Εξαντλημένο στον εκδοτικό οίκο
ISBN:
9789602104927
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Το βιβλίο αυτό είναι γνωστό ως "το μυθιστόρημα του Τρότσκι", αν και, σε τελευταία ανάλυση, ο "βουβός προφήτης" ήταν ο ίδιος ο Ροτ. Γιατί αυτό το μυθιστόρημα, γραμμένο "με πάθος", δεν πιάνει απλά τον αναπόφευκτο δεσμό ανάμεσα σε επανάσταση και ξεπέρασμα των ψευδαισθήσεών της, αλλά προδιαγράφει μια ευαισθησία και μια συνείδηση που μόνο σήμερα, μέσα από πολλές δυσκολίες, φαίνεται να διαμορφώνεται.
Δίπλα σε επαναστάτες, που από τη μία περιπέτειά τους στην άλλη αρχίζουν να μιλούν για γραβάτες, καπέλα και σταυρωτά σακάκια, παρελαύνουν σοσιαλδημοκράτες όψιμοι πατριώτες μιας διαλυμένης Ευρώπης, γραφειοκράτες χορτασμένοι και άπληστοι, ασταθείς διανοούμενοι, κοπέλες δήθεν απελευθερωμένες και ξεπεσμένοι παλιοί αριστοκράτες.
Ο Σωτήρης Χαλικιάς γεννήθηκε το 1947 στη Λευκάδα, όπου τελείωσε το γυμνάσιο. Στη συνέχεια σπούδασε Αρχιτεκτονική στην Αθήνα και Πολεοδομία στο Παρίσι. Επί εικοσιπέντε χρόνια εργάστηκε ως μεταφραστής στην Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή (ΟΚΕ), ένα από τα θεσμικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σήμερα ζει πάντα στις Βρυξέλλες, έχοντας στο μεταξύ ταξιδέψει και ζήσει και σε διάφορες άλλες χώρες. Ολοκλήρωσε τον κύκλο γλωσσικών μαθημάτων της Σχολής του Βελγοκινεζικού Συνδέσμου Φιλίας, που άρχισαν το 1989, και είναι ένας από τους λίγους Έλληνες που γνωρίζουν αρχαία κινεζικά. Βασική επιδίωξη της μεταφραστικής του δουλειάς ήταν από την αρχή το εγχείρημα να αποδοθούν στα ελληνικά ορισμένα από τα θεμελιώδη κείμενα της κινεζικής πνευματικής παράδοσης, ήτοι της σινικής γραμματείας, η οποία έχει περιλάβει ως σήμερα τα βιβλία (με την απαραίτητη εισαγωγή και ερμηνευτικά σχόλια): τα "Ανάλεκτα" του Κομφούκιου (2001), "Το Βιβλίο του Μέγγιου" (Meng Zi, 2006), "Η μεγάλη μάθηση" του Κομφούκιου (2010), "Το μέσον ως οικεία αρμονία" του Κομφούκιου (2010), "Το αληθινό κείμενο του τέλειου κενού" (Lie Zi, 2016). Σε μια παράλληλη προσπάθεια να κατανοηθεί τόσο η ιστορική πορεία όσο και η κοινωνική πραγματικότητα της σημερινής Κίνας μετέφρασε επίσης δύο συλλογές διηγημάτων νεότερων Κινέζων συγγραφέων, τις "Πολεμικές κραυγές" του Λου Σουεν (Lu Xun, 2003) και το "Η αυγή αρχίζει στα μισά της νύχτας" του Τσι Λι (Chi Li, 2015). Ως συγγραφέας, εξέδωσε το δοκίμιο "Παράδοση και νεωτερικότητα στην Κίνα" (2013), το μυθιστόρημα "Πριν και μετά τα τείχη" (2008), δυο συλλογές μικρών πεζών ("Ούτε Έλληνας ούτε ξένος", 2006, "Υπομνημάτια", 2012), μια συλλογή διηγημάτων ("Επιστροφές", 1998), ένα ταξιδιωτικό κείμενο ("Στο δρόμο του μεταξιού", 2004), και, πιο πρόσφατα, το δοκίμιο "Η πανωλεθρία της πολιτικής" (2017). Όλα τα βιβλία του έχουν εκδοθεί και κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Ίνδικτος. Το 2008 ήταν μέλος της ελληνικής αντιπροσωπείας στην Διεθνή Έκθεση Βιβλίου του Πεκίνου, με τιμώμενη χώρα την Ελλάδα. Η ομιλία του, στο πλαίσιο των σχετικών εκδηλώσεων, είχε ως θέμα τη συσχέτιση της πορείας που ακολούθησαν η ελληνική και η κινεζική γλώσσα. Το 2011 ήταν μέλος της ομάδας των Ελλήνων συγγραφέων που προσκλήθηκαν από την Ένωση Κινέζων Συγγραφέων του Πεκίνου, και παρουσίασε ανακοίνωση με θέμα: "Τα ειδικά μεταφραστικά ζητήματα που θέτει η απόδοση των κινεζικών κειμένων στα ελληνικά". Άρθρα του έχουν δημοσιευθεί σε εφημερίδες και περιοδικά.
Ο Γιόζεφ Ροτ γεννήθηκε το 1894 από εβραίους γονείς στην Ανατολική Γαλικία (σημερινή Ουκρανία). Σπούδασε φιλοσοφία και γερμανική φιλολογία στο Λέμπεργκ και στη Βιέννη. Το 1916 κατάχθηκε στον αυστριακό στρατό και έλαβε μέρος στον Πρώτο Παγκόσμιο πόλεμο. Στο διάστημα του μεσοπολέμου εργάστηκε ως δημοσιογράφος στη Βιέννη και στο Βερολίνο, όπου έζησε δώδεκα χρόνια (μετά το 1920). Το πρώτο του μυθιστόρημα, "Το δίχτυ της αράχνης", δημοσιεύτηκε το 1923 σε συνέχειες σε αυστριακή εφημερίδα και είχε αρκετή επιτυχία. Το 1926 έμεινε τέσσερις μήνες στη Σοβιετική Ένωση όπου αρχίζει να γράφει τα μυθιστορήματα "Φυγή χωρίς τέλος" και "Ο βουβός προφήτης". Ήδη από το 1922 εντοπίζει και στηλιτεύει από τους πρώτους τον Χίτλερ. Από το 1932 δηλώνει σ΄ ένα φίλο του: "Πρέπει να φύγουμε. Θα κάψουν τα βιβλία μας και θα είμαστε εμείς ο στόχος... Πρέπει να φύγουμε ώστε μόνο τα βιβλία μας να παραδοθούν στην πυρά." Στις 30 Ιανουαρίου του 1933, τη μέρα που ο Χίτλερ αναγορεύεται καγκελάριος του Ράιχ, ο Ροτ μεταναστεύει οριστικά στο Παρίσι, όπου θα περάσει τα τελευταία χρόνια της ζωής του φτωχός και αλκοολικός, ως το θάνατό του το 1939. Άφησε έργο εκτεταμένο και ποικίλο: δεκατρία μυθιστορήματα, οχτώ μεγάλα αφηγήματα, τρεις τόμους δοκιμίων και ανταποκρίσεων, αμέτρητα άρθρα. Κυριότερα μυθιστορήματά του: "Hotel Savoy" (1924), "Φυγή χωρίς τέλος" (1927), "Το εμβατήριο Ραντέτσκι" (1932) και "Η κρύπτη των Καπουτσίνων" (1938). Στο κύκνειο άσμα του, "Ο θρύλος του Αγίου Πότη" (1939), ο Ροτ χωρίς να αυτοβιογραφείται, δίνει μια γλαφυρή, γλυκιά και ταυτόχρονη τραγική μυθιστορία της απόλυτης παράδοσης στο πάθος του.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
