Σε μια πολύ παράξενη παράγραφο του Μόμπι-Ντικ, φαινομενικά ξεκάρφωτη στο κεφάλαιο 41 του μυθιστορήματος, συμφύρονται ένα σωρό παραπομπές, από την ανθρωπολογία ως τη γνωσιολογική θεωρία του Melvile και από τον Μεσαίωνα (ανατολικό και δυτικό) ως την ελληνική αρχαιότητα και τη Βίβλο. Η ευκαιρία είναι εξαιρετικά πρόσφορη για να παρακολουθήσουμε, όχι μόνο τον ειρμό των σχολίων στο έργο τούτο, αλλά και τη γενικότερη ιστορική και φιλολογική τεκμηρίωση των απόψεων αυτού του συγγραφέα, που ο Α. Κ. Χριστοδούλου προσέγγισε από μιαν εντελώς ανύποπτη πλευρά μελετώντας τον και μεταφράζοντάς τον.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]