Εξαντλημένο στον εκδοτικό οίκο
ISBN:
9789609863322
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Η συστηματική και νηφάλια αποτίμηση -με την ευκαιρία της συμπλήρωσης το 2007 100 χρόνων από τη γέννηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή- του προτύπου που υποστήριξε, των αρχών που προάσπισε, των προτάσεων που εισηγήθηκε και του έργου που επιτέλεσε, αποτελέσε χρέος έναντι της ιστορικής μνήμης και πολύτιμη κατάθεση χάριν των σημερινών και των αυριανών πολιτών.
Το Ίδρυμα "Κωνσταντίνος Γ. Καραμανλής" ανέλαβε την πρωτοβουλία για τη σύγκληση διεθνούς επιστημονικού Συνεδρίου, με θέμα "Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής στον 20ό αιώνα" στο Ζάππειο Μέγαρο, το διάστημα 5-9 Ιουνίου 2007. Στο πλαίσιο του συνεδρίου εξετάστηκαν οι πτυχές του βίου και της δράσης του, στο εσωτερικό της χώρας και στο διεθνές πεδίο. Συγκεκριμένα, οι εισηγήσεις κάλυψαν τις εξής τέσσερις ενότητες: Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και (α) το δημοκρατικό πολίτευμα, το Κράτος και οι θεσμοί (β) η ελληνική εξωτερική πολιτική και η δομή του διεθνούς συστήματος, (γ) η ελληνική οικονομία και κοινωνία, (δ) ο πολιτισμός, η παιδεία, το περιβάλλον, ο αθλητισμός. Την ειδικότερη ευθύνη για την κατάρτιση και εφαρμογή του προγράμματος ανέλαβε Επιστημονική Επιτροπή από κορυφαίους Έλληνες επιστήμονες.
Η ανταπόκριση της ελληνικής και διεθνούς επιστημονικής κοινότητας υπήρξε εντυπωσιακή. Ο αριθμός των εισηγητών του Συνεδρίου ανήλθε σε εκατόν εξήντα ειδικούς. Παράλληλα, γνωστές προσωπικότητες από το χώρο των διεθνών σχέσεων και της εσωτερικής πολιτικής μετείχαν σε τρεις στρογγυλές τράπεζες, οι οποίες οργανώθηκαν στη διάρκεια του Συνεδρίου.
Ο Νίκος Κ. Αλιβιζάτος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1949, κατάγεται όμως από την Κεφαλονιά και τη Χίο. Σπούδασε στη Νομική Σχολή Αθηνών και πήρε διδακτορικό δίπλωμα από το Πανεπιστήμιο Ρaris V. Από το 1980 διδάσκει στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου το 1992 εξελέγη καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου. Τακτικός συνεργάτης του "Βήματος" από το 1986 έως το 2000 και σήμερα των Νέων. Δικηγορεί στο Συμβούλιο της Επικρατείας και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο του Στρασβούργου. Είναι μέλος του Δ.Σ. της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου. Έχει γράψει μεταξύ άλλων: "Οι πολιτικοί θεσμοί σε κρίση. Όψεις της ελληνικής εμπειρίας, 1922-1974" (Θεμέλιο, 1983, γ΄ έκδ. 1996), "Ο αβέβαιος εκσυγχρονισμός και η θολή συνταγματική αναθεώρηση" (Πόλις, 2001), "Η βασιλική περιουσία στο Στρασβούργο" (Α. Σάκκουλας, 2003) και "Πέρα από το 16: Τα πριν και τα μετά" (Αθήνα: Μεταίχμιο, 2007).
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Άγγελος Δεληβοριάς γεννήθηκε το 1937 στην Αθήνα. Σπούδασε αρχαιολογία και ιστορία (1956) στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης και αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο των Αθηνών. Ξεκίνησε τις μεταπτυχιακές του σπουδές το 1964 στο Πανεπιστήμιο του Φράιμπουργκ/Μπραϊσγκάου και το 1965, έπειτα από επιτυχή διαγωνισμό, διορίστηκε στην Ελληνική Αρχαιολογική Υπηρεσία. Υπηρέτησε αρχικά στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο της Αθήνας υπό την καθοδήγηση του Χρήστου και της Σέμνης Καρούζου και αργότερα ως επιμελητής στις Εφορείες Αρχαιοτήτων Αχαΐας και Αρκαδίας-Λακωνίας.
