Ο "Κυβερνοχώρος με εικόνες" δεν μας συστήνει ένα στοχαστή αλλά μια έννοια. Λέξη ηλικίας μόλις 14 ετών, η λέξη "κυβερνοχώρος" επινοήθηκε από τον Γουίλιαμ Γκίμπσον στο μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας "Ο νευρομάντης" που εκδόθηκε το 1984. Στο μυθιστόρημα αυτό ο ήρωας συνδέει έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή κατευθείαν στον εγκέφαλό του και περιγράφει την εμπειρία του κυβερνοχώρου ως εξής: "Μια οικειοθελής παραίσθηση που βιώνεται καθημερινά από δισεκατομμύρια νόμιμους χρήστες, σε όλα τα έθνη... από παιδιά που διδάσκονται μαθηματικές έννοιες... Αδιανόητη πολυπλοκότητα. Γραμμές φωτός εκτεινόμενες στον μη χώρο του νου, συμπλέγματα και αστερισμοί δεδομένων. Σαν φώτα της πόλης, που υποχωρούν". Από το 1984 κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι. Υπάρχει όμως και μια προϊστορία: από το 1948, όπως πληροφορούμαστε, ο Νόρμπερτ Βίνερ επινόησε τον όρο κυβερνητική για να περιγράψει συστήματα ελέγχου που χρησιμοποιούν ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Έτσι, ήδη το 1960, υπήρχαν οι cybermen, οι απαίσιοι αντίπαλοι του Doctor Who, στην ομώνυμη τηλεοπτική σειρά του BBC. Το βιβλίο για τον κυβερνοχώρο έχει πολλές αρετές, όπως ότι οι συγγραφείς του επιλέγουν να μας μεταφέρουν νοερώς σε ένα πολύ μακρινό ταξίδι που ξεκινά από τις πρώτες απόπειρες επικοινωνίας των ανθρώπων μέσω της γραφής, προχωρά με την ανακάλυψη του αλφάβητου, την ανακάλυψη των αριθμών, την ανακάλυψη των ρολογιών, της άλγεβρας, του άβακα, του ηλεκτρισμού, του τηλέγραφου, του τηλεφώνου, του τρανζίστορ και άλλων φαινομενικά ασύνδετων πνευματικών κατακτήσεων για να καταλήξουμε στο θαύμα της ηλεκτρονικής εποχής και σε μια κλεφτή ματιά στο μέλλον.