Εξαντλημένο στον εκδοτικό οίκο
ISBN:
9789608922211
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Ο Βάσιας Τσοκόπουλος είναι ιστορικός. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1958 και σπούδασε ιστορία στην Ecole de Hautes Etudes en Sciences Sociales (EHESS) στο Παρίσι. Έχει εκδώσει τα βιβλία: "Πειραιάς 1835-1870· εισαγωγή στην ιστορία του ελληνικού Μάντσεστερ" (Καστανιώτης, 1984· 1999), (μαζί με τον Κ. Κωστή), "Οι τράπεζες στην Ελλάδα, 1898-1928" (εκδ. ΕΕΤ, 1989), "Μεγάλα τεχνικά έργα στην Ελλάδα: τέλη 19ου-αρχές 20ού αιώνα" (Καστανιώτης, 1999), "Ένας αιώνας Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο" (εκδ. ΤΤ, 2001), "Η ομάδα και η πόλη: ο Ολυμπιακός και ο Πειραιάς του Μεσοπολέμου μέσα από ιστορικά τεκμήρια" (Πολύτροπον, 2008), κ.ά. Απά το 1994 επιμελείται την έκδοση των "Απάντων" του Δημοσθένη Βουτυρά (εκδόσεις Δελφίνι/ Στάχυ). Εργάζεται στο Μορφωτικό Ίδρυμα της Εθνικής Τράπεζας.
Ο Νίκος Αξαρλής γεννήθηκε στο Πειραιά το 1950. Σπούδασε Ιστορία Τέχνης στο Νότινγκχαμ.
Η Άννα Ταμπάκη είναι καθηγήτρια θεατρολογίας - ιστορίας του θεάτρου στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Ε.Κ.Π.Α. Γεννήθηκε στον Πειραιά. Aπόφοιτος της Eλληνο-Γαλλικής Σχολής "Jeanne d’Arc", πτυχιούχος Ελληνικής και Γαλλικής Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής Aθηνών, συνέχισε ως υπότροφος της Γαλλικής Kυβερνήσεως μεταπτυχιακές σπουδές σε γαλλικά πανεπιστήμια (Universite de Clermont II, νυν Universite Blaise Pascal, Universite Paris Sorbonne-Paris IV) και ειδικεύθηκε στους τομείς της γαλλικής, συγκριτικής, και νεοελληνικής φιλολογίας. Υπήρξε μαθήτρια του Κ. Θ. Δημαρά στο Νεοελληνικό Ινστιτούτο της Σορβόννης. Έτυχε επίσης υποτροφίας από το Ίδρυμα "Aλέξανδρος Σ. Ωνάσης". Eίναι διδάκτωρ της Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales (Παρίσι). Yπήρξε Eρευνήτρια στο Kέντρο, σήμερα Τμήμα Nεοελληνικών Eρευνών του Eθνικού Iδρύματος Eρευνών (1980-2000), όπου συμμετείχε σε πολλά ερευνητικά προγράμματα και σε διακρατικές συνεργασίες. Από το 2000 διατηρεί την ιδιότητα του Φιλοξενούμενου Eρευνητή και για την χρονική περίοδο 1997-2012 ήταν Ε.Υ. του ερευνητικού έργου "Nεοελληνικές Mεταφράσεις".
Δίδαξε ιστορία του νεοελληνικού θεάτρου (1995-2000) στο Tμήμα Θεατρικών Σπουδών του Παν/μίου Πατρών. Tο 1999 εξελέγη Aναπληρώτρια Kαθηγήτρια στο TΘΣ του Παν/μίου Aθηνών και το 2004 Kαθηγήτρια στο ίδιο Tμήμα. Από το 2007 είναι μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής του Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών και από το φθινόπωρο του 2009 ως τον Σεπτέμβριο του 2014 είχε τη Διεύθυνσή του. Το 2015 εξελέγη Πρόεδρος του Τμήματος.
