Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Αποστέλλεται την ίδια ή την επόμενη εργάσιμη
ISBN:
9789603222064
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Προς τα μέσα της δεκαετίας του `70, ο ελληνικός κινηματογράφος ευτύχησε να έχει τρεις σκηνοθέτες, όχι μόνο διεθνούς βεληνεκούς, αλλά και με αυτόνομη, νεωτερική και ξεχωριστή γραφή. Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος, ο Παντελής Βούλγαρης και ο Νίκος Παναγιωτόπουλος δεν συνδέονται ως προς την ομοιογένεια και την επικοινωνία των αισθητικών επιλογών, ενώ ξεχωρίζουν από τη διαφορετικότητα των δημιουργικών κινηματογραφικών τους προτάσεων. Το μόνο κοινό, ενοποιητικό στοιχείο τους είναι η γενναία, ρηξικέλευθη και αποτελεσματική αναθεώρηση των θεματικών και αισθητικών επιλογών του παλιού εμπορικού εγχώριου κινηματογράφου που, άλλωστε, τότε έπνεε τα λοίσθια, παραδομένος άνευ όρων στην τηλεοπτική πλημμυρίδα. [...]
[Απόσπασμα από το κείμενο της εισαγωγής της έκδοσης]
Ο Αχιλλέας Κυριακίδης γεννήθηκε στο Κάιρο το 1946. Είναι συγγραφέας, μεταφραστής (κυκλοφορούν πάνω από εκατόν τριάντα μεταφράσεις του έργων συγγραφέων όπως ο Χόρχε Λουίς Μπόρχες, ο Ζορζ Περέκ, ο Ρεμόν Κενό, ο Λουίς Σεπούλβεδα, ο Ζαν Εσνόζ, ο Χούλιο Κορτάσαρ, ο Γκυστάβ Φλωμπέρ, ο Αλφρέντ Ζαρί, ο Τζ. Ντ. Σάλιντζερ, ο Κάρλο Φραμπέτι κ.ά.), σεναριογράφος (τρία σενάριά του γυρίστηκαν σε ισάριθμες κινηματογραφικές ταινίες μεγάλου μήκους) και σκηνοθέτης (κυκλοφορούν δεκατρείς ταινίες μικρού μήκους σε δικά του σενάρια). Κατέχει επίσης τη θέση του Επίτιμου Διδάκτορα στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο (Τμήμα Μετάφρασης και Διερμηνείας), καθώς και στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο (Σχολή Γαλλικής Φιλολογίας, Τμήμα Λογοτεχνικής Μετάφρασης). Επιπλέον, είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων και της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου. Το 2004 τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Διηγήματος για τη συλλογή διηγημάτων Τεχνητές αναπνοές, το 2006 με το Κρατικό Βραβείο Μετάφρασης για τη μετάφραση των πεζογραφικών Απάντων του Χόρχε Λουίς Μπόρχες, το 2007 με το Διεθνές Βραβείο Καβάφη για τη μετάφραση του Μεγάρου Γιακουμπιάν του Αλάα αλ-Ασουάνι, το 2009 με το Βραβείο Λογοτεχνικής Μετάφρασης Γαλλόφωνης Λογοτεχνίας για τη μετάφραση του μυθιστορήματος Στο cafe της χαμένης νιότης του Πατρίκ Μοντιανό, το 2015 με το Βραβείο Λογοτεχνικής Μετάφρασης Ισπανόφωνης Λογοτεχνίας για τη μετάφραση του μυθιστορήματος Ο ήχος των πραγμάτων όταν πέφτουν του Χουάν Γκαμπριέλ Βάσκες και το 2019 με το Κρατικό Βραβείο Μετάφρασης για τη μετάφραση του μυθιστορήματος Κουτσό του Χούλιο Κορτάσαρ. Κυκλοφορούν τα βιβλία του: Η συνέχεια επί της οθόνης (Ύψιλον, 1984), Ψευδομαρτυρίες (Ύψιλον, 1998), Μικρή περιοχή (Πόλις, 2007), 360 (Εκδόσεις Πατάκη, 2013), Μουσική και άλλα πεζά [Εκδόσεις Πατάκη, 2014 – συγκεντρωτική