Ο Δαντόν, μία από τις κύριες μορφές της Γαλλικής Επανάστασης, έχει κουραστεί από τις αδιάκοπες εκτελέσεις και την ανούσια πλέον αιματοχυσία κι έρχεται σε σύγκρουση με τον πρώην σύντροφο του και συνεπαναστάτη, τον πανίσχυρο Ροβεσπιέρο, ο οποίος αρχίζει να δρομολογεί την καταστροφή του. Παρόλο που ο Δαντόν θα μπορούσε να δραπετεύσει και να σωθεί, αφήνει τα γεγονότα με προφανή αδιαφορία να ακολουθήσουν τη ροή τους. Συλλαμβάνεται δικάζεται και τελικά αποκεφαλίζεται. Πίσω από την απάθεια του κρύβεται η φιλοσοφική πεποίθηση ότι κάθε άνθρωπος είναι ανίσχυρος μπροστά στις ιστορικές εξελίξεις και ότι ο ιδεαλιστικός αγώνας για την ελευθερία, τη δικαιοσύνη και τη δημοκρατία δεν έχει κατά βάθος κανένα νόημα, όπως και η ίδια η Δημιουργία. Δεν είναι περίεργο που αυτό το πρώτο έργο του Μπύχνερ θεωρήθηκε από τους συγχρόνους του ως απόλυτα μηδενιστικό. Σήμερα όμως καθηλώνει τον αναγνώστη/θεατή με την ευθύτητα του, το γλωσσικό πλούτο και τα ριζοσπαστικά φιλοσοφικά νοήματα του. Οι ήρωες προβάλλονται με μια πολυπλοκότητα πέρα από το σχήμα του Καλού και του Κακού. Τόσο ο Ροβεσπιέρος όσο και ο Δαντόν παραμένουν έως το τέλος βαθιά αινιγματικές προσωπικότητες.
O Georg Buchner γεννήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 1813 στο Γκοντελάου της Γερμανίας. Ως γιος στρατιωτικού γιατρού, σπούδασε ιατρική στο πανεπιστήμιο του Στρασβούργου. Από πολύ νεαρή ηλικία όμως γράφει ποιήματα και μικρά διηγήματα. Επηρεασμένος από την παρισινή εξέγερση του 1830 ιδρύει την "Εταιρεία Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων" (1834) και εκδίδει παράνομα το επαναστατικό φυλλάδιο "Ο Κήρυκας της Έσσης" που φωτίζει τον αγώνα της γερμανικής αστικής τάξης ενάντια στην απολυταρχία του φεουδαρχισμού. Το φυλλάδιο κατάσχεται αμέσως από τις αρχές και ο ίδιος, για να αποφύγει τη σύλληψη, δραπετεύει στο Στρασβούργο (1835) και κατόπιν στη Ζυρίχη, όπου γίνεται δεκτός στο πανεπιστήμιο ως διδάκτωρ (1836). Στις 19 Φεβρουαρίου 1837 πεθαίνει από τυφοειδή πυρετό. Το θεατρικά έργα του Μπύχνερ προπορεύονται κατά πολύ της εποχής τους και δικαίως θεωρείται σήμερα μείζων πρόδρομος του θεατρικού εξπρεσιονισμού και εξέχουσα μορφή της γερμανικής λογοτεχνίας.
Κυριότερα έργα του:
-"Ο Κύρυκας της Έσσης", ("Der Hessische Landbote") 1834, Φυλλάδιο
-"Ο θάνατος του Δαντόν" ("Dantons Tod") 1835, Θέατρο
-"Λεντς", ("Lenz") 1835, Διήγημα
-"Λεόντιος και Λένα", ("Leonce und Lena") 1836, Θέατρο
-"Βόυτσεκ", ("Woyzeck") 1836-37, Θέατρο.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