Το 1969, με υποτροφία της Alexander von Humboldt Stiftung, άρχισε τη μελέτη της διδακτορικής του διατριβής στο Πανεπιστήμιο του Τύμπινγκεν, την οποία και ολοκλήρωσε το 1972. Κατά το διάστημα 1972-1973 συνέχισε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης και στην Ecole Pratique des Hautes Etudes. Από το 1973 έως και το 2014, για 41 χρόνια, διηύθηνε το Μουσείο Μπενάκη, τη ριζική ανάπλαση του οποίου ανέλαβε και ολοκλήρωσε τον Ιούνιο του 2000. Για την οργάνωση των νέων εκθεσιακών χώρων έτυχε διεθνούς αναγνωρίσεως και τιμήθηκε με το χρυσό μετάλλιο της Ακαδημίας Αθηνών. Το 1992 εξελέγη καθηγητής της Ιστορίας της Τέχνης στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και από το 1998 έως το 2003 διετέλεσε διευθυντής προγράμματος μεταπτυχιακών σπουδών στο ίδιο Τμήμα. Το 2005 αποχώρησε από το Πανεπιστήμιο ως ομότιμος. Άρθρα και εργασίες του έχουν δημοσιευθεί σε πολλές ελληνικές και διεθνείς εκδόσεις.
Έφυγε από τη ζωή στις 24 Απριλίου 2018, σε ηλικία 81 ετών.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Σπύρος Α. Ευαγγελάτος, θεατρικός σκηνοθέτης, μεταφραστής και πανεπιστημιακός, γεννήθηκε στην Αθήνα από γονείς μουσικούς. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, στη Δραματική Σχολή του Πανεπιστημίου της Βιέννης - Ινστιτούτο Θεατρολογίας και με υποτροφία του Βρετανικού Συμβουλίου έμεινε ένα χρόνο στο Λονδίνο για επιστημονικές έρευνες. Αριστούχος διδάκτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών (1970). Από νέος επιδόθηκε σε πρωτογενείς έρευνες σε Αρχεία της Βενετίας, της Πάντοβας, της Κεφαλονιάς, των Κυθήρων κ.α. και ανέδειξε νέα στοιχεία σε σχέση με κεφαλαιώδη θέματα που αφορούν στον Γεώργιο Χορτάτση, τον Βιτσέντζο Κορνάρο, τον Πέτρο Κατσαΐτη, τον Γεώργιο Μόρμορη, τη χρονολόγηση του "Ζήνωνος", τη χρονολόγηση του "Στάθη" και έγραψε πολλά επιστημονικά μελετήματα κυρίως για θέματα του κρητικού και του επτανησιακού θεάτρου. Το 1975 ίδρυσε το "Αμφι-θέατρο", με το οποίο διοργάνωνε παραστάσεις σε όλο τον κόσμο. Το 1989 εξελέγη αναπληρωτής καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας και το 1991 καθηγητής του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών, στην ίδρυση του οποίου συνέβαλε αποφασιστικά.
Είχε διδάξει περί τις 200 σκηνοθεσίες: 50 αρχαίου δράματος, 24 παλαιών, κυρίως αγνώστων, νεοελληνικών κειμένων (11ος αιώνας έως 1900), 65 έργων του κλασικού, νεοκλασικού, ρεαλιστικού και σύγχρονου δραματολογίου, 53 όπερες. Διετέλεσε Γενικός Διευθυντής του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος (1977-1980) και της Εθνικής Λυρικής Σκηνής (1984-1987) και απεχώρησε, και στις δύο περιπτώσεις, με δική του επιθυμία, κατά τη λήξη της θητείας του. Πρόεδρος της Εθνικής Λυρικής Σκηνής από το 1999. Στις 12 Ιανουαρίου 2012 ανακηρύχθηκε αντιπρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών και πρόεδρος το 2013.
