Με το παρόν πόνημα θα αναφερθούμε στον επίλογο της ζωής ή (και) την απαρχή μιας άλλης πνευματικής, αιώνιας, κοντολογίς με το φαινόμενο του θανάτου, που συνεχίζει να προκαλεί το ίδιο δέος στον άνθρωπο από την εμφάνισή του στον πλανήτη μέχρι σήμερα, που η διαδρομή του στο αχανές του διαστήματος, αποτελεί καθημερινότητα. Και όμως, τα ερωτήματα που ανακύπτουν, είναι πολλά και εύλογα, όπως: Γεννηθήκαμε για να πεθάνουμε; Είναι ο θάνατος το τέλος; Γιατί ήρθαμε; Πού πηγαίνουμε; Αποτελεί ματαιότητα η γήινη διαδρομή μας; Τι συμβαίνει μετά θάνατον; Πολλές χιλιάδες σελίδες έχουν γραφεί για το θέμα τούτο και έχουν γίνει συζητήσεις χιλιάδων ωρών. Έχει συγκεντρωθεί τεράστιο γραπτό υλικό που καταλήγει (σε πολλά κείμενα και απόψεις) στην παραδοχή ότι η ζωή – στην ευρύτερή της έννοια – δεν σταματά με τον θάνατο!
