Στην καρδιά μιας μεσογειακής μακίας εμφανίζεται ένας εξουθενωμένος και βρόμικος άντρας. Ένας άγνωστος στρατιώτης που δραπέτευσε από έναν απροσδιόριστο πόλεμο και φαίνεται να προσπαθεί να ξεφύγει απ’ τη δική του βία, μακριά απ’ το πεδίο των μαχών. Μια συνάντηση τον αναγκάζει να επανεξετάσει την πορεία του και την ιδέα του σχετικά με το τίμημα μιας ζωής. Στα περίχωρα του Βερολίνου, σε ένα μικρό κρουαζιερόπλοιο, στις 11 Σεπτεμβρίου 2001, ένα συμπόσιο αποτίνει φόρο τιμής στον Πολ Χόιντεμπερ, ιδιοφυή μαθηματικό απ’ την Ανατολική Γερμανία, διασωθέντα του Μπούχενβαλντ, αντιφασίστα που παρέμεινε πιστός στη δική του πλευρά του Τείχους του Βερολίνου, παρά την κατάρρευση της κομμουνιστικής ουτοπίας. Από την ένταση των δύο αυτών αφηγήσεων αναδύονται, ως διά μαγείας —ποιητικής, χωρικής, μαθηματικής—, όλα όσα διακυβεύονται, στην αγάπη όπως και στην πολιτική, ανάμεσα στη δέσμευση και στην προδοσία, ανάμεσα στην αφοσίωση και στη διαύγεια, ανάμεσα στην ελπίδα και στην επιβίωση. Ο Ματιάς Ενάρ αξιοποιεί εδώ μια οικονομία σιωπής και έναν παλμό που παράγουν μια μυθιστορηματική πυκνότητα αντιστρόφως ανάλογη με τη δαπάνη του σε λέξεις. Εφόσον ο πόλεμος είναι η Ιστορία καθ’ οδόν, χτες όπως και σήμερα, Ο χορός της προδοσίας μάς οπλίζει με εικόνες και με εικασίες ώστε να αποκρυπτογραφήσουμε τις τυχαίες εξισώσεις της.