Του είχαν απονεμηθεί πολλές διακρίσεις. Ανάμεσα σ΄ αυτές: Βραβείο "Κάρολος Κουν" του Δήμου Αθηναίων (1988), Βραβείο της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων (1994 και 1996), Βραβείο "Φώτος Πολίτης" του Μουσείου και Κέντρου Μελέτης του Ελληνικού Θεάτρου (1997), ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κ. Στεφανόπουλος του απονέμει το παράσημο του "Ταξιάρχη του Φοίνικος" (1999), η Ακαδημία Αθηνών τον τιμά με το Αργυρό Μετάλλιό της (2001).
Έφυγε από τη ζωή στις 24 Ιανουαρίου 2017, σε ηλικία 77 ετών.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Χριστόδουλος Γιαλλουρίδης είναι Καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής, Κοσμήτορας Σχολής Διεθνών Σπουδών, Επικοινωνίας και Πολιτισμού στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και Διευθυντής του Κέντρου Ανατολικών Σπουδών. Γεννήθηκε στη Μόρφου της Κύπρου το 1949. Σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών με μεταπτυχιακές σπουδές στην Κοινωνιολογία, στην Πολιτική Επιστήμη, στις Διεθνείς Σχέσεις και στο Διεθνές Δίκαιο στα Πανεπιστήμια Tubingen, Freiburg και Bochum, Ομοσπονδιακή Γερμανία. Ανακηρύχθηκε Διδάκτορας του Πανεπιστημίου Bochum (Magna Cum Laude), διατελώντας υπότροφος του Ιδρύματος Friedrich Naumann και της Γερμανικής Ακαδημίας Υποτροφιών. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Διεθνούς Δικαίου και Διεθνών Σχέσεων, του Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων και του Κυπριακού Κέντρου Μελετών. Διδάσκει στις Ανώτατες Σχολές όλων των Κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων. Διετέλεσε Πρόεδρος του Επιστημονικού Συμβουλίου του Ινστιτούτου Αμυντικών Αναλύσεων του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, Διευθυντής του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου Δελφών και Πρόεδρος του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού. Σειρά άρθρων και μελετών του δημοσιευθήκαν τόσο στην Ελλάδα, όσο και στο εξωτερικό, ενώ είναι συγγραφέας βιβλίων και μονογραφιών στην ελληνική, αγγλική, καθώς και γερμανική γλώσσα και επιμελητής συλλογικών έργων. Διδάσκει διεθνή πολιτική, διαχείριση κρίσεων, εξωτερική πολιτική και ΜΜΕ και πολιτιστική διπλωματία.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Η Στέλλα Δρούγου είναι Ομότιμη Καθηγήτρια Κλασικής Αρχαιολογίας του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του ΑΠΘ.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Χρήστος Γκόρτσος είναι επίκουρος καθηγητής (και έχει εκλεγεί αναπληρωτής καθηγητής) Διεθνούς Οικονομικού Δικαίου στο Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Διδάσκει διεθνές και ευρωπαϊκό νομισματικό και χρηματοπιστωτικό δίκαιο, καθώς και οικονομική ανάλυση του δικαίου.
Σπούδασε νομικά, οικονομικά και χρηματοοικονομική στα Πανεπιστήμια Αθηνών και Ζυρίχης, στο Wharton Business School τουΠανεπιστημίου της Πενσυλβάνια και στο Ανώτατο Ινστιτούτο Διεθνών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Γενεύης, του οποίου είναι και διδάκτωρ στη θεματική της διεθνούς τραπεζικής εποπτείας (1996). Κατά την τριετία (1996-|998 διετέλεσε επιστημονικός συνεργάτης του International Center for Monetary and Banking Studies του Πανεπιστημίου της Γενεύης.
Ο Χρ. Γκόρτσος έχει εκτενές βιβλιογραφικό και αρθρογραφικό έργο σε θέματα διεθνούς και ευρωπαϊκού νομισματικού και χρηματοπιστωτικού δικαίου στο οποίο περιλαμβάνονται οι ακόλουθες μονογραφίες:
- International and Regulation of Intelrnational Banks (διδακτορική διατριβή, 1996).
- The Greek Banking System (δεύτερη έκδοση, 1998).