Έχει συνεργαστεί με το Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο (ΕΑΠ) καταρχήν ως κριτική αναγνώστρια στην α? έκδοση της Ιστορίας της Ευρωπαϊκής Λογοτεχνίας (2 τ.), και από το ακαδημαϊκό έτος 2010-2011 συνεργάζεται ως Καθηγήτρια-Σύμβουλος στη θεματική ενότητα: Νεοελληνικό θέατρο (1600-1940) - Κινηματογράφος. Από το 2003 ως την Άνοιξη του 2009, υπήρξε μέλος της Προσωρινής Γενικής Συνέλευσης του TΘΣ (Σχολή Kαλών Tεχνών, Nαύπλιο) του Παν/μίου Πελοποννήσου.
Aσχολείται με θέματα συγκριτικής φιλολογίας, με έμφαση στην ιστορία των ιδεών, στη μελέτη του μεταφραστικού φαινομένου και ειδικότερα στη συγκριτική δραματολογία και την ιστορία του νεοελληνικού θεάτρου με έμφαση στον 18ο και 19ο αιώνα. Τα τελευταία χρόνια, τα μελετητικά της ενδιαφέροντα αγκαλιάζουν και τον 20ό, με επίκεντρο ζητήματα πρόσληψης και θεατρικής μετάφρασης.
Έχει δημοσιεύσει μόνη ή σε συνεργασία εικοσιτέσσερα (24) αυτοτελή βιβλία (μονογραφίες και συλλογικά έργα) και γύρω στις εκατόν πενήντα (150) εργασίες, βιβλιοκρισίες και δοκίμια σε έγκριτα ελληνικά και διεθνή περιοδικά (Ο Ερανιστής, Ελληνικά, Σύγκριση / Comparaison, Παράβασις / Parabasis, Etudes Balkaniques, Revue des Etudes Sud-Est Europeennes, Synthesis, Neohelicon, Studies on Voltaire and the 18th century, Journal of Modern Greek Studies, κ.ά.), στον ημερήσιο τύπο και σε πολιτιστικά ένθετα (Το Βήμα, Η Καθημερινή, Ελευθεροτυπία).
Ο Νίκος Μπελαβίλας γεννήθηκε στον Πειραιά το 1959. Έκανε σπουδές αρχιτεκτονικής και διδακτορική διατριβή στη Σχολή Αρχιτεκτόνων του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου όπου διδάσκει από το 2003, σήμερα στη βαθμίδα του Επίκουρου Καθηγητή. Έχει διδάξει επίσης στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας και στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο.
Διηύθυνε το Γραφείο Λαυρίου του ΕΜΠ για τη δημιουργία του Τεχνολογικού-Πολιτιστικού Πάρκου και το Βιομηχανικό Μουσείο Ερµούπολης. Ως μέλος του Εργαστηρίου Αστικού Περιβάλλοντος ΕΜΠ, συμμετείχε στον σχεδιασμό του Μητροπολιτικού Πάρκου στο Γουδί, του θαλασσίου μετώπου της Ελευσίνας, του Τεχνικού Πανεπιστημίου στη Λεµεσό, των επεκτάσεων του Τραµ στην Αθήνα και Πειραιά, κ.α. Ήταν επικεφαλής της μελέτης του κτιρίου της νέας Ταινιοθήκης της Ελλάδος στην Ιερά Οδό, όπως και των ερευνών του ΕΜΠ για τα Ιστορικά Μεταλλεία στο Αιγαίο, το Μητρώο Ελληνικής Βιομηχανικής Κληρονομιάς, του ιστορικού κέντρου της Πρέβεζας, του Μητροπολιτικού Πάρκου Ελληνικού. Είναι μέλος της Διεθνούς Επιτροπής για τη Διατήρηση της Βιομηχανικής Κληρονομιάς - TICCIH, του Διεθνούς Συμβουλίου Μνημείων - ICOMOS και από το 2007 επιστημονικός αξιολογητής του World Heritage List της UNESCO.