έκδοση των βιβλίων Διαφάνεια (Δωδώνη, 1973), Στοιχεία ταυτότητος (Δωδώνη, 1977), Ο πληθυντικός μονόλογος (Ύψιλον, 1985), Διεστραμμένες ιστορίες (Ύψιλον, 1988) και Μουσική (Ύψιλον, 1995)], Σημειώσεις για μια ιδιωτική θεωρία της λογοτεχνίας (Κίχλη, 2015), Τεχνητές αναπνοές και άλλα πεζά της πόλεως [Εκδόσεις Πατάκη, 2016 – συγκεντρωτική έκδοση των βιβλίων Τεχνητές αναπνοές (Πόλις, 2003), Ο καθρέφτης του τυφλού (Πόλις, 2005) και Κωμωδία (Πόλις, 2010)], Σώμα (Εκδόσεις Πατάκη, 2017), Το Μουσείο των τύψεων και άλλα διηγήματα (Εκδόσεις Πατάκη, 2018), Ο Χόρχε Λουίς Μπόρχες και η αγωνία της μετάφρασης (Εκδόσεις Πατάκη, 2019), Φωτεινό σκοτάδι – Κείμενα για τον κινηματογράφο (Εκδόσεις Πατάκη, 2020).
Ο Γιάννης Σολδάτος γεννήθηκε στη Λευκάδα το 1952. Είναι ιδρυτής και διευθυντής του εκδοτικού οίκου "Αιγόκερως" που έχει στο ενεργητικό του την κυκλοφορία 200 κινηματογραφικών βιβλίων και 400 λογοτεχνικών.
Έχει γράψει τα βιβλία: Ιστορία του Ελληνικού Κινηματογράφου, Ελληνικός Κινηματογράφος, Στον αστερισμό του Κριού (μυθιστόρημα), Το αίνιγμα (μυθιστόρημα), Τρομαχτικές ιστορίες (διηγήματα), Πολεμικές ιστορίες (διηγήματα), Εύα (νουβέλα), Η Πλάνη (μυθιστόρημα), Διά του κατόπτρου (πορτρέτα Ελλήνων λογοτεχνών), Αλέξης Δαμιανός (κριτική βιογραφία), Ζαν Λικ Γκοντάρ (κριτική βιογραφία), Συνοπτική Ιστορία του Ελληνικού Κινηματογράφου, Από το Γολγοθά μιας ορφανής στο ΠΑΣΟΚ κινηματο(ς)γραφική Ιστορία της Ελλάδος.
Ο Γιάννης Σολδάτος γεννήθηκε στη Λευκάδα το 1952. Είναι ιδρυτής και διευθυντής του εκδοτικού οίκου "Αιγόκερως" που έχει στο ενεργητικό του την κυκλοφορία 200 κινηματογραφικών βιβλίων και 400 λογοτεχνικών.
Έχει γράψει τα βιβλία: Ιστορία του Ελληνικού Κινηματογράφου, Ελληνικός Κινηματογράφος, Στον αστερισμό του Κριού (μυθιστόρημα), Το αίνιγμα (μυθιστόρημα), Τρομαχτικές ιστορίες (διηγήματα), Πολεμικές ιστορίες (διηγήματα), Εύα (νουβέλα), Η Πλάνη (μυθιστόρημα), Διά του κατόπτρου (πορτρέτα Ελλήνων λογοτεχνών), Αλέξης Δαμιανός (κριτική βιογραφία), Ζαν Λικ Γκοντάρ (κριτική βιογραφία), Συνοπτική Ιστορία του Ελληνικού Κινηματογράφου, Από το Γολγοθά μιας ορφανής στο ΠΑΣΟΚ κινηματο(ς)γραφική Ιστορία της Ελλάδος.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Η Εύα Στεφανή γεννήθηκε το 1964. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και Κινηματογράφο στην Ecole Varan, στο Παρίσι, στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης (Μ.Α. in Cinema Studies) και στο National Film and Television School στη Βρετανία όπου ειδικεύτηκε στη σκηνοθεσία ντοκιμαντέρ. Το 1997 τελείωσε τη διδακτορική της διατριβή στο Πάντειο Πανεπιστήμιο στο τμήμα Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Είναι Λέκτορας στο τμήμα θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών και σκηνοθέτης ταινιών ντοκιμαντέρ ("Ακρόπολις", "Ε.-Χ.Γονατάς", "Το Κουτί", "Η Άδεια", "Συγκάτοικοι", "Αθήναι", "Γράμματα από το Άλμπατρος" κ.ά.).
