Οδός, πάροδος, σοκάκι, δρόμος, πλατεία, αδιέξοδο, αλάνα, καλντερίμι, λεωφόρος, παράδρομος, ρούγα, τσαρσί, στενό... Οδίτες εσμέν οι Έλληνες και της αγοράς όντα. Ο δρό-μος, με τη στενή αλλά και την άλλη του ευρύτερη έννοια, έχει σφραγίσει και ορίσει γενεές επί γενεών. Ο δρόμος για αιώνες ήταν -και εν μέρει είναι ακόμη- εκείνος ο μισοδη-μόσιος, μισοϊδιωπκός χώρος της ζωής μας. Τον αγαπούμε το δρόμο, αλλά και την πλατεία και την αλάνα της πόλης. Ως παιδιά αυτός ήταν η αναφορά μας, το ανοιχτό μας κα­ταφύγιο. Ο χώρος της ελευθερίας μας, του άγριου παιχνιδι­ού και των ονείρων μας. Στο δρόμο, στην αγορά ο λαός μι­λά, ξεσπά ενώνεται, συγκρούεται. Οι γιαγιάδες μας τον σκούπιζαν, τον καλλώπιζαν. Ο δρόμος ήταν η ζώσα αρτη­ρία του μικρόκοσμου τους. Σήμερα αυτοί οι δρόμοι μένουν όλο και πιο πολύ αφρόντιστοι, μόνο για γρήγορη θάλεγες χρήση, μαρτυρώντας και την τρέχουσα αντίληψη για το δη­μόσιο χώρο. Οι δρόμοι έχουν τις δικές τους χαρές, τα δικά τους δράματα. Οι δρόμοι και τα ονόματα τους έχουν τις μικρές ή με­γάλες ιστορίες τους. Οι δρόμοι ζουν, οι δρόμοι καμιά φο­ρά, πεθαίνουν. Φροντίζουμε εμείς γι΄ αυτό σβήνοντας ονό­ματα που θεωρούμε ξεπερασμένα ή ενάντια στα τρεχόντως κρατούντα. Ονόματα που είναι πηγή αναμνήσεων σειράς γενιών, χάνονται και ο τόπος αρχίζει μια νέα ζωή με τη με­τονομασία του. Η έκδοση αυτή του ΠΑΚΕΘΡΑ, κυρίως για τους δρό­μους και τις πλατείες, αλλά και τις γειτονιές, τα τοπωνύμια και τα κτίσματα της πόλης μας, είναι μια τρυφερή συνάντη­ση με ονόματα. Είναι οδηγός, είναι χρέος μνήμης, είναι φόρος τιμής σ΄ αυτό το δίχτυ που μέσα του κινούμαστε όλοι. Στο Δήμο Ξάνθης και αυτή τη φορά θερμές ευχαριστίες για την οικονομική στήριξη της έκδοσης. Το Διοικητικό Συμβούλιο του ΠΑΚΕΘΡΑ