Έχει γράψει τα βιβλία "Λιμάνια και Οικισμοί στο Αιγαίο της Πειρατείας" και "Τόποι Ανθρώπων - σχόλια για το χώρο και την πολιτική". Συμμετείχε με άρθρα του στους συλλογικούς τόμους "Αιγαίο: διάσπαρτη πόλη" στη 10η Biennale Αρχιτεκτονικής Βενετίας 2006, "Αthens-Absolute Realism" στην 8η Biennale Αρχιτεκτονικής Βενετίας 2002, " Ελλάδα της θάλασσας", "Ιστορικός βιομηχανικός εξοπλισμός στην Ελλάδα", "Το ελληνικό τοπίο", "Το Αιγαίο Πέλαγος. Χαρτογραφία και ιστορία, 15ος - 17ος αιώνας", "Ορυχεία στο Αιγαίο 19ος-20ος αιώνας", "Σύγχρονα ελληνικά τοπία" κ.α.
Ο Γιώργος Κουρουπός είναι συνθέτης και καλλιτεχνικός διευθυντής της Ορχήστρας των Χρωμάτων.
Η Ελένη Φεσσά - Εμμανουήλ γεννήθηκε στον Βόλο το 1943. Είναι απόφοιτος της Σχολής Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου (1967) και διδάκτωρ αρχιτέκτων της ίδιας Σχολής (1990). Καθηγήτρια στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, διδάσκει ιστορία της θεατρικής αρχιτεκτονικής και σκηνογραφίας από το 1994 μέχρι σήμερα.
Από το 1980 ασχολείται συστηματικά με την ιστορία της ελληνικής αρχιτεκτονικής του 20ού αιώνα. Περισσότερες από εκατό ερευνητικές και θεωρητικές μελέτες της είναι δημοσιευμένες σε ελληνικά και ξένα επιστημονικά περιοδικά, σε πρακτικά συνεδρίων, σε εγκυκλοπαίδειες και σε συλλογικούς τόμους. Έχει συγγράψει οκτώ επιστημονικές μονογραφίες, από τις οποίες οι σημαντικότερες είναι το δίτομο έργο "Η αρχιτεκτονική του νεοελληνικού θεάτρου 1720-1940 (1994, έκδοση με χορηγία του Ιδρύματος Ιωάννου Φ. Κωστοπούλου και του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου Δελφών) και οι τρεις δίγλωσσες εκδόσεις (στα ελληνικά και αγγλικά): "Η ιδεολογική κρίση της νεοελληνικής αρχιτεκτονικής, 1827-1940" (1987), "Κτίρια για δημόσια χρήση στη νεότερη Ελλάδα, 1827-1993, (1993, Παπασωτηρίου) και "Δοκίμια για τη νέα ελληνική αρχιτεκτονική (2001, έκδοση με χορηγία του Ιδρύματος Ιωάννου Φ. Κωστοπούλου). Η τελευταία έκδοση τιμήθηκε με έπαινο της Διεθνούς Ακαδημίας Αρχιτεκτονικής σε διαγωνισμό που διοργανώθηκε στο πλαίσιο της 10ης Διεθνούς Τριενάλε Αρχιτεκτονικής (Σόφια, 2003).
Το 1991 διετέλεσε αναπληρωτής Επίτροπος της Ελλάδας στην 5η Διεθνή Έκθεση Αρχιτεκτονικής στην Μπιενάλε της Βενετίας και υπεύθυνη για την έκθεση με τίτλο "Νέα Δημόσια Κτίρια των Δ. και Σ. Αντωνακάκη, Ν. Βαλσαμάκη και Α. Τομπάζη".
