Ο Μολιέρος (κατά κόσμον Ζαν-Μπατίστ Ποκλέν) γεννήθηκε το 1622 στο Παρίσι. Ακολούθησε το δρόμο του θεάτρου αφήνοντας το σίγουρο μέλλον της δουλειάς του πατέρα του, ο οποίος κατείχε τη μόνιμη θέση του «ταπετσιέρη του βασιλιά». Το 1643 ίδρυσε μαζί με τη Madeleine Béjart το θίασο Illustre Théâtre, που στην αρχή δεν είχε επιτυχία. Αντιθέτως, άφησε στον Μολιέρο χρέη, εξαιτίας των οποίων και φυλακίστηκε. Την περίοδο 1645-1658 ο θίασος περιοδεύει στην επαρχία. Οι παραστάσεις δίνονται σε πλατείες και σε πύργους ευγενών. Παίζουν κυρίως τραγωδίες, αλλά, την ίδια εποχή, ο Μολιέρος αρχίζει να γράφει σύντομες, μονόπρακτες φάρσες, με έντονο το στοιχείο του αυτοσχεδιασμού. Η επιτυχία ήρθε αβίαστα. Με τον αέρα της επιτυχίας αυτής επιστρέφει στο Παρίσι. Στο εξής βρίσκει το δρόμο του μέσα από την κωμωδία. Το 1658, με διαταγή του βασιλιά, παραχωρείται στο θίασο του Μολιέρου το θέατρο Petit-Bourbon. Στην αρχή το «φυσικό παίξιμο» του Μολιέρου ξενίζει το παρισινό κοινό, που είναι εθισμένο στις συμβάσεις και στη ρητορεία. Στη συνέχεια όμως η επιτυχία είναι τεράστια και το 1668 του παραχωρείται το θέατρο Palais-Royal, όπου στο εξής θα παιχτούν όλα τα έργα του. Η προστασία του βασιλιά Λουδοβίκου ΙΔ΄ αποδείχθηκε πολύτιμη, καθώς κάποια έργα του προκάλεσαν θυελλώδη κριτική. Πέθανε το 1673, αφού έπαιξε για τελευταία φορά στην παράσταση του έργου Ο κατά φαντασίαν ασθενής τον ομώνυμο ρόλο. Τα σημαντικότερα έργα του: Οι κομψεπίκομψες, (Les Précieuses ridicules, 1659), Σχολείο των γυναικών (1662), Η κριτική του Σχολείου των γυναικών (1663), Ο αυτοσχεδιασμός των Βερσαλλιών (1663), Δον Ζουάν (1665), Ο μισάνθρωπος (1666), Ζώρζ Νταντέν (1668), Ο φιλάργυρος (1668), Ταρτούφος (1669), Ο αρχοντοχωριάτης (1670), Οι σοφολογιότατες (1672), Ο κατά φαντασίαν ασθενής (1673).
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Η Μαίρη Βιδάλη γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι απόφοιτος του Pierce College (1973). Σπούδασε στη δραματική σχολή του Πέλου Κατσέλη και στο Οικονομικό Τμήμα της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Η πρώτη της μετάφραση έγινε το 1984 με το "On approval" (Σύζυγοι με δοκιμή) του Φρ. Λονστέιλ. Ακολούθησαν: Ρέι Κούνεϊ: "Σπίτι διερχομένων", Λόρκα: "Το σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα", Ρακίνα: "Φαίδρα", Λόρκα: "Δόνια Ροζίτα", Χένρυ Τζέιμς:"Η κληρονόμος", Αλέξανδρου Δουμά υιού: "Η κυρία με τας καμελίας".
Ποιητικές συλλογές: "Μέρες σιωπής" 1973 και στις εκδόσεις Φιλιππότη "Μαγεμένος δρόμος" 1977, "Βίντεο μνήμες" 1979.
