Τα σχόλια που συγκροτούν τον τόμο φωτίζουν την επικαιρότητα, ξεκινούν από αυτήν, αλλά επιχειρούν μιαν είσδυση στις αθέατες όψεις και αιτίες της.
Καημός το αξιόπιστο κράτος. Έγνοια να γίνουν σωστά πράγματα για τον άνεργο και τους κοινωνικά αποκλεισμένους. Αγωνία για τη νεότητα. Εγρήγορση για την πατρίδα, την ακεραιότητά της, την περηφάνεια της.
Δύσκολα τα χρόνια μας. Αδίστακτες και συνασπισμένες οι δυνάμεις του κακού και στον τόπο και στο διεθνές περιβάλλον. Ισχυρές αλλά ασυντόνιστες οι δυνάμεις του καλού. Και αυτό είναι το πρόβλημα της αποτελεσματικότητάς τους.
Βαρειές οι ευθύνες των ηγετικών ομάδων και κατ` εξοχήν των πολιτικών ηγεσιών. "Το της πόλεως ήθος ομοιούται τοις άρχουσι" αποφαίνεται ο Ισοκράτης. Οι άρχοντες, διδάσκουν κυρίως με το παράδειγμα τους. Αλέξανδρος ο Μέγας είχε άριστο συνήγορο των θέσεών του στην Αθήνα τον στρατηγό Φωκίωνα. Σκέφθηκε κάποια στιγμή να τον τιμήσει. Και έστειλε απεσταλμένο του να του προσφέρει 100 ασημένια τάλαντα και μια πόλη από την οποία να καρπούται τις προσόδους. Αιφνιδιασμένος ο στρατηγός τον ρώτησε γιατί το κάνει αυτό ο Αλέξανδρος και του απάντησαν γιατί μόνον αυτόν θεωρεί "καλόν καγαθόν". Και η απόκριση του εντίμου "ε, ας με αφήσει να μείνω τέτοιος"!
Αλλά για ό,τι κάνουν οι ηγεσίες στις δημοκρατίες δεν είναι ανεύθυνοι οι πολίτες. Όπως έλεγε ο Φραγκλίνος Ρούσβελτ "μια κυβέρνηση δεν μπορεί να είναι καλύτερη από την κοινή γνώμη που την υποστηρίζει".
Ο συντάκτης των σχολίων αυτών πιστεύει στην εθνική μας ικανότητα και εκβιάζει την εθνική μας αποφασιστικότητα. Μπορούμε και πρέπει να πάμε μπορστά.