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Γιος δημοδιδασκάλου. ο Κωστής Παπαγιώργης γεννήθηκε το 1947 στο Νεοχώρι Υπάτης και έζησε στην Παραλία της Κύμης (΄51-΄60), στο Χαλάνδρι -όπου είναι μόνιμα εγκατεστημένος-, στη Θεσσαλονίκη (΄66-΄67) και στο Παρίσι (΄69-΄75). Οι απόπειρές του να σπουδάσει, νομικά στη Θεσσαλονίκη και φιλοσοφία στο Παρίσι, δεν είχαν συνέχεια, παρά ταύτα η παθολογική σχεδόν προσήλωση στην ανάγνωση τον οδήγησε συγκυριακά στην εμπορία βιβλίων· κατόπιν, με την επάνοδο στην Αθήνα, στη μετάφραση φιλοσοφικών έργων για βιοποριστικούς καθαρά λόγους και, όψιμα, στη συγγραφή εξομολογητικών εν πολλοίς δοκιμίων. Έγραψε για τη μέθη, τη ζηλοτυπία, τη μισανθρωπία, τους νεκρούς, τη μνησικακία, τη φιλία και τον πόλεμο.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Εκδότης, μαζί με τον Γιώργο Τζιώτζιο, του κινηματογραφικού περιοδικού "Οθόνη" (1979-1994).
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Θεόδωρος Σούμας είναι συγγραφέας κινηματογραφικών βιβλίων και κριτικός κινηματογράφου.
Άρχισε τις κινηματογραφικές σπουδές του στο "Ινστιτούτο Τεχνών της Επικοινωνίας" των Βρυξελλών (I.A.D.). Τις συνέχισε με πτυχιακές και μεταπτυχιακές σπουδές κινηματογράφου στο 8ο Πανεπιστήμιο Παρισιού, και σαν ελεύθερος ακροατής στο 3ο Πανεπιστήμιο. Πήρε πτυχίο φιλοσοφίας από το 8ο Πανεπιστήμιο. Παρακολούθησε επί διετία μαθήματα του τμήματος της Ψυχανάλυσης.
Έχει δημοσιεύσει κριτικές και μελέτες του για το σινεμά σε πολλά κινηματογραφικά περιοδικά, στο "Τέταρτο", στην "Αυγή", σε εκδόσεις του "Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης" κ.α. Έχει σκηνοθετήσει και γράψει τα σενάρια δυο ταινιών μικρού μήκους και του δεύτερου μέρους του μεγάλου μήκους "Περί έρωτος".
Στις εκδόσεις Αιγόκερως έχει δημοσιεύσει τα βιβλία "Κινηματογράφος και σεξουαλικότητα - ερωτισμός" (1983), "Έρωτας, ψυχολογία και αισθητική στο χολλυγουντιανό σινενά" (1992) και "12 Ευρωπαίοι Σκηνοθέτες" (1999). Στις εκδόσεις Απόπειρα έχει δημοσιεύσει τη συλλογή διηγημάτων "Η Κλαίρη και η θάλασσα" (2001).
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Δημήτρης Α. Νόλλας γεννήθηκε το 1940 στην Αδριανή Δράμας από γονείς Ηπειρώτες. Η οικογένεια του εκτοπίστηκε από τα βουλγαρικά στρατεύματα κατοχής και εγκαταστάθηκαν στην Αθήνα το 1943.
