Ο "Οιδίπους Τύραννος" του Σοφοκλέους είναι έργο της ακμής ενός μεγάλου, αιώνιου πολιτισμού. Δε μιλώ μόνο για την εσωτερική ποιητικήν αξία της τραγωδίας αυτής. Ατομικά έχω τη γνώμη, πως το αριστούργημα της αρχαίας δραματικής ποιήσεως είναι η αισχυλική "Ορέστεια" - δράμα ασύγκριτο, που ούτε γράφτηκε, ούτε θα γραφτεί άλλο τέτοιο στους αιώνες. Έπειτα, υπάρχουν πολλοί, που προτιμούν την ποίηση και του Ευριπίδη ακόμη και τους Σοφοκλή, κι ίσως να μην έχουν εντελώς άδικο, όταν συγκρίνουν ορισμένα και των δυο έργα, όπως λ.χ. τις "Ηλέκτρες" τους. Αλλά δεν πρόκειται γι' αυτό. Ο "Οιδίπους Τύραννος" είναι καρπός πολιτισμού, που βρίσκεται στο κορύφωμά του. Αδύνατο να νοηθεί αλλιώς τέτοια σύλληψη, παρά μέσα στα πλαίσια τελείας πνευματικής και ηθικής ζωής. (. . .) (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ)
Ο Σοφοκλής (497-406 π.Χ.) καταγόταν από τον Κολωνό. Πήρε μέρος για πρώτη φορά σε δραματικό αγώνα το 468 π.Χ., όταν νίκησε τον γηραιότερο τραγικό ποιητή Αισχύλο. Έζησε όλη τη ζωή του στην Αθήνα της εποχής της ακμής και άσκησε οικονομικά και πολιτικά αξιώματα. Άνθρωπος θεοσεβής και ευαίσθητος, αγαπήθηκε και τιμήθηκε από τους συμπολίτες του. Στα εξήντα χρόνια της συγγραφικής του παραγωγής έγραψε περίπου εκατόν τριάντα έργα, από τα οποία σώθηκαν ακέραια επτά. Εισήγαγε στη δραματική τέχνη πολλές καινοτομίες και αναδείχτηκε αδιαφιλονίκητος διαμορφωτής της τραγωδίας.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Φώτος Πολίτης (1890-1934) υπήρξε μεγάλος "θεατράνθρωπος" της εποχής του μεσοπολέμου, που υπηρέτησε το θέατρο με πολλές ιδιότητες: του μεταφραστή, του σκηνοθέτη, του κριτικού, του καλλιτεχνικού διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου.
