Η μελέτη, αφού συνοψίζει την ιστορική αναδρομή στον τόπο καταγωγής των προσφύγων στον Πόντο εστιάζεται στην πορεία εγκατάστασης και στη δημιουργία κοινοτήτων στις περιοχές του Καυκάσου, της Υπερκαυκασίας, της Κριμαίας και της Νότιας Ρωσίας και στον εκτοπισμό των Ποντίων από τις παραπάνω περιοχές στη Σιβηρία, στο Καζαχστάν και στις ασιατικές δημοκρατίες. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στις αιτίες που τους κατέστησαν έναν λαό προσφύγων, στη Γενοκτονία, στις διώξεις και στις εκτοπίσεις. Αλλά και στον τρόπο αποκατάστασής τους, στην απόδοση δικαίου στους ανθρώπους που πλήρωσαν ακριβά τις μεγάλες ιδέες και τα αδιέξοδα του 20ου αιώνα, αφήνοντας τραύματα στις ψυχές τους. Το ενδιαφέρον της Άντας Καραγιαννίδου στρέφεται στη μελέτη της διαδικασίας ένταξης των Ελληνοποντίων και των παιδιών τους που ήρθαν στην Ελλάδα μετά την Περεστρόικα και τη διάλυσης της πρώην Σοβιετικής Ένωσης στις καινούργιες συνθήκες της ελληνικής πραγματικότητας. (. . .)
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]
Γεννήθηκε στον Καύκασο, στην πόλη Γκουνταούτα της Αμπχαζίας (δημοκρατία της πρώην Σοβιετικής Ένωσης) από γονείς Έλληνες Πόντιους. Πέρασε τα παιδικά και εφηβικά της χρόνια στην πόλη Κεντάου του Καζαχστάν, τόπο εξορίας των Ποντίων από το σταλινικό καθεστώς.
Σπούδασε χημεία και βιολογία στο Κρατικό Παιδαγωγικό Πανεπιστήμιο της πόλης Τομσκ της Ρωσίας, παρακολουθώντας παράλληλα για δυο χρόνια μαθήματα Ιστορίας της Τέχνης στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο της ίδιας πόλης.
Στην Ελλάδα εγκαταστάθηκε το 1979. Είναι διδάκτωρ Κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου και εργάζεται ως καθηγήτρια στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Έχουν δημοσιευθεί εισηγήσεις καθώς και άρθρα της σχετικά με τα ζητήματα των Ποντίων. Το 2006 κυκλοφόρησε το βιβλίο της με τίτλο "Παιδιά της νέας προσφυγιάς" (εκδ. "Γόρδιος").
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