- La non-adhesion a l΄Union Europeennee et le secteur financier suisse: differences de reglementation et ses consequences economiques (Fonds National Suisse, σε συνεργασία με τον καθηγητή Hans Genberg, 1999).
- Διεθνές, Ευρωπαϊκό Κοινοτικό και Ελληνικό Τραπεζικό και Νομισματικό Δίκαιο (1999).
- Το Ελληνικό Σύστημα Εγγύησης Καταθέσεων (δεύτερη έκδοση, 2000).
- Ευρωπαϊκό Νομισματικό Δίκαιο (2004).
- Διεθνές Οικονομικό Δίκαιο (σε συνεργασία με τον καθηγητή Κων. Α. Στεφάνου, 2006).
- Ευρωπαϊκό Τραπεζικό Δίκαιο - Γενικό Μέρος (υπό έκδοση).
Από το 2005 είναι μέλος της Νομισματικής Επιτροπής της Ένωσης Διεθνούς Δικαίου (MoComlLA) και από το 2007 μέλοςτου Financial Services Expert Group του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Πέραν της ακαδημαϊκής του δραστηριότητας, ο Χ. Γκόρτσος, δικηγόρος Αθηνών, αφού διετέλεσε επί δεκαετία (1991-2000) ειδικός νομικός σύμβουλος σε θέματα Διεθνούς και Ευρωπαϊκού Δικαίου και συντονιστής της Διοικούσας Επιτροπής Ευρώ της Ελληνικής Ένωσης Τραπεζών,τον Ιούλιο του 2000 εξελέγη γενικός γραμματέας της. Με την ιδιότητα αυτή, διατελεί, μεταξύ άλλων:
- Αντιπρόεδρος του Δ. Σ. του Ταμείου Εγγύησης Καταθέσεων.
- Μέλος του Δ. Σ. της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς, και
- Μέλοςτου Δ.Σ. της εταιρείας διατραπεζικών συστημάτων πληρωμών ΔΙ ΑΣ.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Ιωσήφ Βιβιλάκης γεννήθηκε στην Αθήνα. Πτυχιούχος της Θεολογικής Σχολής και του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1996 απέκτησε τον τίτλο του διδάκτορα του ιδίου Πανεπιστημίου με την εργασία "Η θεατρική ορολογία στους Πατέρες της Εκκλησίας. Συμβολή στη μελέτη της σχέσεως Εκκλησίας και θεάτρου". Από το 1984 έως το 1997 δίδαξε στη Μέση Εκπαίδευση. Το 1998 εξελέγη λέκτορας και το 2002 επίκουρος καθηγητής του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει συμμετάσχει σε επιστημονικά συνέδρια και έχει δώσει διαλέξεις. Αρθρογραφεί στον ημερήσιο και περιοδικό τύπο και την τελευταία περίοδο γράφει βιβλιοκριτική στην εφημερίδα "Η Καθημερινή". Ιδιαίτερη θέση στις ερευνητικές του αναζητήσεις έχει ο βίος και το έργο του Φώτη Κόντογλου. Το 1995, με αφορμή τα 100 χρόνια από τη γέννηση και τα 30 από την κοίμηση του Αϊβαλιώτη δημιουργού, σχεδίασε τον πολυσυλλεκτικό τόμο "Φώτης Κόντογλου εν εικόνι διαπορευόμενος" (εκδόσεις Ακρίτας), ενώ το 1999 δημοσίευσε το σύνολο των θεατρικών κριτικών (1936-1960) του Μ. Καραγάτση (Βιβλιοπωλείον της Εστίας).
