Περί τα τέλη του 18ου, αρχές του 19ου αιώνα διαμορφώθηκε στη Ζάκυνθο ένα πρωτοπόρο πνευματικό ρεύμα, το οποίο εκδηλώθηκε ως οργασμός αξιών, διανόησης και δημιουργίας. Μέσα σ` αυτό το κλίμα γεννήθηκε και μεγάλωσε, από αριστοκρατική αλλά με βαθύτατες δημοκρατικές πεποιθήσεις και καταβολές οικογένεια, ο Αντώνιος Μάτεσις.
Για οικογενειακούς λόγους, δεν απομακρύνθηκε ποτέ από το γενέθλιο νησί. Δε φοίτησε ποτέ σε Πανεπιστήμιο, Λύκειο ή Γυμνάσιο. Παρ` όλα αυτά, η παιδεία του επέτρεπε να συναναστρέφεται με τον πνευματικό κύκλο που διαμορφώθηκε γύρω από το λόγο, δάσκαλο και Φιλικό Α. Μαρτελάο.
Εκτός από το "Βασιλικό" έγραψε κι άλλα έργα, κυρίως ποιητικά, στην ελληνική και ιταλική γλώσσα. Σημαντικό για την εποχή του κρίνεται το μεταφραστικό του έργο. Συνέγραψε επίσης δοκίμια και πραγματείες, ιδιαίτερα σε σχέση με τη γλώσσα, καθώς και πρόπλασμα για μια γραμματική της δημοτικής.
"Ο Βασιλικός" εντάσσεται στα αρχαιότερα ρεαλιστικά δράματα του παγκόσμιου ρεπερτορίου, γραμμένος το 1829. Ο ίδιος ο συγγραφέας το χαρακτηρίζει "ιστορικόν δράμα". Στην πραγματικότητα όμως, πρόκειται για πολιτικό θέατρο συμβολικό στο γενικό του πλαίσιο, αν και με ρεαλιστικά ειδικότερα στοιχεία. Χαρακτηρίζεται από την ολοκληρωμένη και πειστική διαγραφή των κύριων χαρακτήρων, την ιδεολογική και διαλεκτική συνέπεια και φλόγα. Η περιγραφή της καθημερινότητας και των τοπικών ιδιομορφιών δεν αποτελεί ποτέ σκοπό, αλλά χρησιμεύει ως ουσιώδης μοχλός περιγραφής και εξέλιξης προσώπων, ιδεών και γεγονότων.
Αντώνιος Μάτεσις (1794-1875). Γνωστός κυρίως για το θεατρικό έργο του Ο Βασιλικός και για τη φιλία του με το Σπυρίδωνα Τρικούπη και το Διονύσιο Σολωμό, ο Αντώνιος Μάτεσις (η μεταγραφή του ονόματός του δική του) του Δημητρίου και της Βεατρίκης το γένος Τερτσέτη γεννήθηκε από εύπορους και αριστοκρατικής καταγωγής γονείς (η οικογένειά του ήταν καταχωρημένη στο libro d΄oro) το 1794 στη Ζάκυνθο. Σπούδασε ιταλική φιλολογία και φιλοσοφία στη Ζάκυνθο με τον Αββά Ρώσση, υπήρξε επίσης μαθητής του Αντωνίου Μαρτελάου, υπό την επίδραση του οποίου εντάχθηκε στον προοδευτικό κοινωνικό χώρο της εποχής του, του ιταλού λόγιου Palmidessa και του Αν. Καραβία από την Ιθάκη. Συνέχισε μόνος, βελτιώνοντας τις γνώσεις του στα ελληνικά, γαλλικά, αγγλικά και ιταλικά. Στη διάρκεια της Επανάστασης ήταν μέλος της Φιλικής Εταιρίας. Διετέλεσε δημοτικός σύμβουλος επί της Παιδείας και των Εκκλησιαστικών Ζακύνθου. Το 1875 εγκατέλειψε τη Ζάκυνθο για οικογενειακούς λόγους και πήγε στη Σύρο, όπου πέθανε ένα χρόνο αργότερα. Ο Βασιλικός γράφτηκε στα 1829 - 1830. Πρόκειται για πεντάπρακτο δράμα γραμμένο σε πεζό λόγο και απλή γλώσσα, με επιρροές από τον ευρωπαϊκό διαφωτισμό. Η πρώτη του παράσταση δόθηκε το 1832 στη Ζάκυνθο από θίασο ερασιτεχνών. Παρά τη δραματική του ενάργεια και τον έντονο κοινωνικό προβληματισμό του το έργο αγνοήθηκε στην εποχή του. Η αξία του για την ιστορία του νεοελληνικού θεάτρου επισημάνθηκε στον αιώνα μας. Εκτός από το Βασιλικό ο Μάτεσις έγραψε επίσης ερωτικά, πατριωτικά και ελεγειακά ποιήματα, καθώς και μεταφράσεις (Οι τάφοι του Ugo Foscolo, Το ελεγείο του Γκραίη, Χαμένοι παράδεισοι του Μίλτον, η κωμωδία του Τερέντιου Η πεθερά και άλλα έργα των Βοκκάκιου, Αλφιέρι, Πετράρχη, Σολωμού [από τα ιταλικά], Σαπφούς, Ευριπίδη, Κικέρωνα, κ.α.). Το 1824 και πριν από τη δημοσίευση του έργου του Σολωμού Διάλογος έγραψε μια Γραμματική της δημοτικής και σκόπευε να δημοσιεύσει μια Πραγματεία περί γλώσσης με αναφορές στη γλώσσα των δημοτικών τραγουδιών, της κρητικής λογοτεχνίας και του Αθανάσιου Χριστόπουλου. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Αντώνιου Μάτεση βλ. Αποστολίδου Νέτα, «Μάτεσις Αντώνιος», Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό 6. Αθήνα, Εκδοτική Αθηνών, 1987, Γιαλουράκης Μανώλης, «Μάτεσης Αντώνης», Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας 10. Αθήνα, Χάρη Πάτση, χ.χ. και Τερζάκης Άγγελος, «Ο Αντώνιος Μάτεσης και η εποχή του», Ο Βασιλικός, σ.δ-ζ. Αθήνα, Ερμής, 1975.
(Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.).
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
