Ηλίας Γ. Σκουλίδας (Επιμέλεια)

Ο Ηλίας Σκουλίδας είναι ιστορικός. Μετά την αποφοίτησή του από το 3ο Λύκειο Άρτας φοίτησε στο Τμήμα Ιστορίας - Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, ως υπότροφος ΙΚΥ, μεταξύ 1985-1989, και εκπόνησε τη διδακτορική του διατριβή στον Τομέα Ιστορίας Νεωτέρων Χρόνων του ιδίου Πανεπιστημίου (2001). Μεταξύ 2001-2008 δίδαξε με σύμβαση στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, στο οποίο εκλέχθηκε τον Μάρτιο του 2008 επίκουρος καθηγητής, με γνωστικό αντικείμενο: "Ελληνική Ιστορία με έμφαση στις πολιτικές & πολιτισμικές σχέσεις με τις γειτονικές χώρες". Οι κυριότερες δημοσιεύσεις του είναι: - "Η Κοινοβουλευτική δραστηριότητα του Νικολάου Πλαστήρα (1950-1952)", στο Ιστορικό & Πολιτικό Συνέδριο για το Νικόλαο Πλαστήρα (Καρδίτσα, Μάιος 1994), Καρδίτσα 1994, σ. 189-258. - "Ο Αναστάσιος Κουλουριώτης και το έργο του: συμβολή στη μελέτη των ελληνοαλβανικών σχέσεων (β΄μισό 19ου αι.)", Δωδώνη ΚΑ/1 (1992) [=1995], σελ. 221-248. - (σε συνεργασία με Β. Κολιό), "Βιβλιογραφία για την Ήπειρο: Νεότερη Ιστορία (1994)", στο "Ηπειρωτικά Χρονικά", τ. 32 (1997), σελ. 515-538. - (σε συνεργασία με κ.κ. Κ. Βακατσά, Β. Κολιό), "Ηπειρωτική βιβλιογραφία (1981-1994): Νεότερη και σύγχρονη Ιστορία", Ιωάννινα, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, 1998, σ. 381. - "Μετοικεσίες Αλβανοφώνων στον Ελλαδικό χώρο", στο "Ηπειρωτικά Χρονικά", τ. 33 (1998-99), σελ. 277-290. - "Portretizimi i shqiptareve ne Greqi ne vitet dhe te shekullit XIX: roli i shtypit", Perpjekja, Vit. VI, nr. 15-16 (1999), 114-119. - "Οι σχέσεις Ελλήνων και Αλβανών κατά το 19ο αιώνα: πολιτικές επιδιώξεις και θεωρήσεις (1875 - 1897)", Διδακτορική Διατριβή, Ιωάννινα 2001, σ. 336 και 4 χάρτες. - (γενική επιμέλεια), Margaret Hasluck, "Ο άγραφος νόμος στην Αλβανία", Μετάφραση: Εύα και Παναγιώτα Χατζηπαυλή, Ιωάννινα, Ισνάφι, 2003, σ. 259. - "The perception of the Albanians in Greece in the 1830s and 1840s; The Role of the Press", στο Stephanie Schwandner-Sievers - Bernd J. Fischer (eds.), "Albanian Identities. Myth and History", London, Hurst, 2002, pp.172-181. - "Τα Αλβανικά Αρχεία: Σύντομη μνεία σε έναν σχεδόν άγνωστο γείτονα", "Αρχειοτάξιο", τ. 8, 2006, σελ. 216-218.

Παναγιώτα Χατζηπαυλή (Μεταφραστής)

Εύα Χατζηπαυλή (Μεταφραστής)

Margaret Hasluck (Συγγραφέας)

H Margaret Hasluck ήταν η κόρη ενός σκωτσέζου αγρότη, του John Hardie. Γεννήθηκε το 1885 και πέρασε τα πρώτα χρόνια της ζωή της στο Morayshire. Μετά την Ελγίνεια Ακαδημία φοίτησε στο Πανεπιστήμιο του Aberdeen, από όπου και αποφοίτησε το 1907 με έπαινο στην κλασική φιλολογία. Συνεχίζοντας τις κλασικές σπουδές της στο Cambridge, διακρίθηκε στις πτυχιακές της εξετάσεις. Κατόπιν πήγε στη Βρετανική Σχολή των Αθηνών, όπου ο μελλοντικός της σύζυγος, F. W. Hasluck, εργαζόταν ως υποδιευθυντής. Παντρεύτηκαν το 1912 και συνέχισαν να εργάζονται στην Αθήνα, μέχρις ότου η κατάσταση της υγείας του συζύγου της τους ανάγκασε να μετακομίσουν στην Ελβετία το 1916. Ο Hasluck πέθανε το 1920 και η ίδια επέστρεψε στην Αγγλία για να ολοκληρώσει το βιβλίο του "The Monasteries of Mount Athos". Όταν το έργο αυτό ολοκληρώθηκε, η Hasluck, που είχε ήδη αποκτήσει μεγάλο ενδιαφέρον για τη λαϊκή παράδοση των βαλκανικών χωρών, αποφάσισε να αφοσιωθεί στη μελέτη του αντικειμένου αυτού, και με τη βοήθεια της Wilson Travelling Fellowhsip, επέστρεψε στη Μέση Ανατολή. Μετά από πολλές περιπλανήσεις, αποφάσισε να εγκατασταθεί στην Αλβανία. Παρέμεινε σε αυτή τη χώρα δεκατρία χρόνια, χτίζοντας ένα σπίτι στο Ελμπασάν (Elbasan) και ταξιδεύοντας διαρκώς, ιδιαίτετα στις ορεινές περιοχές του βορρά, όπου έζησε μαζί με το λαό και κατάφερε να τον γνωρίσει πολύ καλά. Υπό την απειλή της ιταλικής εισβολής στην Αλβανία το 1939, εγκατέλειψε τη χώρα και πήγε στην Αθήνα, όπου και εργάστηκε για κάποιο διάστημα στη βρετανική πρεσβεία. Όταν η πόλη άρχισε να βομβαρδίζεται σφόδρα, μετέβη στην Αλεξάνδρεια και από εκεί στο Κάιρο. Στο Κάιρο ανέλαβε να ενημερώνει τους άνδρες που επρόκειτο να εισχωρήσουν στην Αλβανία μέσω αέρος ή θαλάσσης, σχετικά με τις συνήθειες και τους τρόπους ζωής του αλβανικού λαού. Είχε, βέβαια, όλα τα προσόντα για τη δουλειά αυτή λόγω της μακράς και βαθιάς γνώσης της για τη χώρα και τη γλώσσα. Δυστυχώς αρρώστησε βαριά στο Κάιρο και διαπιστώθηκε ότι έπασχε από λευχαιμία. Με την ελπίδα κάποιας βελτίωσης εγκαταστάθηκε στην Κύπρο, αλλά συνειδητοποιώντας ότι δεν της έμενε πολύς χρόνος ζωής, επέστρεψε στην Αγγλία αποφασισμένη να τελειώσει το βιβλίο που σχεδίαζε για πολλά χρόνια και για το οποίο είχε συλλέξει μεγάλο όγκο υλικού. Μετά από κάποιες αμφιταλαντεύσεις σχετικά με την επιλογή του καταλληλότερου μέρους για να ζήσει πήγε στο Δουβλίνο, και στο λίγο διάστημα που της είχε απομείνει, εργάστηκε εκεί με μεγάλο κουράγιο και επιμονή για το βιβλίο της. Πέθανε το 1948, μη έχοντας προλάβει να το ολοκληρώσει.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα