Οι εκθέσεις του Φριτς Κόχερ γράφτηκαν στη Ζυρίχη στις αρχές του 1902. Ο Βάλζερ ενδύεται την περσόνα ενός φανταστικού μαθητή που έχει πεθάνει και περιγράφει με φαινομενική αφέλεια, ευαισθησία, λυρισμό, χιούμορ και ειρωνεία τον κόσμο γύρω του και μέσα του.  Σχεδόν εκατόν είκοσι χρόνια αργότερα, το βιβλίοαποτυπώνει, μέσω της κοφτερής ματιάς και γλώσσας ενός παιδιού των αρχών του 20ού αιώνα, την αδιαμεσολάβητη αγάπη για τον κόσμο που μας περιβάλλει, μ’ όλη του τη μαγεία κι όλη του την τραγικότητα! Ο Βάλζερ έχαιρε εκτίμησης από σπουδαίους συγγραφείς, όπως ο Έρμαν Έσσε, ο Βάλτερ Μπένγιαμιν, ο Φραντς Κάφκα, ο Στέφαν Τσβάιχ.