Ο Guillaume Apollinaire (1880-1918) υπήρξε εµβληµατική μορφή του γαλλικού μοντερνισµού κι ένας από τους µεγαλύτερους ποιητές του 20ού αι.
Στο Παρίσι όπου ζει κατά το µεγαλύτερο µέρος των δύο πρώτων δεκαετιών του 20ού αι. συναναστρέφεται και επιδρά σε έναν εκπληκτικό αριθµό ανθρώπων που θα αποκτήσουν εµβληµατική σηµασία στη νεωτερική έκφραση: Alfred Jarry, Picasso, Henri Rousseau, Gertrude Stein, Pierre Reverdy, Marcel Duchamp, Eric Satie, αλλά και τους νεαρούς εκείνους που θα αποτελέσουν τον πυρήνα της παρισινής ντανταϊστικής οµάδας και μετέπειτα της πρώτης υπερρεαλιστικής.
Καθώς βλέπουμε στο παρόν βιβλίο, συναντά και τους εκπροσώπους της περασμένης γενιάς – συμβολιστές ποιητές και συγγραφείς που διασώζονται μέσα από πλούσια ανέκδοτα και στιγμιότυπα. Το βιβλίο, αποκτά ιδιαίτερη σημασία για το ελληνικό αναγνωστικό κοινό μιας και ο Apollinaire αφιερώνει ένα ξεχωριστό κεφάλαιο στον Jean Moréas περιγράφοντας τον ίδιο, τις ξεχωριστές στιγμές της φιλίας τους, αλλά και τις τελευταίες ημέρες της ζωής του μεγάλου Έλληνα συγγραφέα.
Ο Περιπατητής των δύο όχθεων είναι το τελευταίο βιβλίο του που εκδόθηκε όσο ζούσε, το έτος του θανάτου του: αθέλητος αλλά ταιριαστός αποχαιρετισµός. Ο Apollinaire περιπλανώµενος στους δρόµους, τις βιβλιοθήκες και τα καφέ, ξεθάβοντας ιστορίες για πρόσωπα ξεχασμένα, που ανακαλούνται µόνο χάρη σε θραύσµατα διαλόγων και τίτλους βιβλίων, δεν ανακαλύπτει το θαύµα ούτε το έγκληµα — αφήνει όµως µιαν ύστατη ματιά, σαν χάδι, σ’ ένα Παρίσι που ήδη χάνεται. Ένα Παρίσι, γεµάτο µε εκκεντρικούς ποιητές, περίφηµα καφέ, παράξενες βιβλιοθήκες, θεσπέσιες φάρσες και ηρωικά µεθύσια.