Σπούδασε στην Αθήνα και την Φρανκφούρτη νομικά και κοινωνιολογία, χωρίς να ολοκληρώσει τις σπουδές του καθώς η χρεοκοπία της οικογενειακής επιχείρησης, απ΄ την οποία αντλούσε το εισόδημά του, τον υποχρέωσε να οδηγηθεί αρκετά νωρίς στην βιοπάλη. Έκτοτε έζησε και εργάστηκε για μεγάλα διαστήματα στην πάλαι ποτέ Δ. Ευρώπη (1962-1975).
Έγραψε και ραδιοσκηνοθέτησε παιδικές εκπομπές για το ραδιόφωνο και σκηνοθέτησε για την κρατική τηλεόραση ενημερωτικές εκπομπές (1975-97).
Δίδαξε τεχνική σεναρίου στο τμήμα επικοινωνίας του Παντείου Πανεπιστημίου (1993-95).
Στην δεκαετία του ΄80 συνεργάστηκε σε σενάρια κινηματογραφικών και τηλεοπτικών παραγωγών με τους σκηνοθέτες Χατζή, Παναγιωτόπουλο, Αγγελόπουλο, Σμαραγδή, Λαμπρινό και Βούλγαρη.
Μεταξύ 2004-2007 διετέλεσε πρόεδρος του Δ.Σ. του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου.
Διακρίσεις:
- Ford Foundation Grant (1975-76)
- Fullbright Grand για το International Writing Program του Πανεπιστημίου της lowa (1978)
- Κρατικό Βραβείο Διηγήματος (1983)
- Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος (1993)
- Βραβείο Διηγήματος περιοδικού "Διαβάζω" (1996)
- Βραβείο Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών για τη συλλογή διηγημάτων "Ο παλαιός εχθρός" (2004)
- Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος (2014)
Βιβλία του Δημήτρη Νόλλα:
1. "Νεράιδα της Αθήνας" (νουβέλα), Άμστερνταμ 1974, Επιφάνεια 1975, Νεφέλη 1982, Καστανιώτης 2004
2. "Πολυξένη" (νουβέλα), Αθήνα 1974, Τραμ 1978, Νεφέλη 1982, Καστανιώτης 2004.
3. "Το τρυφερό δέρμα" (διηγήματα), Καστανιώτης 1982, 1984, 1998.
4. "Τα καλύτερα χρόνια" (νουβέλα), Καστανιώτης 1984, 1987.
5. "Το πέμπτο γένος" (νουβέλα), Καστανιώτης 1988.
6. "Ονειρεύομαι τους φίλους μου" (διηγήματα), Καστανιώτης 1990, 1991, 1999.
7. "Ο τύμβος κοντά στη θάλασσα" (μυθιστόρημα), Καστανιώτης 1992, 1994, 2011.
8. "Ο άνθρωπος που ξεχάστηκε" (μυθιστόρημα), Καστανιώτης 1994, 1995.
9. "Τα θολά τζάμια" (διηγήματα), Καστανιώτης 1996, 1997.
10. "Μικρά ταξείδια" (δοκίμια), Καστανιώτης 1998, 1999.
11. "Φωτεινή μαγική" (μυθιστόρημα), Καστανιώτης 2000.
12. "Η Παναγίτσα του μπερντέ" (διήγημα), Μεταίχμιο 2002.
13. "Από τη μια εικόνα στην άλλη" (μυθιστόρημα), Καστανιώτης 2003.
14. "Ο παλαιός εχθρός" (διηγήματα), Καστανιώτης 2004.
15. "Φύλλα καπνού" (δοκίμια), Εστία 2005.
16. "Ναυαγίων πλάσματα" (νουβέλα), Κέδρος 2009.
17. "Ο καιρός του καθενός" (μυθιστόρημα), Καστανιώτης 2010.
18. "Στον τόπο" (διηγήματα), Ίκαρος, 2012.
19. "Το ταξίδι στην Ελλάδα" (μυθιστόρημα), Ίκαρος, 2013.
κ.ά.
Μεταφράσεις:
"Une peau douce: nouvelles".[tr.by]: Francoise Arvanitis. Hatier, 1993.
Διηγήματά του έχουν μεταφραστεί σε διάφορες ανθολογίες (γερμανικά, αγγλικά, ολλανδικά, σερβικά, τσέχικα και γαλλικά).