Σκηνοθέτησε τα έργα, Λόρκα: "Το σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα", "Η θαυμαστή μπαλωματού", "Δόνια Ροζίτα", Ίψεν: "Η κυρά της θάλασσας", Σκριμπ - Λεγκουβέ: "Μονομαχία γυναικών", Ευριπίδη: "Τρωάδες", Πιερ Μπομαρσαί: "Η ένοχη μητέρα".
Από το 1977 μέχρι σήμερα έχει ερμηνεύσει πολλούς θεατρικούς ρόλους. Ενδεικτικά: "Αντιγόνη", "Ιφιγένεια εν Ταύροις", "Ανδρομάχη", "Στέλλα Βιολάντη", "Η στρίγγλα που έγινε αρνάκι", "Έντα Γκάμπλερ", "Μαργαρίτα Γκοτιέ" και ο μονόλογος "Λέλα Καραγιάννη".
Το 1990 ίδρυσε την ΑΜΚΕ "Διάχρονο" που το 2010 απέκτησε στον Νέο Κόσμο τη δική της θεατρική στέγη. Έχουν ήδη ανέβει σ’ αυτήν περισσότερα από 30 έργα. Έχει βραβευτεί από δήμους και συλλόγους για την πορεία της στο θέατρο, το Φεστιβάλ Πατρών και το Κέντρο Πολιτισμού Θεσσαλονίκης. Εξελέγη δημοτική σύμβουλος στην Κηφισιά και περιφερειακή σύμβουλος Αττικής.
Η Μαίρη Βιδάλη γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι απόφοιτος του Pierce College (1973). Σπούδασε στη δραματική σχολή του Πέλου Κατσέλη και στο Οικονομικό Τμήμα της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Η πρώτη της μετάφραση έγινε το 1984 με το "On approval" (Σύζυγοι με δοκιμή) του Φρ. Λονστέιλ. Ακολούθησαν: Ρέι Κούνεϊ: "Σπίτι διερχομένων", Λόρκα: "Το σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα", Ρακίνα: "Φαίδρα", Λόρκα: "Δόνια Ροζίτα", Χένρυ Τζέιμς:"Η κληρονόμος", Αλέξανδρου Δουμά υιού: "Η κυρία με τας καμελίας".
Ποιητικές συλλογές: "Μέρες σιωπής" 1973 και στις εκδόσεις Φιλιππότη "Μαγεμένος δρόμος" 1977, "Βίντεο μνήμες" 1979.
Σκηνοθέτησε τα έργα, Λόρκα: "Το σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα", "Η θαυμαστή μπαλωματού", "Δόνια Ροζίτα", Ίψεν: "Η κυρά της θάλασσας", Σκριμπ - Λεγκουβέ: "Μονομαχία γυναικών", Ευριπίδη: "Τρωάδες", Πιερ Μπομαρσαί: "Η ένοχη μητέρα".
Από το 1977 μέχρι σήμερα έχει ερμηνεύσει πολλούς θεατρικούς ρόλους. Ενδεικτικά: "Αντιγόνη", "Ιφιγένεια εν Ταύροις", "Ανδρομάχη", "Στέλλα Βιολάντη", "Η στρίγγλα που έγινε αρνάκι", "Έντα Γκάμπλερ", "Μαργαρίτα Γκοτιέ" και ο μονόλογος "Λέλα Καραγιάννη".
Το 1990 ίδρυσε την ΑΜΚΕ "Διάχρονο" που το 2010 απέκτησε στον Νέο Κόσμο τη δική της θεατρική στέγη. Έχουν ήδη ανέβει σ’ αυτήν περισσότερα από 30 έργα. Έχει βραβευτεί από δήμους και συλλόγους για την πορεία της στο θέατρο, το Φεστιβάλ Πατρών και το Κέντρο Πολιτισμού Θεσσαλονίκης. Εξελέγη δημοτική σύμβουλος στην Κηφισιά και περιφερειακή σύμβουλος Αττικής.