Το 2002 επιμελήθηκε επιστημονικά και συνέταξε, σε συνεργασία με την αρχιτέκτονα Τίνα Καραπιπέρη, τα κείμενα της ελληνικής συμμετοχής στο CD-ROM με τίτλο "Η ανακάλυψη της σύγχρονης αρχιτεκτονικής στο Παρίσι, το Λονδίνο και την Αθήνα. Εικονικές και πραγματικές διαδρομές", το οποίο πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του προγράμματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης "Culture 2000" από την γαλλική εταιρία ARVHA, την αγγλική εταιρία ATAP και την ελληνική Εταρία Αρχιτεκτονικών και Πολεοδομικών Μελετών "Ομάδα 80" - Σωτήρης Παπαδόπουλος.
Ο Τάκης Τζαμαργιάς γεννήθηκε στον Πειραιά το 1959. Σπούδασε θέατρο και παιδαγωγικά.
Εκπαιδευτικός, σκηνοθέτης, κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος του Πανεπιστημίου Αθηνών με ειδίκευση "Θέατρο στην εκπαίδευση". Επί εικοσαετία δάσκαλος στη δημόσια πρωτοβάθμια εκπαίδευση, δίδαξε τεχνικές θεάτρου σε επιμορφωτικά σεμινάρια εκπαιδευτικών της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και στο Σύλλογο Θεατρολόγων, θεατρικό αυτοσχεδιασμό στις Φυλακές Ανηλίκων Κορυδαλλού, ενώ είναι καθηγητής υποκριτικής στη Δραματική Σχολή του Πειραϊκού Συνδέσμου. Για δεκατέσσερα συνεχή χρόνια διευθύνει το Θεατρικό Εργαστήρι του Δήμου Κερατσινίου. Έχει ανεβάσει έργα ελληνικού κυρίως ρεπερτορίου, είτε ως υπεύθυνος της Θεατρικής Σκηνής του Δήμου Κερατσινίου -της οποίας υπήρξε και ιδρυτής- και της Εταιρείας Δυτικά της Πόλης, είτε συνεργαζόμενος με ελεύθερους θιάσους και την Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου.
Επίσης έχει λάβει μέρος σε συνέδρια και ημερίδες με αντικείμενο το θέατρο στο σχολείο και έχει γράψει άρθρα για το θέμα αυτό.
Η Χρυσόθεμις Σταματοπούλου - Βασιλάκου γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι φιλόλογος-θεατρολόγος, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια (2005) του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών και μέλος της Διοικούσας Επιτροπής του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου. Απόφοιτος της Ελληνο-Γαλλικής Σχολής Καλογραιών Saint-Joseph (1970), είναι πτυχιούχος της Γαλλικής και της Ελληνικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, καθώς και του Τμήματος Βιβλιοθηκονομίας του Τ.Ε.Ι. Αθηνών, στο οποίο διετέλεσε καθηγήτρια (1987-1995). Το 1991 ορκίστηκε διδάκτορας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών με θέμα: "Το ελληνικό θέατρο στην Κωνσταντινούπολη το 19ο αιώνα". Έχει εκδώσει και επιμεληθεί εννέα (9) αυτοτελή βιβλία, ενώ πενήντα (50) επιστημονικές εργασίες της έχουν δημοσιευτεί σε συλλογικούς τόμους, επετηρίδες και περιοδικά. Έχει συμμετάσχει με ανακοινώσεις της σε επιστημονικά συνέδρια, ελληνικά και διεθνή και έχει δώσει διαλέξεις που έχουν οργανωθεί από διάφορους φορείς. Έχει επίσης αναλάβει και ολοκληρώσει, ως επικεφαλής, ερευνητικά προγράμματα χρηματοδοτούμενα από την Επιτροπή Ερευνών του Πανεπιστημίου Αθηνών και συνεργάζεται με το Υπουργείο Παιδείας ως μέλος διαφόρων επιτροπών.
Ο Νίκος Αξαρλής γεννήθηκε στο Πειραιά το 1950. Σπούδασε Ιστορία Τέχνης στο Νότινγκχαμ.