, έχοντας στις τάξεις τους ορισμένους από τους πιο χαρισματικούς ποδοσφαιριστές που φόρεσαν ποτέ τη φανέλα της ομάδας. Από το καλοκαίρι του 1959 ξεκίνησε μια ξέφρενη πορεία που τερματίστηκε ύστερα από επτά ολόκληρα χρόνια, τον Ιούνιο του 1966. Σε αυτό το διάστημα, ο Παναθηναϊκός κατέκτησε πέντε πρωταθλήματα (1960, 1961, 1962, 1964, 1965). έχασε τον τίτλο δύο φορές, τη μία στην ισοβαθμία και την άλλη με διαφορά ενός βαθμού. Ήταν η δεύτερη απώλεια -εκείνη του 1966- που πυροδότησε τα γεγονότα της "Ανανέωσης" και έριξε τους "τίτλους τέλους" γι΄΄ αυτή τη μεγάλη γενιά. Κορυφαίο επίτευγμα του Παναθηναϊκού της δεκαετίας του ΄΄60 ήταν η κατάκτηση του αήττητου πρωταθλήματος, την περίοδο 1963-64. Με προπονητή τον Στέφαν Μπόμπεκ, που είχε μόλις διαδεχθεί τον Χάρι Γκέιμ, οι πράσινοι εφάρμοσαν το πρωτοποριακό σύστημα 4-3-3 και πέτυχαν το φαινομενικά ακατόρθωτο: δεν έχασαν ούτε μία φορά σε 30 αγώνες πρωταθλήματος - ένα ρεκόρ που δεν έχει καταρριφθεί ως τις μέρες μας. Η Ανίκητη Γενιά ακολουθεί μέρα με την ημέρα τα γεγονότα εκείνης της μεγάλης πορείας. Από την άφιξη του Μπόμπεκ, τον Μάιο του 1963, μέχρι την ήττα από τον Εθνικό τον Οκτώβριο του 1964 - τότε που το άτυχο αποτέλεσμα στο Στάδιο Καραϊσκάκη διέκοψε το αήττητο σερί. Είναι το χρονικό μιας έντονης και ταραχώδους εποχής που σημαδεύτηκε από σημαντικά γεγονότα τόσο εντός όσο και εκτός γηπέδων. Είναι το "ταξίδι" μιας υπέροχης παρέας αθλητών που έγραψαν ιστορία.