Στο κλασικό πλέον έργο "Ο γυμνός πίθηκος", που κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1967 και μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες, ο διακεκριμένος ζωολόγος Ντέσμοντ Μόρρις τοποθετεί τον άνθρωπο στην πραγματική του θέση -μεταξύ των 192 άλλων ειδών πιθήκων και ανθρωποειδών πιθήκων, όπου ο άνθρωπος ξεχωρίζει εύκολα από τη γυμνότητα του δέρματός του.

Ο Μόρρις βασίστηκε στα πορίσματα των δικών του σημαντικών ερευνών για τη συμπεριφορά των ζώων, αλλά και στις απόψεις πολλών κορυφαίων επιστημόνων ειδικών σε διάφορους τομείς. Όπως σημειώνει, όσο κι αν προσπαθεί να παραγνωρίσει τη γενετική κληρονομιά του, ο άνθρωπος εξακολουθεί να συμπεριφέρεται όπως οι πρόγονοί του κυνηγοί-πίθηκοι σε πολλές σημαντικές πτυχές της ζωής του: στη σεξουαλική και στην κοινωνική του ζωή, στις διατροφικές του συνήθειες, στις θρησκευτικές του πεποιθήσεις, κ.ά. Το κεντρικό ερώτημα στο οποίο απαντά είναι: Από ποια άποψη ο γυμνός πίθηκος είναι μοναδικός και ποια σχέση έχουν οι ιδιαιτερότητές του με την ειδική ιστορία της εξέλιξής του; Μια ανατρεπτική μελέτη που φωτίζει μ΄ ένα διαφορετικό τρόπο τις δραστηριότητες και τα συναισθήματα του ανθρώπου, αλλά και τη θέση του απέναντι στους συνανθρώπους του.