Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Αποστέλλεται την ίδια ή την επόμενη εργάσιμη
ISBN:
9789600442670
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Ο James Augustine Aloysious Joyce (1882-1941) γεννήθηκε στο Δουβλίνο όπου έζησε ως τα φοιτητικά του χρόνια. Μετά από ένα πρώτο ταξίδι στο Παρίσι το 1902, εγκατέλειψε οριστικά την Ιρλανδία για να εγκατασταθεί στη Ζυρίχη, στην Τεργέστη και τελικά στο Παρίσι. Με δυσκολία και χάρη στην υποστήριξη του Έζρα Πάουντ κατόρθωσε να εκδώσει τα πρώτα του έργα, την ποιητική συλλογή "Chamber Music" το 1907 και τους "Δουβλινέζους" το 1914. Ακολούθησαν το "Πορτραίτο του καλλιτέχνη" το 1916 και το θεατρικό "Exiles". Η έκδοση του "Οδυσσέα" το 1922 τον καθιέρωσε ως τον συγγραφέα που έφερε επαναστατικές αλλαγές στη μορφή και τη δομή του μυθιστορήματος. Πλεγμένο γύρω από μια πολλαπλότητα συμβολισμών, το έργο του, με αποκορύφωμα το τελευταίο του μυθιστόρημα, "Finnegan΄s Wake" (1939), έχει ως κεντρικό ήρωα την ίδια τη γλώσσα, εξωθώντας το γλωσσικό πείραμα ως τα ακραία όρια της επικοινωνίας και τοποθετώντας τον Τζόυς στην πρωτοπορία των αναζητήσεων της μοντέρνας λογοτεχνίας. Στα ελληνικά έχουν επίσης κυκλοφορήσει τα έργα του "Νεκροί", "Τζιάκομο Τζόυς", "Ποιήματα", κ.ά.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Σωκράτης Καψάσκης (1928-2007). Ο Σωκράτης Καψάσκης γεννήθηκε στη Ζάκυνθο. Σπούδασε κινηματογράφο στην IDHEC του Παρισιού και πρωτοεμφανίστηκε ως σκηνοθέτης το 1958. Μετά το 1966 εγκατέλειψε τη σκηνοθεσία, αναζητώντας νέες διεξόδους για τις καλλιτεχνικές του ανησυχίες. Μια από αυτές ήταν και η ίδρυση της κινηματογραφικής αίθουσας "Studio", που πρόβαλλε αποκλειστικά ταινίες ποιότητας απ΄ όλο τον κόσμο, την οποία διηύθυνε ως το 1985. Η συλλογή ταινιών που δημιουργήθηκε, αποτέλεσε τη βάση για τη δημιουργία της ταινιοθήκης "Studio-Παράλληλο Κύκλωμα", η οποία υποστηρίζει τις κινηματογραφικές λέσχες όλης της χώρας. Σκηνοθέτησε τις ταινίες: "Μια λατέρνα, μια ζωή", 1958, "Ερωτικές ιστορίες", 1959, "Η Λίζα το ΄σκασε", 1959, "Αγάπη και θύελλα", 1961, "Οι γαμπροί της Ευτυχίας", 1962, "Αστροναύτες για δέσιμο", 1962, "Ο ταυρομάχος προχωρεί", 1963, "Ο Καζανόβας", 1963, "Δίψα για ζωή", 1964, "Εξωτικές βιταμίνες", 1964, "Ο τελευταίος πειρασμός", 1964, "Πικρή ζωή", 1965, "Περάστε την πρώτη του μηνός", 1965 και "Ο ζεστός μήνας Αύγουστος", 1966. Το συγγραφικό του έργο περιλαμβάνει τέσσερις ποιητικές συλλογές και τρία μυθιστορήματα, ενώ σημαντική -και βραβευμένη- είναι η μετάφρασή του τού "Οδυσσέα" του James Joyce, που κυκλοφόρησε το 1997. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Σωκράτη Καψάσκη βλ. Τάσος Ν. Πετρής , "Καψάσκης, Σωκράτης", στη "Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας", τ. 8, Αθήνα: Χάρη Πάτση, χ.χ.
(Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.).
Ηλίας Χ. Παπαδημητρακόπουλος (1930). Ο Ηλίας Παπαδημητρακόπουλος γεννήθηκε στον Πύργο Ηλείας, γιος γνωστού δικηγόρου της πόλης. Πέρασε τα παιδικά του χρόνια στο οικογενειακό κτήμα στα όρια του Πύργου και τέλειωσε το πρακτικό τμήμα του εκεί Γυμνασίου. Ο θάνατος του πατέρα του κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής (1943) προκάλεσε και την οικονομική καταστροφή της οικογένειας. Σπούδασε στη Στρατιωτική Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (1949-1955), με ειδίκευση στην παθολογία και μετεκπαίδευση στην υγιεινολογία. Παραιτήθηκε το 1958, υποχρεώθηκε ωστόσο να επιστρέψει και από το 1959 ως το 1968 έζησε στην Καβάλα. Εκεί συνεργάστηκε με το περιοδικό "Αργώ" και υπήρξε συνιδρυτής του περιοδικού "Σκαπτή Ύλη" και ιδρυτής της κινηματογραφικής λέσχης της πόλης. Στο στράτευμα παρέμεινε ως το 1983, οπότε αποστρατεύτηκε μετά από δική του αίτηση με το βαθμό του ανώτερου γενικού αρχίατρου, έχοντας στο μεταξύ συμβάλει στην προώθηση των στρατιωτικών προγραμμάτων προληπτικής ιατρικής και διατελέσει για έξι χρόνια διευθυντής σύνταξης του περιοδικού "Ιατρική Επιθεώρησις Ενόπλων Δυνάμεων". Στη λογοτεχνία πρωτοεμφανίστηκε το 1962 με τη δημοσίευση του διηγήματος "Οι Φρακασάνες" στο περιοδικό "Αργώ". Συνεργάστηκε επίσης με περιοδικά όπως τα "Ταχυδρόμος" (Καβάλας), "Διάλογος" (Θεσσαλονίκης), "Διάλογος" (Λεχαινών), "Αντί", "Χάρτης", "Χρονικό", "Το Τέταρτο". Ο Ηλίας Παπαδημητρακόπουλος ανήκει στη μεταπολεμική γενιά των ελλήνων πεζογράφων. Χαρακτηριστική του έργου του είναι η κυριαρχία του νοσταλγικού αισθήματος για την εποχή της νεότητάς του και η πικρή διαπίστωση του αδύνατου της επιστροφής της και της σκληρότητας της σύγχρονης πραγματικότητας, μέσω ωστόσο μιας γραφής λιτής, έντονα υπαινικτικής, έμμεσα κριτικής και διακριτικά ειρωνικής. Για περισσότερα βιογραφικά και κριτικά στοιχεία για τον Ηλία Χ. Παπαδημητρακόπουλο βλ. Σπύρος Τσακνιάς, "Ηλίας Χ. Παπαδημητρακόπουλος", στο "Η μεταπολεμική πεζογραφία· από τον πόλεμο του ’40 ως τη δικτατορία του ‘67", τ. Στ΄, Αθήνα, Σοκόλης, 1988, σ.154-168, και Αλέξης Ζήρας, "Παπαδημητρακόπουλος, Ηλίας Χ." στο "Λεξικό νεοελληνικής λογοτεχνίας", Αθήνα, Εκδόσεις Πατάκη, 2007, σ. 1697-1698. (Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.).