Το Τέταρτο Βιβλίο του Αστικού Κώδικα για το Οικογενειακό Δίκαιο έχει υποστεί από το έτος 1982 σειρά τροποποιήσεων/μεταρρυθμίσεων. Ο γράφων ασχολήθηκε με τις μεταρρυθμίσεις αυτές τόσο στο γενικό έργο «Οικογενειακό Δίκαιο» όσο και σε σειρά αυτοτελών μελετών. Το σύνολο της ενασχολήσεως αυτής, με πλήθος προσθηκών και ορισμένων τροποποιήσεων, παρουσιάζεται στον παρόντα τόμο.

Είναι πρόδηλο –δεν είναι όμως περιττό να τονισθεί– πως σημαντική ήταν η βοήθεια, την οποία πρόσφεραν άλλοι νομικοί, είτε με συστηματικά έργα, είτε με μονογραφίες, άρθρα και σχόλια, είτε με δικαστικές αποφάσεις. Χωρίς τη βοήθεια αυτή –που συγχρόνως αποτελούσε πρόκληση για επιστημονική συζήτηση και αντιπαράθεση– θα ήταν μάλλον ατελέσφορη η όποια προσπάθεια.

Στο παρόν έργο ερευνάται το Ελληνικό Οικογενειακό Δίκαιο, με σκοπό την παρουσίαση ενός συστήματος που θα ικανοποιεί –στο μέτρο του δυνατού– τις ανάγκες του θεωρητικού ερευνητή, του πρακτικού ερμηνευτή/εφαρμοστή και του σπουδαστή. Στον αναγνώστη απόκειται να διαπιστώσει –με την επιείκεια που τον διακρίνει– αν αυτός ο σκοπός επιτεύχθηκε.

Η δομή του έργου ακολουθεί τη δομή του Εγχειριδίου Οικογενειακού Δικαίου, το οποίο –ανατυπούμενο– κυκλοφορεί από το έτος 1983. Στο τέλος περιέχονται εκτενείς αναπτύξεις για το σύμφωνο συμβιώσεως, ενώ ζητήματα σχετικά με αυτό ερευνώνται και στο κυρίως έργο.

Το εκτενές αλφαβητικό ευρετήριο καθιστά το έργο περισσότερο εύχρηστο.