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Δημήτρης Χαρίτος γεννήθηκε και ζει στην Αθήνα. Σπούδασε πολιτικές και οικονομικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Βιοπορίστηκε εξαντλώντας όλη την υπηρεσιακή ιεραρχία της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος. Εξέδωσε τις ποιητικές συλλογές: Ιστορία του Απρίλη (1955), Περιπέτειες με τον ήλιο, τη θάλασσα και τον έρωτα (1961), Μανδραγόρες (1980), Μυθεύματα κι Αυτοβιόγραφα (2009). Ποιήματά του έχουν κατά καιρούς δημοσιευτεί στα περιοδικά: Νέα Εστία, Νέα Πορεία, Τραμ, Πλανόδιο, Ομπρέλα, Εντευκτήριο, Το Δέντρο, Η Λέξη, Τομές, Ακτή, Νέα Σύνορα, The Athens Review of Books κ.ά. Παράλληλα, από το 1960 γράφει κείμενα θεωρίας και κριτικής για τον κινηματογράφο και τις εικαστικές τέχνες. Συνεργάστηκε τακτικά με περιοδικά Ζυγός, Το Τέταρτο, Καινούργια εποχή, Αντί, ενώ από το 1968 καλύπτει ανελλιπώς τα θέματα του κινηματογράφου στο περιοδικό Νέα Εστία. Από το 2002 είναι τακτικό μέλος της Οργανωτικής Επιτροπής του ετήσιου Συμποσίου Ποίησης, το οποίο πραγματοποιείται στην Πάτρα.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
O Κωνσταντίνος Κυριακός γεννήθηκε στη Χίο. Αναπληρωτής Καθηγητής της Ιστορίας του Θεάτρου και του Ελληνικού Κινηματογράφου (Τμήμα Θεατρικών Σπουδών, Σχολή Ανθρωπιστικών και Κοινωνικών Επιστημών, Πανεπιστήμιο Πατρών). Στα περισσότερα από εκατό μελετήματα και άρθρα του γύρω από το θέατρο και τον κινηματογράφο, έχει ασχοληθεί, μεταξύ άλλων, με την ιστοριογραφία της ελληνικής σκηνής με έμφαση σε ζητήματα πρόσληψης (θέατρο 19ου αιώνα, ρωσικό θέατρο και Αντόν Τσέχοφ), τη θεωρία της υποκριτικής τέχνης ("starstudies"), τις διεπιστημονικές προσεγγίσεις του θεάτρου με τη λογοτεχνία και τον κινηματογράφο, τις αρχαιόθεμες ταινίες της ελληνικής κινηματογραφίας και θέματα κοινωνικού φύλου και ταυτότητας στο θέατρο (σκηνή και δραματουργία) και στον κινηματογράφο (queer studies και θεωρίες της αρρενωπότητας). Δίδαξε στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και το Πανεπιστήμιο Πατρών. Εργάσθηκε ως δραματολόγος, συντάκτης, μεταφραστής και υπεύθυνος έκδοσης μελετών στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, στο Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Βόλου και στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Αρθρογραφεί στον ημερήσιο και περιοδικό Τύπο.