Aπό το Παρίσι στο Λονδίνο του Μεσοπολέμου.

O Τζορτζ Όργουελ βιώνει την απόλυτη φτώχεια και εξαθλίωση. Μένει νηστικός για κάμποσες μέρες· εργάζεται σε υπόγεια υπό άθλιες συνθήκες για πενταροδεκάρες· μαθαίνει να ζει, να κοιμάται και να καπνίζει με μισή κορώνα τη μέρα· μαζεύει γόπες από τα πεζοδρόμια· επιβιώνει με “τσάι και δύο φέτες ψωμί”· κοιμάται στο πάτωμα με μόνο μαξιλάρι τα παπούτσια του, σε παγκάκια και σε κοιτώνες άστεγων. Μαζί με τον Πάντυ, τον αλήτη, και τον Μπόζο, έναν ζωγράφο του δρόμου, περιπλανιέται από κοιτώνα σε κοιτώνα στα σοκάκια του Λονδίνου. Ενώ με τον Μπορίς, πρώην ρώσο λοχαγό, τριγυρίζουν στο Παρίσι ψάχνοντας για δουλειά και βάζοντας ενέχυρο ακόμη και τα ρούχα τους για να εξασφαλίσουν λίγο φαγητό. Στο άνα χείρας βιβλίο, που κυκλοφόρησε το 1933, ο Όργουελ περιγράφει και βιώνει τον κόσμο των απόκληρων, των οποίων οι ανησυχίες και οι προβληματισμοί μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα, καθώς η εξασφάλιση τροφής και στέγης αποτελούν τη μοναδική τους επιδίωξη. Ο συγγραφέας φέρνει στο φως μια παραγνωρισμένη μέχρι τότε κοινωνική ομάδα και για πρώτη φορά δίνει πρόσωπο και φωνή στη φτώχεια. Το βιβλίο αυτό, με το οποίο πρωτοεμφανίστηκε ο Όργουελ, είναι γραμμένο με χιούμορ και καυστικότητα, προβληματίζοντας με την επικαιρότητα του.