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Ανδρέας Καραμάνος είναι αριστούχος της Ανωτάτης Γεωπονικής Σχολής Αθηνών και Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου του Reading. Είναι από το 1981 Καθηγητής της Γεωργίας στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, στο οποίο εξελέγη Αντιπρύτανης (1991-1997) και Πρύτανης (2000-2004). Ανέλαβε το αξίωμα του Γεν. Γραμματέα στο Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων κατά την κρίσιμη περίοδο των θεσμικών αλλαγών (2004-2007). Διατέλεσε επίσης Πρόεδρος της Συνόδου των Πρυτάνεων των Ελληνικών Πανεπιστημίων (2003), τακτικό μέλος του Ανωτάτου Πειθαρχικού Συμβουλίου των μελών ΔΕΠ (2003-2004), εκπρόσωπος της Συνόδου των Πρυτάνεων στο Εθνικό Συμβούλιο Παιδείας (2003-2004) και μέλος του Δ.Σ. του ΔΙΚΑΤΣΑ (1997-2000). Έχει εκλεγεί δύο φορές (2005 και 2008) ομόφωνα από εκπροσώπους 56 χωρών Πρόεδρος της Διοικούσας Επιτροπής της Εκπαίδευσης για Αειφόρο Ανάπτυξη της Οικονομικής Επιτροπής για την Ευρώπη του Ο.Η.Ε. Έχει εκπροσωπήσει τη χώρα μας σε Συμβούλια Υπουργών Παιδείας της Ε.Ε., σε συναντήσεις του Ο.Ο.Σ.Α. και στη Γενική Συνέλευση της UNESCO (2005). Έχει συγγράψει 4 βιβλία και πολλά άρθρα και μονογραφίες σε διεθνή και ελληνικά επιστημονικά περιοδικά και πρακτικά Ακαδημιών, κεφάλαια σε ξένα συλλογικά έργα και εγκυκλοπαίδειες. Έχει προταθεί από την Ακαδημία Αθηνών ως υποψήφιος της Ελλάδος για το Διεθνές Βραβείο Βertebo της Σουηδικής Ακαδημίας (1999) και μια μονογραφία του έχει βραβευθεί πρόσφατα από την Ακαδημία Αθηνών.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Ευάνθης Χατζηβασιλείου γεννήθηκε το 1966 στο Δοξάτο Δράμας. Ααποφοίτησε το 1987 από τη Νομική Σχολή του ΑΠΘ και το 1992 αναγορεύθηκε διδάκτωρ της Ιστορίας Διεθνών Σχέσεων από το London School of Economics. Σήμερα υπηρετεί ως καθηγητής της Ιστορίας του Μεταπολεμικού Κόσμου και πρόεδρος του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το έργο του περιλαμβάνει μελέτες και βιβλία για την Ιστορία των Διεθνών Σχέσεων κατά την περίοδο 1870-1991, την ελληνική εξωτερική πολιτική, την ελληνική πολιτική ιστορία του 20ού αιώνα και το Κυπριακό. Είναι μέλος της επιστημονικής επιτροπής του Ιδρύματος της Βουλής για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία, πρόεδρος του Επιστημονικού Συμβουλίου του Ινστιτούτου Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Καραμανλής, μέλος του Ελληνοτουρκικού Φόρουμ και εταίρος του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών και Μελετών "Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος". Διευθύνει τη σειρά "Νεότερη και Σύγχρονη Ιστορία" των Εκδόσεων Πατάκη και επιμελείται την ιστορική σελίδα της κυριακάτικης Καθημερινής.
