κ.ά. (Εισηγητής)

Δέσποινα Ι. Παπαδημητρίου (Εισηγητής)

Η Δέσποινα Ι. Παπαδημητρίου είναι διδάκτωρ Ιστορίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου. Τα πεδία ειδίκευσής της είναι τα εξής: η σύγχρονη ελληνική και ευρωπαϊκή ιστορία, η ανάλυση ιδεολογιών με έμφαση στον πολιτικό συντηρητισμό, τον εθνικισμό, τον αντικομμουνισμό, την εθνικοφροσύνη, την άκρα δεξιά, η ιστορία των εννοιών και η ιστορία του Τύπου. Έχει δημοσιεύσει για τον πολιτικό συντηρητισμό, την άκρα δεξιά, τον αντι-ολοκληρωτισμό και τον φασισμό. Μονογραφίες: "Από τον λαό των νομιμοφρόνων στο έθνος των εθνικοφρόνων. Η συντηρητική σκέψη στην Ελλάδα 1922-1967" (Αθήνα: Εκδόσεις Σαββάλας, 2006), "Τα χρόνια της κρίσης στον μεσοπόλεμο. Η ελληνική δημόσια συζήτηση" (Αθήνα: Εκδόσεις Ασίνη, 2012). Σε συνεργασία με τη Ν. Μπάλτα: "Σημειώσεις για την ιστορία του Τύπου. Η ελληνική και η ευρωπαϊκή διάσταση" (Αθήνα: Εκδόσεις Οδυσσέας, 1993), σε συνεργασία με τους Β. Καραποστόλη, Ν. Δεμερτζή, Α. Αρμενάκη: "Απόδημοι Έλληνες. Πολιτισμική ταυτότητα και ομογενειακά μέσα επικοινωνίας" (Αθήνα: Υπουργείο Τύπου, Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης, 2001).

Αικατερίνη Κουμαριανού (Εισηγητής)

Νάση Μπάλτα (Εισηγητής)

Η Νάση Μπάλτα είναι ιστορικός νεότερης και σύγχρονης ιστορίας. Μετά τις σπουδές της στην Ελλάδα (Ιστορικό - Αρχαιολογικό Τμήμα της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών) συνέχισε τις μεταπτυχιακές της σπουδές στο Παρίσι, όπου σπούδασε ευρωπαϊκή ιστορία του 20ου αι. και όπου εκπόνησε και την διδακτορική της διατριβή με θέμα σχετικό με τον ελληνικό εμφύλιο πόλεμο. Διδάσκει νεότερη και σύγχρονη ελληνική και ευρωπαϊκή ιστορία και ιστορία του Τύπου και των μέσων μαζικής ενημέρωσης στο Τμήμα Επικοινωνίας και Μ.Μ.Ε. του Παντείου Πανεπιστημίου. Έχει λάβει μέρος με ανακοινώσεις σε πολλά επιστημονικά συνέδρια, έχει δημοσιεύσει μελέτες σε ιστορικά περιοδικά και συλλογικούς τόμους. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα αφορούν κυρίως την ιστορία και ανάλυση του Τύπου ως ιστορικής πηγής, τον ελληνικό εμφύλιο πόλεμο και την μεταπολεμική ιστορία του 20ου αι.

Άννα Ταμπάκη (Εισηγητής)

