Από το 1821 ως το 1827 οι Έλληνες πολεμούσαν ασταμάτητα, με τους Οθωμανούς, με τους Αιγυπτίους, και αναμεταξύ τους. Όλη η Ευρώπη είχε μείνει κατάπληκτη μ` εκείνα τ` ανδραγαθήματά τους, στη θάλασσα και στη στεριά, που σου θύμιζαν ήρωες μυθικής εποχής. Η ανθρωπότητα ανατρίχιασε σαν έφτασε η είδηση για την καταστροφή του Μεσολογγίου, και μόνον οι βασιλικές `Αυλές` έμειναν ψυχρές κι` ασυγκίνητες. Αυτό που τις απασχολούσε ήταν ο κλονισμός της οθωμανικής αυτοκρατορίας και το κάθε τους διάβημα ήταν κι` ένας φραγμός για την ελευθερία του ελληνικού λαού. (. . .)
[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]
Ο Τάσος Βουρνάς (1913-1990) γεννήθηκε στη Μεσσηνία, αλλά μεγάλωσε, σπούδασε κι έζησε στην Αθήνα. Το ενδιαφέρον του για τα γράμματα εκδηλώθηκε πολύ νωρίς, επίκεντρο δε των αναζητήσεων και του όλου έργου του ήταν η ελληνολατρία του. Υπηρέτησε σχεδόν όλα τα είδη του γραπτού λόγου. Εργάστηκε σε πολλές εφημερίδες, περιοδικά, εγκυκλοπαίδειες κι έγραψε πλήθος βιβλίων, με κορωνίδα την εξάτομη ιστορία της νεώτερης και σύγχρονης Ελλάδας, έργο διαχρονικής αξίας. Επιμελήθηκε, προλόγισε και σχολίασε μεγάλη σειρά συγγραμμάτων ξένων περιηγητών και συγγραφέων για την Ελλάδα. Επίσης, κατά τη διάρκεια της χούντας, μετέφρασε, σχολίασε και προλόγισε πλήθος αρχαίων ελληνικών κειμένων, με διάφορα ψευδώνυμα, διότι, όπως γράφει ο ίδιος, το όνομά του ήταν τότε "καταραμένο". Πέθανε στην Αθήνα το 1990, σε ηλικία 77 ετών.
