Ηλίας Νικολακόπουλος (Εισηγητής)

Ο Ηλίας Νικολακόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1947. Σπούδασε μαθηματικά στην Αθήνα, στη Λοζάννη και στο Παρίσι και στη συνέχεια ειδικεύτηκε στην εκλογική κοινωνιολογία. Εργάστηκε επί πολλά χρόνια στο Εθνικό Κέντρο Kοινωνικών Ερευνών (ΕΚΚΕ) και σήμερα είναι αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Συνεργάζεται τακτικά με την εφημερίδα "Τα Νέα" και τον τηλεοπτικό σταθμό "Mega Channel" για την ανάλυση των εκλογικών αποτελεσμάτων και των πολιτικών δημοσκοπήσεων. Στις δημοσιεύσεις του περιλαμβάνονται τα βιβλία: - "Άτλας των βουλευτικών εκλογών της 18ης Oκτωβρίου 1981", Αθήνα 1984. - "Κόμματα και βουλευτικές εκλογές στην Ελλάδα 1946-1964. Η εκλογική γεωγραφία των πολιτικών δυνάμεων", Αθήνα 1985. - "Εκλογές και κόμματα στη δεκαετία του ʼ80" (συν-επιμέλεια με τον Χ. Λυριντζή), Αθήνα 1990. - "Ο ελληνισμός της Αλβανίας" (συν-επιμέλεια με τους Θ. Βερέμη και Θ. Κουλουμπή), Αθήνα 1995. - "Κοινωνία και πολιτική. Όψεις της Γ΄ Ελληνικής Δημοκρατίας, 1974-1994" (συν-επιμέλεια με τους Χ. Λυριντζή και Δ. Σωτηρόπουλο), Αθήνα 1996. -"H καχεκτική δημοκρατία: Κόμματα και εκλογές, 1946-1967", Αθήνα 2001

Στρατής Μπουρνάζος (Εισηγητής)

Σπύρος Ι. Ασδραχάς (Εισηγητής)

Ο Σπύρος Ι. Ασδραχάς, ένας από τους μεγαλύτερους ιστορικούς της χώρας μας, γενήθηκε στο Aργοστόλι της Κεφαλονιάς, το 1933. ΣΠOYΔEΣ 1960. Πτυχίο Iστορικού Tμήματος Φιλοσοφικής Σχολής Πανεπιστημίου Aθηνών 1965-1967. Yπότροφος του IKY για μεταπτυχιακές σπουδές στο Παρίσι 1972. Doctorat de 3e Cycle (EPHE, VI Section - Paris 7) στην οικονομική και κοινωνική ιστορία. 1976. Eleve diplome της EPHE, IVe Section. AKAΔHMAΪKEΣ ΔPAΣTHPIOTHTEΣ 1. Διδασκαλία 1974-1984. Charge de Conferences στην EPHE, IVe Section 1976-1977. Charge de Cours στο Πανεπιστήμιο Paris-IV 1982-1998. Professeur associe στο Πανεπιστήμιο Paris I, Pantheon-Sorbonne. Διεύθυνση DEA και διδακτορικών διατριβών στο πλαίσιο των etudes Doctorales του Πανεπιστημίου Paris I. 1986-1988. Charge de Conferences στην EHESS. 1993-2005. Eβδομαδιαία σεμινάρια στο KNE/EIE με θέμα: "Προβλήματα οικονομικής ιστορίας, IE΄-IΘ΄αι." 2. Eρευνητικές δραστηριότητες 1961-1965. Bοηθός έρευνας στο KNE/EIE 1967-1974. Assistant de recherches στην EPHE, VIe Section. 1977-1990. Διευθυντής Eρευνών του Προγράμματος Iστορίας της Eθνικής Tράπεζας της Eλλάδας 1987-1991. Mέλος του Δ.Σ. του Iδρύματος Έρευνας και Παιδείας της Eμπορικής Tράπεζας 1985-1989. 1994-2000 Mέλος της Eπιτροπής Iστορίας του Iστορικού Aρχείου Eλληνικής Nεολαίας 1984-1986. Yπεύθυνος ερευνητικού προγράμματος της ΓΓET: Φορολογικοί μηχανισμοί και οικονομία στο πλαίσιο των ελληνικών κοινοτήτων, IZ΄-IΘ΄ αι. 1988-1990. Yπεύθυνος ερευνητικού προγράμματος της ΓΓET: Eλλαδικά αστικά συγκροτήματα και ενδοχώρα, IE΄-IΘ΄ αι.: απορρόφηση πλεονάσματος και συστήματα διασυνδέσεων. 1988-2003. Διευθυντής ερευνών στο KNE/EIE 3. Άλλες ακαδημαϊκές δραστηριότητες 1983-2005. Συνδιευθυντής του περιοδικού ΄΄Tα Iστορικά΄΄. 1985-1990. Aντιπρόεδρος της Δ. Eπιτροπής του Iονίου Πανεπιστημίου. 2004-2017 Πρόεδρος των ΄΄Αρχείων Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας΄΄ (ΑΣΚΙ) Έφυγε από τη ζωή στις 11 Δεκεμβρίου 2017, σε ηλικία 84 ετών.