Η Άννα Ταμπάκη είναι καθηγήτρια θεατρολογίας - ιστορίας του θεάτρου στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Ε.Κ.Π.Α. Γεννήθηκε στον Πειραιά. Aπόφοιτος της Eλληνο-Γαλλικής Σχολής "Jeanne d’Arc", πτυχιούχος Ελληνικής και Γαλλικής Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής Aθηνών, συνέχισε ως υπότροφος της Γαλλικής Kυβερνήσεως μεταπτυχιακές σπουδές σε γαλλικά πανεπιστήμια (Universite de Clermont II, νυν Universite Blaise Pascal, Universite Paris Sorbonne-Paris IV) και ειδικεύθηκε στους τομείς της γαλλικής, συγκριτικής, και νεοελληνικής φιλολογίας. Υπήρξε μαθήτρια του Κ. Θ. Δημαρά στο Νεοελληνικό Ινστιτούτο της Σορβόννης. Έτυχε επίσης υποτροφίας από το Ίδρυμα "Aλέξανδρος Σ. Ωνάσης". Eίναι διδάκτωρ της Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales (Παρίσι). Yπήρξε Eρευνήτρια στο Kέντρο, σήμερα Τμήμα Nεοελληνικών Eρευνών του Eθνικού Iδρύματος Eρευνών (1980-2000), όπου συμμετείχε σε πολλά ερευνητικά προγράμματα και σε διακρατικές συνεργασίες. Από το 2000 διατηρεί την ιδιότητα του Φιλοξενούμενου Eρευνητή και για την χρονική περίοδο 1997-2012 ήταν Ε.Υ. του ερευνητικού έργου "Nεοελληνικές Mεταφράσεις". Δίδαξε ιστορία του νεοελληνικού θεάτρου (1995-2000) στο Tμήμα Θεατρικών Σπουδών του Παν/μίου Πατρών. Tο 1999 εξελέγη Aναπληρώτρια Kαθηγήτρια στο TΘΣ του Παν/μίου Aθηνών και το 2004 Kαθηγήτρια στο ίδιο Tμήμα. Από το 2007 είναι μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής του Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών και από το φθινόπωρο του 2009 ως τον Σεπτέμβριο του 2014 είχε τη Διεύθυνσή του. Το 2015 εξελέγη Πρόεδρος του Τμήματος. Έχει συνεργαστεί με το Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο (ΕΑΠ) καταρχήν ως κριτική αναγνώστρια στην α? έκδοση της Ιστορίας της Ευρωπαϊκής Λογοτεχνίας (2 τ.), και από το ακαδημαϊκό έτος 2010-2011 συνεργάζεται ως Καθηγήτρια-Σύμβουλος στη θεματική ενότητα: Νεοελληνικό θέατρο (1600-1940) - Κινηματογράφος. Από το 2003 ως την Άνοιξη του 2009, υπήρξε μέλος της Προσωρινής Γενικής Συνέλευσης του TΘΣ (Σχολή Kαλών Tεχνών, Nαύπλιο) του Παν/μίου Πελοποννήσου. Aσχολείται με θέματα συγκριτικής φιλολογίας, με έμφαση στην ιστορία των ιδεών, στη μελέτη του μεταφραστικού φαινομένου και ειδικότερα στη συγκριτική δραματολογία και την ιστορία του νεοελληνικού θεάτρου με έμφαση στον 18ο και 19ο αιώνα. Τα τελευταία χρόνια, τα μελετητικά της ενδιαφέροντα αγκαλιάζουν και τον 20ό, με επίκεντρο ζητήματα πρόσληψης και θεατρικής μετάφρασης. Έχει δημοσιεύσει μόνη ή σε συνεργασία εικοσιτέσσερα (24) αυτοτελή βιβλία (μονογραφίες και συλλογικά έργα) και γύρω στις εκατόν πενήντα (150) εργασίες, βιβλιοκρισίες και δοκίμια σε έγκριτα ελληνικά και διεθνή περιοδικά (Ο Ερανιστής, Ελληνικά, Σύγκριση / Comparaison, Παράβασις / Parabasis, Etudes Balkaniques, Revue des Etudes Sud-Est Europeennes, Synthesis, Neohelicon, Studies on Voltaire and the 18th century, Journal of Modern Greek Studies, κ.ά.), στον ημερήσιο τύπο και σε πολιτιστικά ένθετα (Το Βήμα, Η Καθημερινή, Ελευθεροτυπία).

Μαργαρίτα Δρίτσα (Εισηγητής)