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Κώστας Βρεττάκος (1938-2018) γεννήθηκε στην Αθήνα. Από πολύ νωρίς γοητεύτηκε από τον κινηματογράφο, τέχνη στην οποία όμως ποτέ δεν αφοσιώθηκε αποκλειστικά. Σπούδασε κινηματογράφο στην Ελλάδα και την Ιταλία και παράλληλα με τις κινηματογραφικές του ενασχολήσεις συνέχισε να εργάζεται βιοποριστικά ως επιμελητής εκδόσεων, παραγωγός διαφημιστικών ταινιών και περιστασιακά ως δημοσιογράφος. Τον καιρό της δικτατορίας εργάστηκε ως μεταφραστής λαϊκών μυθιστορημάτων και ως φωτογράφος εγκυκλοπαιδειών. Τις πρώιμες λογοτεχνικές συνεργασίες με την "Επιθεώρηση Τέχνης" ακολούθησαν δύο ποιητικές συλλογές το 1971 και 1977 με τον τίτλο "Ανάριθμα". Από το 1977, παράλληλα με τη φωτογραφική του δραστηριότητα, ασχολήθηκε πάλι με τον κινηματογράφο γυρίζοντας ως το 1987 μια σειρά από ταινίες από τις οποίες ξεχώρισαν το ντοκιμαντέρ "Το στρώμα της καταστροφής" (1980) και η ταινία μεγάλου μήκους "Τα παιδιά της Χελιδόνας" (1987). Παράλληλα, η μακροχρόνια φωτογραφική του συνεργασία με την Εμμανουέλα ντε Νόρα οδήγησε στην ίδρυση του εκδοτικού οίκου "Τρία Φύλλα". Από το 1990 εγκατέλειψε πάλι τις εκδόσεις, τη φωτογραφία και τον κινηματογράφο και ασχολήθηκε με την πολιτική διαχείριση της ελληνικής κινηματογραφίας αρχικά ως Ειδικός Σύμβουλος Κινηματογραφίας του Υπουργείου Πολιτισμού (1989), στη συνέχεια ως πρόεδρος του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου (1991-1998) και ως εκπρόσωπος της Ελλάδας στο Eurimages, στο Συμβούλιο της Ευρώπης (1991-2006). Το 2009 εξέδωσε τη μυθιστορία "Περαστικός από το Ρέικιαβικ" (εκδ. Ποταμός), το 2016 το πεζογράφημα "Ασκήσεις περιέργειας" (μυθιστορία με αυτοβιογραφικά στοιχεία, σύμφωνα με τον ίδιο, εκδ. Ποταμός), που τιμήθηκε με το Βραβείο του Ιδρύματος Πέτρου Χάρη της Ακαδημίας Αθηνών, και το 2018 την ποιητική συλλογή με νεανικά του ποιήματα, "Προστιθέμενη αξία" (εκδ. Πόλις). Έφυγε από τη ζωή στην Αθήνα στις 6 Νοεμβρίου 2018, σε ηλικία 80 ετών.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Λευτέρης Βογιατζής γεννήθηκε στην Αθήνα το 1945. Σπούδασε αγγλική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, παρακολούθησε για δύο χρόνια το Ράινχαρτ Σεμινάρ στη Βιέννη και αποφοίτησε από τη δραματική σχολή του Κ. Μιχαηλίδη στην Αθήνα. Εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο θέατρο, ως ηθοποιός, το 1973 στον "Κυριακάτικο περίπατο", σε σκηνοθεσία Γιώργου Μιχαηλίδη. Ακολούθησαν συνεργασίες του με τον Σπύρο Ευαγγελάτο και αργότερα με την Ελεύθερη Σκηνή και με την Έλλη Λαμπέτη. Τα χρόνια αυτά έπαιξε πολλούς ρόλους κυρίως του κλασικού ρεπερτορίου, όπως του Άλφρεντ, στις "Ιστορίες από το δάσος της Βιέννης", της Λυσιστράτης στη "Λυσιστράτη" του Αριστοφάνη, του Ευριπίδη στους "Βατράχους" του Αριστοφάνη, του Ταρτούφου στον "Ταρτούφο" του Μολιέρου, κ.