«Πολλοί μεγάλοι συγγραφείς... γεννήθηκαν με το ταλέντο της γραφής. Άλλοι το βρήκαν σ’ ένα τρένο... διασχίζοντας τα όρη και τους αμπελώνες της Ευρώπης. Κάποιοι το ’ψαξαν και το βρήκαν μέσα στο κελί τους... και όταν βγήκανε το πήρανε μαζί τους. Και κάποιοι άλλοι... σ’ ένα χαράκωμα απ’ τ’ αναρίθμητα που έχει η ατέρμονη θητεία του καθενός, πότε οπισθοχωρώντας κι άλλοτε προελαύνοντας, κόντρα στον πόλεμο που μας ανοίγει απ’ την αρχή ως το τέλος η ζωή... αυτοί που φάγαν ξώφαλτσα μια σφαίρα στο κεφάλι και τους πείραξε το μυαλό». Γύρω από το εφιαλτικό όνειρο της ζωής και του θανάτου, θίγονται, μαζί με τα προβλήματα της καθημερινότητας, υπαρξιακά προβλήματα και μας προτρέπουν να ανακαλύψουμε το πραγματικό νόημα του κόσμου. Ο συγγραφέας, με όπλο τις αναμνήσεις του, και το θυμό του για τις σκοτεινές δυνάμεις του κακού, δίνει ένα γερό χαστούκι στην κατεστημένη αλόγιστη λογική. Χρησιμοποιεί τις λέξεις Θεός και Διάβολος, όχι με τον τρόπο της καθημερινότητας, αλλά απελευθερώνοντάς τες από λανθασμένες αντιλήψεις για τη ζωή, με έναν τρόπο που θα βοηθήσει τους αναγνώστες να εμβαθύνουν στην τριμερή «σχέση/πάλη» καλού, κακού και ανθρώπου.