Η Νυχτωδία της Χιλής θέτει στο προσκήνιο τον Χιλιανό Σεμπαστιάν Ουρούτια Λακρουά, ιερέα και
κριτικό λογοτεχνίας, μέλος του Opus Dei και μέτριο ποιητή, ο οποίος, κατά τη διάρκεια μιας νύχτας
αγωνίας, προσπαθεί να υπερασπιστεί τον εαυτό του από τις κατηγορίες που ακούει και οι οποίες
πιθανώς είναι μια τελευταία εκδήλωση της συνείδησής του πριν απ’ το θάνατό του.
Καθώς η ιστορία πλησιάζει στο τώρα, ο ιερέας διολισθαίνει στην κόλαση, χωρίς να χάνει καθόλου τη
μεγαλομανία η την τύφλωσή του, που φτάνουν στο αποκορύφωμά τους όταν δέχεται να παραδώσει
μαθήματα μαρξισμού στον Πινοτσέ και συμμετέχει σε πάρτυ στο σπίτι της Μαρίας Κανάλες, της
οποίας ο Βορειοαμερικανός σύζυγος βασανίζει στο υπόγειο του αχανούς σπιτιού τους αντιπάλους της
δικτατορίας (δυστυχώς, πρόκειται για πραγματικά γεγονότα...).
Το πορτραίτο τελειώνει τότε, γελοίο και τρομακτικό, και ο πρωταγωνιστής έρχεται τελικά
αντιμέτωπος με τη «σκατοκαταιγίδα », την προσωπική του Αποκάλυψη. Σε αυτό το μυθιστόρημα, που
αναμειγνύει το όραμα με το γκροτέσκο, ο συγγραφέας ρίχνει φως σε μισό αιώνα χιλιανής ιστορίας και
ξαναθέτει ένα από τα ερωτήματα που τον στοιχειώνουν : Τί μπορεί να κάνει η λογοτεχνία μπροστά
στο σκοτάδι ;