Κεφαλλονίτης από καταγωγή, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1918. Σπουδές: Κολλέγιο Αθηνών, Νομική Σχολή Αθηνών, Δραματική Σχολή Εθνικού Θεάτρου και μεταπολεμικά: Royal Academy του Λονδίνου, Πανεπιστήμιο Yale και Εργαστήριο Πισκάτορ στη Νέα Υόρκη. Στην Κατοχή δούλεψε ως ηθοποιός, ενδυματολόγος, μεταφραστής και κριτικός κινηματογράφου. Συνιδρυτής του περιοδικού "Τετράδιο" (1944) και συνεργάτης αθηναϊκών εφημερίδων. Το θεατρικό του έργο "Ο τελευταίος ασπροκόρακας" παίχτηκε στο Θέατρο Τέχνης του Κουν και τον επόμενο χρόνο "Το μονοπάτι της λευτεριάς" απ΄ το θίασο του Γιώργου Παππά και Μελίνας Μερκούρη. Η σκηνοθετική του σταδιοδρομία άρχισε στη Νέα Υόρκη το 1947, συνεχίστηκε στο Λονδίνο και τελικά στην Αθήνα, με πρώτη παράσταση την "Κληρονόμο" στο Θέατρο Μουσούρη. Ως σκηνοθέτης του Εθνικού Θεάτρου, μόνιμος (1950-1964) κι αργότερα έκτακτος, ανέβασε συνολικά εκατόν δύο θεατρικά έργα. Άλλα εξήντα πέντε σκηνοθέτησε σε διάφορους αθηναϊκούς θιάσους, στο Κ.Θ.Β.Ε., στην Ε.Λ.Σ. και στο δικό του θίασο, "Προσκήνιο" (1967-1978), καθώς επίσης στο Μίσιγκαν των Η.Π.Α. ως καλλιτεχνικός διευθυντής του φεστιβάλ αρχαίου ελληνικού θεάτρου. Χρημάτισε αναπληρωτής γενικός διευθυντής του Ε.Ι.Ρ.Τ. (1975) και δυο φορές διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου. Έγραψε δώδεκα βιβλία με θεατρικά θέματα. Διακρίσεις: Ταξιάρχης του Φοίνικα, Βραβείο Ακαδημίας, επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει δύο κόρες και τρία εγγόνια.
Pedro Calderon de la Barca (Πέδρο Καλντερόν ντε λα Μπάρκα) 1600-1681.
Ισπανός δραματουργός, διάδοχος του Λόπε ντε Βέγκα. Έγραψε περίπου 200 έργα, τα καλύτερα από τα οποία χρονολογούνται μεταξύ 1625 και 1640. Μετά τη χειροτόνησή του σε ιερέα το 1651, έγραψε κυρίως autos sacramentales, καθώς και θεαματικά έργα το θέατρο της Αυλής στο ανάκτορο του Μπουέν Ρετίρο, με το οποίο συνεργαζόταν από τότε που το ίδρυσε ο Φίλιππος ο Β΄. Τα γνωστότερα από τα πρώιμα θρησκευτικά έργα του ήταν το "La cena del Rey Baltasar" ("Το συμπόσιο του βασιλιά Μπαλτάσαρ") (περ. 1634) και το "El gran teatro del mundo" ("Το μεγάλο θέατρο του κόσμου") (περ. 1641). Από τα κοσμικά έργα του, το ωραιότερο και γνωστότερο είναι το "La vida es sueno" ("Η ζωή είναι όνειρο") (περ. 1638), μια ιστορία για την ψυχική αναγέννηση του ανθρώπου. Άλλα σημαντικά του έργα είναι τα: "El Alcalde de Zalamea" ("O δήμαρχος της Θαλαμέα") (περ. 1640), "El magico prodigioso" ("O καταπληκτικός μάγος") (1637), "El medico de su honra" ("Ο γιατρός της τιμής του") (1635), "El pintor de su deshonra" ("Ο ζωγράφος της ατιμίας του") (1637), και "A secreto agravio, secreta verganza" ("Kρυφή εκδίκηση για κρυφή προσβολή") (1635). Ο Καλντερόν άσκησε σημαντική επιρροή στην ευρωπαϊκή δραματουργία.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