ά. Το 1981 ίδρυσε την Εταιρεία Θεάτρου "Η Σκηνή" σε συνεργασία με έξι ακόμη ηθοποιούς. Από το 1982 έως το 1987, σκηνοθέτησε και έπαιξε στα έργα "Η σπασμένη στάμνα" του Χ. Φον Κλάιστ (σε συσκηνοθεσία με τον Βασίλη Παπαβασιλείου), "Οι αγροίκοι" του Κάρλο Γκολντόνι, "Συμφορά από το πολύ μυαλό" του Α. Γκριμπογέντοφ, "Σε φιλώ στη μούρη..." του Γ. Διαλεγμένου (βραβείο σκηνοθεσίας Κάρολου Κουν). Το 1988 ιδρύει τη "Νέα Σκηνή", όπου με τη συμμετοχή νέων ηθοποιών, σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί σε πολλές παραστάσεις που καλύπτουν το τρίπτυχο κλασικό έργο, σύγχρονο έργο, νεοελληνικό έργο, αρχίζοντας με τον "Θείο Βάνια" του Τσέχωφ (Βάνιας), το 1989, και το "Ρίττερ, Ντένε, Φος" του Τ. Μπέρνχαρντ (Φος), το 1991. Παράλληλα, το 1989 ιδρύει το Εργαστήρι Αρχαίου Δράματος από όπου το 1991 αποφοιτούν δώδεκα μαθητές του, ύστερα από τριετή εντατική φοίτηση, με τους οποίους σκηνοθετεί την "Αντιγόνη" του Σοφοκλή, το 1992, και στη συνέχεια τον "Κατσούρμπο" του Γ. Χορτάτση. Επιστρέφοντας στους επαγγελματίες ηθοποιούς, το 1995, ανεβάζει το σατιρικό "Με δύναμη από την Κηφισιά" των Δημήτρη Κεχαΐδη-Ελένης Χαβιαρά. Ακολουθούν οι παραστάσεις: "Μισάνθρωπος" του Μολιέρου, 1996, "Ελένη", του Ευριπίδη, σε σκηνοθεσία του Γ. Χουβαρδά (ο ΛΒ στο ρόλο του Μενέλαου), "Η νύχτα της κουκουβάγιας" του Γιώργου Διαλεγμένου, 1998 (βραβείο σκηνοθεσίας "Φώτος Πολίτης", βραβείο Κάρολου Κουν, βραβείο Ένωσης Ελλήνων Θεατρικών Κριτικών), "Πέρσες" του Αισχύλου, 1999, για το Εθνικό Θέατρο, "Τέφρα και σκιά" του Χάρολντ Πίντερ, 2000, "Καθαροί πια" της Σάρα Κέην, 2001 (για πρώτη φορά στην Ελλάδα), "Σ΄ εσάς που με ακούτε" της Λούλας Αναγνωστάκη, 2003, "Crave" ("Λαχταρώ") της Σάρα Κέην, 2003, "Το σχολείο των γυναικών" του Μολιέρου, 2004, "Bella Venezia" του Γιώργου Διαλεγμένου, 2005 (βραβείο Κάρολου Κουν, βραβείο Ένωσης Κριτικών Θεάτρου και Μουσικής), "Αντιγόνη" του Σοφοκλή, 2006-2007 για το Φεστιβάλ Επιδαύρου, "Ήμερη" του Φ. Ντοστογιέφσκι, 2007, μαζί με τον Γ. Σκεύα, κ.ά. Όλες οι παραστάσεις του γνωρίζουν επιτυχία, κατακτώντας ένα κοινό αφοσιωμένο στη δουλειά του. Στον κινηματογράφο έλαβε μέρος σε περιορισμένο αριθμό ταινιών ελλήνων σκηνοθετών: "Περιπλάνηση" του Χρ. Χριστοφή (1979), "Ανατολική περιφέρεια" του Β. Βαφέα (1979), "Ακροπόλ" του Π. Βούλγαρη (1995), κυρίως, όμως, σε ταινίες του Νίκου Παναγιωτόπουλου με τον οποίο τον συνέδεε βαθιά φιλία ("Μελόδραμα;", 1980, "Βαριετέ", 1985, "Η γυναίκα που έβλεπε τα όνειρα", 1989, "Ονειρεύομαι τους φίλους μου", 1993, βραβείο α΄ ανδρικού ρόλου Φεστιβάλ Σαν Ρέμο, "Beautiful People", 2000, "Αθήνα-Κωνσταντινούπολη", 2008, "Τα οπωροφόρα της Αθήνας", 2010). Έχασε τη μάχη με τον καρκίνο στην Αθήνα, τη Μ. Πέμπτη 2 Μαΐου 2013. Η κηδεία του έγινε την Τετάρτη 8 Μαΐου στο Α΄ Νεκροταφείο. Την ίδια μέρα, η σορός του εκτέθηκε σε λαϊκό προσκύνημα στο θέατρο της Οδού Κυκλάδων, από τις 12 το μεσημέρι έως τις 4 το απόγευμα, σύμφωνα με επιθυμία του.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα