Γιώργος Μανιάτης (Υπεύθυνος Σειράς)

Zygmunt Bauman (Συγγραφέας)

Ο Ζίγκμουντ Μπάουμαν, κοινωνιολόγος, συγγραφέας και σταχαστής, γεννήθηκε στο Πόζναν της Πολωνίας στις 19 Νοεμβρίου 1925. Σε ηλικία 18 ετών κατετάγη στον Ελεύθερο Πολωνικό Στρατό και πολέμησε ενάντια στη ναζιστική κατοχή. Παρέμεινε στο στρατό και μετά τη λήξη του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου αλλά τελικά αποστρατεύτηκε εξαιτίας της αντισημιτικής εκκαθάρισης. Ο Μπάουμαν ολοκλήρωσε μεταπτυχιακό κύκλο σπουδών στις κοινωνικές επιστήμες και το 1954 έγινε λέκτορας στη Σχολή Κοινωνικών Επιστημών του Πανεπιστημίου της Βαρσοβίας. Από το 1968 ζούσε στην Αγγλία. Από το 1972 μέχρι το 1990 διετέλεσε καθηγητής και πρόεδρος του τμήματος Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου του Λιντς. Ομότιμος καθηγητής κοινωνιολογίας στα Πανεπιστήμια του Λιντς και της Βαρσοβίας. Η σκέψη του Μπάουμαν είχε δεχτεί επιρροές από σημαντικούς διανοούμενους του 19ου αιώνα, όπως τον Καρλ Μαρξ και τον Μαξ Βέμπερ, αλλά και του 20ού αιώνα, όπως τον Τεοντόρ Αντόρνο, τον Κορνήλιο Καστοριάδη και τον Εμανουέλ Λεβινάς. Ο Μπάουμαν πίστευε ότι η κοινωνιολογία είναι υπόθεση ηθική: "Το να σκεφτόμαστε κοινωνιολογικά σημαίνει ότι καταλαβαίνουμε περισσότερο τους ανθρώπους γύρω μας, κατανοούμε τις ελπίδες τους και τις επιθυμίες τους, τις ανησυχίες και τα προβλήματά τους". Τιμήθηκε με τα βραβεία European Amalfi Prize for Sociology & Social Sciences (1990) και Adorno (1998). Έφυγε από τη ζωή στις 9 Ιανουαρίου 2017.

Χρήστος Βαλλιάνος (Μεταφραστής)

Ξανθίππη Τσελέντη (Επιμέλεια)

Η Ξανθίππη Τσελέντη γεννήθηκε στα Τσελεντάτα της Κεφαλλονιάς. Σπούδασε στην Αθήνα και στη Γαλλία (Nanterre-Paris X). Η διπλωματική της εργασία στην Πολιτική κοινωνιολογία διερευνά την "Πολιτική σκέψη του Maurice Merleau-Ponty" με υπεύθυνους καθηγητές τους C. Orsoni και A. Kriegel. Συνέχισε τις μεταπτυχιακές της σπουδές στην Ιστορία της Φιλοσοφίας και της Κουλτούρας (Centre de l΄Histoire des sciences et des doctrines), μελετώντας τη σχέση πολιτικής και θρησκείας, με υπεύθυνο καθηγητή τον G. Labica. Αρχικώς επέλεξε τη φροντιστηριακή διδασκαλία (Κοινωνιολογία, Ιστορία, Έκθεση) και ακολούθως συνεργάστηκε με τα Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών. Bασικά πεδία διδασκαλίας: Ιστορία των εργασιακών σχέσεων και κοινωνικά κινήματα, Ιστορία των κοινωνικών και οικονομικών φαινομένων, Ανάλυση και θεωρία της οργάνωσης, Διαχείριση ανθρωπίνων πόρων. Ασχολείται συστηματικά με τη μετάφραση κειμένων δοκιμιακού κυρίως χαρακτήρα.