Διονύσιος Σολωμός (Συγγραφέας)

Γεννήθηκε στην Ζάκυνθο το 1798, από αριστοκρατική οικογένεια. Το 1808 στάλθηκε στην Ιταλία για σπουδές και σπούδασε νομικά. Μετά από δέκα χρόνια επιστρέφει στη Ζάκυνθο με γερή φιλολογική μόρφωση. Εκείνη την εποχή γίνεται δεκτός σε μια φιλολογική οργάνωση όπου αναγνωρίζεται ως στιχουργός. Στο τέλος του 1828 εγκαταλείπει τη Ζάκυνθο και εγκαθίσταται στη Κέρκυρα για να αφοσιωθεί στην ποίηση. Το 1833 ένα σοβαρό οικογενειακό γεγονός τον ταράζει, ο ετεροθαλής αδελφός του δηλώνει στις λιμενικές αρχές την κληρονομιά από τον πατέρα του και τη διεκδικεί. Όλα τα χρόνια που έζησε στην Κέρκυρα δεν έκανε ούτε ένα ταξίδι στην ελευθερωμένη Ελλάδα γιατί, όπως υποστηρίζεται, "δεν εσυνηθούσε να θεατρίζει στο εθνικό του φρόνηματα αλλά μες το άγιο βήμα της ψυχής". Όταν ο Σολωμός γύρισε από την Ιταλία, έφερε μαζί του ποιήματα θρησκευτικού περιεχομένου. Αργότερα δημιουργεί αυτοσχέδια σονέτα και τέλος λυρικά ποιήματα. Το πρώτο εκτενές ποίημα του Σολωμού είναι ο "Ύμνος εις την Ελευθερία" που είναι γραμμένος σε τετράστιχες στροφές. Ο Σολωμός πέθανε το Φεβρουάριο του 1857 από εγκεφαλική συμφόρηση. Τα οστά του μεταφέρθηκαν το 1865 στη Ζάκυνθο και τοποθετήθηκαν στην αρχή σε ένα μικρό μαυσωλείο στον τάφο του Κάλβου. Επίσης χαρακτηριστικό είναι ότι ο Σολωμός ως ποιητής απέκτησε φήμη από τα νεανικά του χρόνια και ότι με το πέρασμα των δεκαετηρίδων το ποιητικό του έργο δεν ξεπεράστηκε.

Στυλιανός Αλεξίου (Επιμέλεια)

Ο Στυλιανός Αλεξίου, ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Κρήτης, πρώην Γενικός Έφορος Αρχαιοτήτων, είναι αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, μέλος της Αρχαιολογικής Εταιρείας, του Γερμανικού Ινστιτούτου και επίτιμος διδάκτωρ των Πανεπιστημίων Padova και Κύπρου. Ανακάλυψε τους υστερομινωικούς τάφους του Λιμένους Κνωσού και τους πρωτομινωικούς θολωτούς τάφους της Λεβήνος (Λέντα). Στο μουσείο Ηρακλείου δημιούργησε μια νέα πτέρυγα και την αίθουσα της Συλλογής Γιαμαλάκη. Ίδρυσε τα μουσεία Χανίων και Αγίου Νικολάου. Δημοσίευσε πολλές εργασίες σε ελληνικά και ξένα περιοδικά. Πραγματοποίησε φιλολογικές μελέτες και εκδόσεις έργων ("Έρωτόκριτος", "Απόκοπος", "Βοσκοπούλα", "Διγενής Ακρίτας", "Σολωμός"), καθώς και μελέτες σχετικές με την κοινωνία, τη ζωή και τον πολιτισμό της Κρήτης στο ΙΕ΄ - ΙΖ΄ αι. Άλλες εργασίες του αφορούν σε θέματα ιστορικής γλωσσολογίας και σε ετυμολογήσεις λέξεων του κρητικού ιδιώματος και των νέων ελληνικών.

Κώστας Κουτσουρέλης (Υπεύθυνος Σειράς)

Ο Κώστας Κουτσουρέλης γεννήθηκε το 1967 στην Αθήνα. Σπούδασε νοµικά και μεταφραστική στην Ελλάδα και τη Γερμανία. Δημοσίευσε ποίηση, έργα για τη σκηνή, δοκίμια και μελέτες. Στις μεταφράσεις του περιλαμβάνονται έργα των Σαίξπηρ, Νοβάλις, Ρίλκε, Κάφκα, Γκόττφρηντ Μπεν, Οκτάβιο Πας κ.ά. Τα κριτικά του κείμενα περιστρέφονται γύρω από την εγχώρια και ξένη λογοτεχνία και σκέψη. Έγραψε το λιμπρέτο της όπερας δωματίου Ο Μιχαήλ Άγγελος στη Ρώμη που ανέβηκε το 2013 στο Μουσείο Μπενάκη σε μουσική σύνθεση Φίλιππου Τσαλαχούρη. Το 2015 παρουσίασε τον δραματικό μονόλογο Γράμμα στον Οδυσσέα Ελύτη στο Μέγαρο Μουσικής. To 2010 εκπροσώπησε την ελληνική ποίηση στη Βεστφαλία της Γερμανίας, στις εκδηλώσεις «Ρουρ-Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης». Δίδαξε δημιουργική γραφή στο Ίδρυμα Σινόπουλου και λογοτεχνική μετάφραση στο ΕΚΕΜΕΛ, το Πανεπιστήμιο Αθηνών και το Ινστιτούτο Γκαίτε.

Διακρίσεις: Βραβείο Λάμπρου Πορφύρα της Ακαδημίας Αθηνών (2013), Βραβείο Άρη Αλεξάνδρου (2012), Βραβείο Λογοτεχνικής Μετάφρασης από τη Γερμανική Γλώσσα (2012).

Διευθύνει την επιθεώρηση λόγου και ιδεών Νέο Πλανόδιον. Έχει γράψει ποιήματα, δοκίμια και δράματα. Από τις εκδόσεις Κίχλη κυκλοφορούν η ποιητική του σύνθεση Νύχτα (2017) και οι μεταφράσεις: Ράινερ Μαρία Ρίλκε, Η Δευτέρα Παρουσία (2012) και Γιαν Βάγκνερ, Το σπουργίτι του Γκέρικε και άλλα ποιήματα (2018), καθώς και το διπλό βιβλίο Η κόρη μου / Ουίλλιαμ Μπ. Γέητς, Προσευχή για την κόρη μου (2020).