Βασίλης Ν. Κρεμμυδάς (Εισηγητής)

Ο Βασίλης Κρεμμυδάς γεννήθηκε το 1935 στη Μεσσήνη Μεσσηνίας· εκεί τελείωσε το γυμνάσιο. Το 1959 έλαβε πτυχίο Ιστορίας και αρχαιολογίας από το Πανεπιστήμιο Αθηνών. Από το 1964 έως το 1967 έκανε μεταπτυχιακές σπουδές οικονομικής και κοινωνικής ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Lyon και στην τότε Ecole Pratique des Hautes Etudes, στο Παρίσι. Ανακηρύχθηκε διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης το 1972 με τη διατριβή "Το εμπόριο της Πελοποννήσου στον 18ο αιώνα". Το 1981 εκλέχτηκε υφηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών με το βιβλίο "Συγκυρία και εμπόριο στην προεπαναστατική Πελοπόννησο, 1793-1821". Το 1965-1967 διατέλεσε λέκτωρ των νέων ελληνικών στο Πανεπιστήμιο της Lyon. Επί 17 χρόνια εργάστηκε στην ιδιωτική εκπαίδευση (Λύκειο Ζηρίδη και Σχολή Μωραΐτη) και το 1979-1982 δίδαξε ως ειδικός επιστήμων στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. Το 1982 εκλέχτηκε τακτικός καθηγητής στο ίδιο Πανεπιστήμιο και το 1987 καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Είχε προσκληθεί (professeur invite) δύο φορές σε πανεπιστήμια του Παρισιού. Ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, μέλος της Επιτροπής Τέχνης και Πολιτισμού της Βουλής και διευθυντής της αυτοτελούς δημόσιας υπηρεσίας "Αρχεία Πρωθυπουργού, Υπουργών, Υφυπουργών και της Γενικής Γραμματείας της Κυβέρνησης". Τα ιδιαίτερα επιστημονικά ενδιαφέροντά του ήταν προσανατολισμένα στις οικονομικές και κοινωνικές πραγματικότητες του τέλους της Τουρκοκρατίας και του ελληνικού 19ου αιώνα και σε ζητήματα της Επανάστασης του 1821 και των πρώτων δεκαετιών του βίου του ελληνικού κράτους. Έφυγε από τη ζωή στις 12 Νοεμβρίου 2017, σε ηλικία 82 ετών.

Βασίλης Παναγιωτόπουλος (Εισηγητής)

Άγγελος Γ. Ελεφάντης (Εισηγητής)

Ο Άγγελος Ελεφάντης (1936-2008) γεννήθηκε στο Καρπενήσι. Στην Ευρυτανία έζησε ως το 1947. Τελείωσε το γυμνάσιο Χαλανδρίου και αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1962. Τη δεκαετία 1964-1974 έζησε στο Παρίσι, όπου σπούδασε ανθρωπολογία και κοινωνιολογία στη Σορβόννη και ιστορία στην Ecole Pratique des Hautes Etudes, στο σεμινάριο του Geirges Haupt. Το 1968, με τη διάσπαση του ΚΚΕ, εντάχθηκε στο ΚΚΕ Εσωτερικού. Μετείχε ενεργά στην έκδοση των περιοδικών "Ελληνική Παρουσία", "Πορεία" (όργανο της ΕΠΕΣ, συλλόγου των Ελλήνων φοιτητών του Παρισιού, στο ΔΣ του οποίου υπήρξε για πολλά χρόνια μέλος), "L΄ Autre Grece" (αντιδικτατορική έκδοση των Ελλήνων του Παρισιού) και "Αγώνας" (όργανο της οργάνωσης του ΚΚΕ Εσωτερικού στο Παρίσι). Το 1973 παρουσίασε την εργασία του "Le Parti Communiste de Grece devant la resistance". Το 1976 πρωτοεκδίδει και ξεκινάει τη διεύθυνση του περιοδικού "Ο Πολίτης". Το 1976 εξέδωσε επίσης την "Επαγγελία της αδύνατης Επανάστασης: ΚΚΕ και αστισμός στο Μεσοπόλεμο" (εκδ. "Όλκος", επανέκδοση "Θεμέλιο", 1979 και 2000). Στα χρόνια της μεταπολίτευσης, από τις στήλες του περιοδικού και γενικότερα με τη δημόσια παρουσία του, υπεράσπισε μαχητικά τις ιδέες της ανανεωτικής Αριστεράς. Μετείχε στην "Κίνηση των 400" και άλλες πρωτοβουλίες ανένταχτων για τη συγκρότηση του χώρου της ανανεωτικής Αριστεράς. Ορισμένα πολιτικά του κείμενα περιλήφθηκαν στη συλλογή "Ο ανεύρετος σοσιαλισμός" (εκδ. "Ο Πολίτης", 1982). Το 1987 εντάχθηκε στο ΚΚΕ Εσωτερικού - Ανανεωτική Αριστερά, του οποίου υπήρξε μέλος της Πολιτικής Γραμματείας. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος και βασικός συνεργάτης της εφημερίδας "Η Εποχή", καθώς και του περιοδικού "Κάπα". Στα τέλη της δεκαετίας του 1990 άρχισε να αρθρογραφεί στην εφημερίδα "Η Αυγή", της οποίας διετέλεσε διαδοχικά αντιπρόεδρος, πρόεδρος και μέλος του Δ.Σ. Το 1991 κυκλοφόρησε το έργο του "Στον αστερισμό του λαϊκισμού" (εκδ. "Πόλις"). Επίσης, από τον Ιούλιο του 2000 και μέχρι το θάνατό του επιμελούνταν το ένθετο "Ενθέματα" ("Γνώμες και ιδέες/ λόγος και τέχνες") της "Κυριακάτικης Αυγής". Ο Άγγελος Ελεφάντης υπήρξε υποψήφιος στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΚΚΕ Εσωτερικού το 1985, στο ψηφοδέλτιο του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς (ΣΥΡΙΖΑ) στο νομό Ευρυτανίας, στις εκλογές του 2004, και στις εκλογές του 2007 ξανά με τον ΣΥΡΙΖΑ στην Ευρυτανία. Είχε παντρευτεί τη Μαριάννα Δήτσα. Είχε δύο παιδιά, τον Νικόλα και την Άννα. Άλλα βιβλία του είναι: "Διά γυμνού οφθαλμού" (εκδ. "Πόλις", 1998), το οποίο περιλαμβάνει κείμενα που δημοσιεύθηκαν στον "Πολίτη", τον "Δεκαπενθήμερο Πολίτη", την "Εποχή" και την "Αυγή", από το 1976 ως το 1997, "Minima Memorialia: η ιστορία του παππού μου" (εκδ. "Πόλις", 2001), "Μας πήραν την Αθήνα...: ξαναδιαβάζοντας την ιστορία 1941-50" (εκδ. "Βιβλιόραμα", 2002). Μετείχε σε πολλούς συλλογικούς τόμους μεταξύ των οποίων: "Ο Ιανός του εθνικισμού και η ελληνική βαλκανική πολιτική" ("Ο Πολίτης", 1992· "Βιβλιόραμα", 2007), "Των αφανών: τρεις ομιλίες για το βιβλίο της Παγώνας Στεφάνου" ("ΑΣΚΙ"/"Θεμέλιο", 1998). Επίσης, συνέγραψε το κεφάλαιο: "Το αντιστασιακό φαινόμενο" στο πολύτομο συλλογικό έργο "Ιστορία του Νέου Ελληνισμού, 1770-2000" σε επιμέλεια Βασίλη Παναγιωτόπουλου. Επιμελήθηκε και μετέφρασε πολλά βιβλία και άρθρα. Πέθανε στην Αθήνα, μετά από μάχη με τον καρκίνο, στις 29 Μαΐου 2008, σε ηλικία 72 ετών. (φωτογραφία από το Παρίσι, 1966-1967)