O Κωνσταντίνος Δ. Σβολόπουλος (1938-2019) γεννήθηκε στην Αθήνα. Ήταν τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών από το 2003 και χρημάτισε πρόεδρός της το 2010, και ομότιμος καθηγητής της Ιστορίας του Νεώτερου Ελληνισμού στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Σπούδασε Ιστορία και Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και Πολιτικές Επιστήμες στα Πανεπιστήμια Στρασβούργου και Παρισίων. Ανακηρύχθηκε διδάκτωρ στα Πανεπιστήμια Στρασβούργου και Αθηνών και υφηγητής στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης όπου και διετέλεσε καθηγητής της Ιστορίας των Διεθνών Σχέσεων (1981-1989). Kατά τα έτη 1962-1965 κατέταξε το αρχείο Eλευθερίου Bενιζέλου του Mουσείου Mπενάκη. Ιστορικός μεγάλου κύρους, διετέλεσε επί εννέα χρόνια διευθυντής του Ιδρύματος Μελετών Χερσονήσου του Αίμου.Tο 1990 ανέλαβε τη Διεύθυνση του Iδρύματος "Kωνσταντίνος Γ. Kαραμανλής", του οποίου υπήρξε συνιδρυτής με τους K. Tσάτσο και K. Tρυπάνη. Tο 1989 εξελέγη καθηγητής της Iστορίας του Nεωτέρου Eλληνισμού στο Πανεπιστήμιο Aθηνών. To 2003 η ολομέλεια της Ακαδημίας Αθηνών αναγνωρίζοντας το σημαντικότατο έργο τού καθηγητή Σβολόπουλου τον εξέλεξε τακτικό μέλος της στην έδρα της "Ιστορίας του Ελληνισμού κατά τους Νεώτερους Χρόνους". Μέλος του επιστημονικού συμβουλίου του Iδρύματος Nτε Γκωλ και επίτιμος εταίρος της Eταιρείας NA Eυρώπης του Mονάχου. Kύρια αυτοτελή έργα: "O Eλευθέριος Bενιζέλος και η πολιτική κρίσις εις την Aυτόνομον Kρήτην, 1901-1906", Aθήνα (1974), "Tο Bαλκανικόν Σύμφωνον και η ελληνική εξωτερική πολιτική, 1928-1934" (Aθήνα 1974), "Aνέκδοτον κείμενον του Eλευθερίου Bενιζέλου" (Aθήνα 1974), "H ελληνική εξωτερική πολιτική μετά την Συνθήκην της Λωζάνης: η κρίσιμος καμπή, Iούλιος-Δεκέμβριος 1928" (Θεσσαλονίκη 1977), "Yπουργείο Eξωτερικών, 1940-41. Eλληνικά διπλωματικά έγγραφα" (Aθήνα 1980), "H ελληνική εξωτερική πολιτική, 1900-1945" (Aθήνα 1992), "Kωνσταντινούπολη, 1856-1908: η ακμή του Eλληνισμού" (Aθήνα 1994), "H οργάνωση της διεθνούς κοινωνίας. Iστορική επισκόπηση" (Θεσσαλονίκη 1996), "Kωνσταντίνος Kαραμανλής: Aρχείο, γεγονότα και κείμενα", (επιμ. 12 τόμοι) (Aθήνα 1992-1997), "Alexandre Ypsilanti, Correspondance inedite, 1816-1828" (Thessaloniki 1999), "Eλευθέριος Bενιζέλος:12 μελετήματα" (Aθήνα 1999), "H ελληνική εξωτερική πολιτική, 1945-1981" (Aθήνα 2001), "Xαϊδάρι, 8 Σεπτεμβρίου 1944. H αόρατη στρατιά στο απόσπασμα" (Aθήνα 2002), "Tο καθεστώς των νησίδων του νοτιοανατολικού Aιγαίου. H μαρτυρία των πηγών" (Aθήνα 2002), "Η γένεση της ιστορίας του Νέου Ελληνισμού", (Βιβλιοπωλείον της Εστίας, 2006), "Προμαχώντας στο Μεσολόγγι" (Βιβλιοπωλείον της Εστίας, 2007), "Η απόφαση για την επέκταση της ελληνικής κυριαρχίας στην Μ. Ασία (Ίκαρος 2009), "Κατακτώντας την ανεξαρτησία", (Πατάκης 2010).
Ήταν παντρεμένος με την ηθοποιό του ελληνικού θεάτρου και κινηματογράφου Κατερίνα Χέλμη. Έφυγε από τη ζωή στις 13 Αυγούστου 2019, σε ηλικία 81 ετών.
Αναπληρώτρια καθηγήτρια σύγχρονης ιστορίας. Γεννήθηκε στην Αθήνα, σπούδασε ιστορία και αρχαιολογία στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και έλαβε το διδακτορικό της δίπλωμα στη νεώτερη και σύγχρονη ιστορία στο Πανεπιστήμιο του Tubingen (1998). Από το 1999 έως το 2008 δίδαξε νεώτερη και σύγχρονη ιστορία στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Από το 2008 είναι αναπληρώτρια καθηγήτρια σύγχρονης ιστορίας και διεθνούς πολιτικής στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα εστιάζονται στη νεώτερη και σύγχρονη ελληνική ιστορία, στην ιστορία της ευρωπαϊκής ενοποίησης, των διατλαντικών σχέσεων και του ψυχρού πολέμου. Email: kbotsiou@uop.gr