Η Μαργαρίτα Δρίτσα γεννήθηκε στην Αίγυπτο. Σπούδασε στην Αγγλία, στη Γαλλία και στην Αμερική. Αναγορεύθηκε Διδάκτωρ της Οικονομικής Ιστορίας από το Πανεπιστήμιο Paris Ι (Sorbonne-Pantheon) και είναι Fellow του Robinson College του Πανεπιστημίου του Cambridge. Είναι Καθηγήτρια της Οικονομικής και Κοινωνικής Ιστορίας της Ευρώπης, στη Σχολή Ανθρωπιστικών Σπουδών του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου και Ακαδημαϊκή Υπεύθυνος του Προγράμματος Ευρωπαϊκών Σπουδών. Έχει διδάξει ελληνική και ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Ιστορία ως επισκέπτρια καθηγήτρια σε ελληνικά και ξένα πανεπιστήμια. Εργάστηκε επίσης ως ερευνήτρια στο Ιστορικό Αρχείο της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος και διηύθυνε, εκπόνησε ή συνεργάστηκε με ερευνητικές ομάδες για θέματα Οικονομικής Ιστορίας και Ιστορίας των Τραπεζών και των Επιχειρήσεων καθώς και Ιστορίας του Τουρισμού στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Έχει δημοσιεύσει μονογραφίες και επιστημονικά άρθρα σε ελληνικά και διεθνή επιστημονικά περιοδικά, έχει συγγράψει κείμενα για το Μουσείο Τουρισμού και μετέχει συστηματικά σε διεθνή συνέδρια. Κυριότερα έργα της: "Βιομηχανία και Τράπεζες στην Ελλάδα τον Μεσοπολέμου", ΜΙΕΤ, Αθήνα, 1990. L΄ Enterprise en Europe et en Grece XIX-XXee siecles, (επιμ. με τους Alice Teichova & Hakan Lindgren), Sophis, 1991. " Το χρώμα της επιτυχίας, η ελληνική βιομηχανία χρωμάτων 1830-1990", εκδ. Τροχαλία, Αθήνα, 1996. European Enterprise, Strategies of Adaptation and Renewal in the Twentiech Century, (επιμ. με τον Terry Gourvish), εκδ. Τροχαλία, Αθήνα, 1996. "Το Αρχείο Κωνσταντίνου Αντ. Βοβολίνη", τόμ. Ι, Αθήνα 1997. "Ελληνικές επιχειρήσεις στον 20ό αιώνα: Πρόσωπα και δραστηριότητες", (επιμ.), εκδ. Κέρκυρα, Αθήνα, 1999). "Δεζαμίνή - Λυκαβηττός: Ανθρώπινες Ροές", εκδ. Φερενίκη, Αθήνα, 2004. Είναι επίτιμο μέλος του Συνδέσμου Ελληνίδων στον Τουρισμό και ιδρυτικό μέλος πολλών διεθνών επιστημονικών εταιρειών για την Οικονομική Ιστορία και την Ιστορία των Επιχειρήσεων.

Συλλογικό έργο (Συγγραφέας)

Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα

Λουκία Δρούλια (Επιμέλεια)

Η Λουκία Δρούλια, απόγονος της παλιάς οικογένειας πολιτικών των Ζαΐμη, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1931. Σπούδασε ιστορία και αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και εκπόνησε διδακτορική διατριβή στη Σορβόννη, με θέμα τα φιλελληνικά κείμενα στην περίοδο του Αγώνα. Ερευνήτρια από το 1960 στο Κέντρο Νεοελληνικών Ερευνών (ΚΝΕ), του οποίου διετέλεσε διευθύντρια (1981-1996). Δίδαξε αρχειονομία και ιστορία της γραφής στη Σχολή Βιβλιοθηκονομίας της Χριστιανικής Ένωσης Νεανίδων (ΧΕΝ) Αθηνών και νεότερη ελληνική ιστορία στο Πανεπιστήμιο Κρήτης (1987). Είχε συμμετάσχει σε πολλά συνέδρια στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και ήταν υπεύθυνη σε ερευνητικά προγράμματα. Τα επιστημονικά της ενδιαφέροντα επικεντρώθηκαν σε θέματα που αφορούν την κοινωνία και την παιδεία στην περίοδο του νεοελληνικού Διαφωτισμού και στον 19ο αι., το κίνημα του φιλελληνισμού στον 19ο αι., την ιστορία του ελληνικού βιβλίου και των ελληνικών βιβλιοθηκών (15ος-20ός αι.), την ξενόγλωσση περιηγητική λογοτεχνία στη ΝΑ Ευρώπη και τη ΝΑ Μεσόγειο (15ος-19ος αι.), την ιστορία του ελληνικού Τύπου (1784-20ός αι.). Έφυγε από τη ζωή στις 18 Ιουλίου 2019.