Νίκος Κωνσταντόπουλος (Εισηγητής)

Θεόδωρος Μαλικιώσης (Εισηγητής)

O Θόδωρος Μαλικιώσης υπήρξε στορικό στέλεχος της ΕΔΑ και συνιδρυτής, μαζί με τον Μίμη Δεσποτίδη, του εκδοτικού οίκου Θεμέλιο το 1963. Είχε προηγηθεί η εξορία και των δύο στη Μακρόνησο και η ίδρυση του μικρού εκδοτικού οίκου "Ο Κόσμος του Βιβλίου" το 1954. Οι εκδόσεις Θεμέλιο στεγάστηκαν σε όροφο επί της οδού Σταδίου, δίπλα στα γραφεία του περιοδικού "Επιθεώρηση Τέχνης" επιχειρώντας μια ριζοσπαστική παρέμβαση στον χώρο του βιβλίου, με βιβλία όπως "Τα λουλούδια της Χιροσίμα" της Εντίτα Μόρις, "Ένας έρωτας μια ζωή" της Μαρίνα Σερένι, "Νύχτες και αυγές" του Μήτσου Αλεξανδρόπουλου, "Σκληροί αγώνες για μικρή ζωή" της Έλλης Αλεξίου, "Το σπίτι μου" της Μέλπως Αξιώτη, "Ημερολόγιο της Γιούρας" του Αντρέα Νενεδάκη, κ.ά. και με τις σειρές "Συγγραφείς για πάντα", "Ξένη πεζογραφία", "Ελληνική λογοτεχνία", "Μαρτυρίες", "Βιβλιοθήκη δημοκρατικού διαλόγου", "Βιβλιοθήκη Εθνικής Αντίστασης", "Μαρξιστική σκέψη". Το Θεμέλιο ήταν ο πρώτος εκδοτικός οίκος που έκλεισε η δικτατορία, το 1967. Συνέχισε όμως την πορεία του με καινούργια δυναμική μετά τη μεταπολίτευση, δημιουργώντας τη σειρά "Ιστορική Βιβλιοθήκη" υπό τη διεύθυνση του Νίκου Σβορώνου και εκδίδοντας βιβλία του Νίκου Πουλαντζά ("Το κράτος, η εξουσία, ο σοσιαλισμός", "Οι κοινωνικές τάξεις στον σύγχρονο καπιταλισμό", κ.ά.), του Λουί Αλτουσέρ ("Θέσεις"), του Ανδρέα Κέδρου ("Η ελληνική αντίσταση 1940-44"), του Σπύρου Λιναρδάτου ("Η 4η Αυγούστου", "Πώς φτάσαμε στην 4η Αυγούστου"), του Μάριου Πλωρίτη ("Πολιτικα"), του Ηλία Ηλιού ("Οι φάκελοι"), του Φραντς Κάφκα ("Η δίκη", "Αμερική", σε μτφρ. Τέας Ανεμογιάννη), του Μιχαήλ Μπουλκάκοφ ("Ο Μαιτρ και η Μαργαρίτα"), του Κούρτσιο Μαλαπάρτε ("Το δέρμα"), του Χόρχε Σεμπρούν ("Ο δεύτερος θάνατος του Ραμόν Μερκαντέρ"), του Βάσκο Πρατολίνι ("Το χρονικό των φτωχών εραστών"), του Βασίλι Αξιόνοφ ("Οι συνάδελφοι"), κ.ά. Αργότερα, τη σκυτάλη του πατέρα τους στη διεύθυνση του εκδοτικού οίκου πήραν οι κόρες του, Άννα και Δέσποινα. Ο Θόδωρος Μαλικιώσης συμμετείχε στο συνδικαλιστικό κίνημα των εκδοτών. Έφυγε από τη ζωή στις 5 Ιουνίου 2019, σε ηλικία 87 ετών, μετά από ολιγόμηνη περιπέτεια της υγείας του.