Θανάσης Χατζόπουλος (Μεταφραστής)

Ο Θανάσης Χατζόπουλος γεννήθηκε το 1961 στο Αλιβέρι Ευβοίας όπου έζησε ως το 1978. Σπούδασε Ιατρική στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και ειδικεύθηκε στην παιδοψυχιατρική. Είναι ψυχαναλυτής παιδιών, εφήβων και ενηλίκων και είναι μέλος της Société de Psychanalyse Freudienne (Παρίσι) και της International Winnicott Association (Σάο Πάολο). Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Το 2013 τιμήθηκε από την Ακαδημία Αθηνών για το σύνολο του ποιητικού του έργου (ίδρυμα Πέτρου Χάρη). Το 2014 ονομάσθηκε από τη Γαλλική Δημοκρατία Ιππότης στην τάξη των γραμμάτων και των τεχνών.

Έχει δημοσιεύσει:

ΠΟΙΗΣΗ: Ιδίοις σώμασι (Πλέθρον, 1986, Καστανιώτης, 1997), Η Κοίμηση (Καστανιώτης, 1988), Το Άφωτο (Καστανιώτης, 1990, 1999), Από καταβολής δρόσου (Καστανιώτης, 1991, 1999), Ο εξ αίματος νεκρός (Καστανιώτης, 1994, 1999), Στον ήλιο μοίρα (Καστανιώτης, 1996, Μεταίχμιο, 2004), Ωσεί παρόν (Διάμετρος, 1997), Κανόνας (Καστανιώτης, 1998), Κελί (Το Ροδακιό, 2000), Μιγαδικά και Αμφιθαλή (Μεταίχμιο, 2003), No humans’ land – αναφορά (Μεταίχμιο, 2005), Ψηφία για ψηφίδες (Μεταίχμιο, 2006), Πέρασμα (Ύψιλον/βιβλία, 2007), Μετόπη (Ύψιλον/βιβλία, 2007), Πρόσωπο με τη γη, (Γαβριηλίδης, 2012), Φιλί της ζωής (Κίχλη, 2016).

ΠΟΙΗΤΙΚΗ: Ρήματα για το ρόδο (Καστανιώτης, 1997), Αναγραμματισμοί στη σιωπή (Πόλις, 2002).

ΠΑΡΑΜΥΘΙ: Ένα μικρό κουτάκι, ξύλινο (Μεταίχμιο, 2004).

ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ: Οι λησμονημένοι, δύο νουβέλες (Γαβριηλίδης, 2014), Ιστορικός Ενεστώς (Πόλις, 2020).

ΑΝΘΟΛΟΓΗΣΕΙΣ: Ζήτημα φωτός, ο Θανάσης Χατζόπουλος ανθολογεί τις Μέρες του Γιώργου Σεφέρη (Μπάστας-Πλέσσας, 1995, Ίκαρος, 2007), Σαν δέσμη από τριαντάφυλλα, ο Κ. Γ. Καρυωτάκης ανθολογείται από τον Θανάση Χατζόπουλο (Διάμετρος, 2001).

Έχει μεταφράσει επίσης από ευρωπαϊκές γλώσσες στα ελληνικά λογοτεχνικά έργα και βιβλία ψυχαναλυτικού ενδιαφέροντος.

Emile Michel Cioran (Συγγραφέας)

Ο Εμίλ Μιχάι Σιοράν γεννήθηκε στις 8 Απριλίου 1911 στο Ρασινάρι της Ρουμανίας (τότε Αυστροουγγαρίας) και σπούδασε φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο του Βουκουρεστίου. Πολύ νέος ανακάλυψε τον Νίτσε, τον Ντοστογιέφκι, τον Σοπενχάουερ, τον Φλωμπέρ, τον Λίχτενμπεργκ, τον Μπαλζάκ, τον Ταγκόρ και τον Σένγκλερ, οι οποίοι επηρέασαν τη σκέψη του, όπως αργότερα ο Χέγκελ, ο Χούσερλ, ο Καντ, ο Βάινιγκερ, ο Φίχτε και ο Κίρκεγκωρ. Το 1937, και έχοντας ήδη συγγράψει τέσσερα δοκίμια στη μητρική του γλω΄σσα, στάλθηκε με υποτροφία του Γαλλικού Ινστιτούτου Βουκουρεστίου, στο Παρίσι, όπου και παραμένει έως το τέλος της ζωής του. Το πρώτο του έργο που δημοσιεύτηκε στα γαλλικά ήταν το "Εγκόλπιο ανασκολοπισμού" το 1949, και ακολούθησαν πλήθος μελέτες και δοκίμια. Πέθανε στις 20 Ιουνίου 1995.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα