Αυτό το βιβλίο γεννήθηκε μέσα στο έντονο κλίμα της πολυσυζητημένης διεκδίκησης των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 στην Ελλάδα. Προσπάθησα, όσο μπορούσα, τόσο από πηγές αλλά και όσο η μυθοπλασία μου επέτρεπε, να ζωντανέψω τον μεγάλο αθλητή της αρχαιότητας, Μίλωνα τον Κροτωνιάτη, επιδιώκοντας με αυτόν τον τρόπο ν` αναβιώσω μια εποχή, αλλά και το ήθος και τα ιδεώδη που τη διέκριναν, αξίες οι οποίες, δυστυχώς, από τότε που οι Ολυμπιακοί Αγώνες έγιναν παγκόσμιο αθλητικό γεγονός, φαίνεται πως υποτιμούνται. Ο αθλητισμός στην Ελλάδα συνδέθηκε με θρησκευτικές εκδηλώσεις και έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ελληνική ιστορία. Το ολυμπιακό πνεύμα ήταν συνώνυμο της ευγενούς άμιλλας. Όταν άρχιζαν οι αγώνες, το υψηλό ιδεώδες της συναδέλφωσης επέβαλλε την Ιερή Εκεχειρία, η οποία προστατευόταν με μεγάλη αυστηρότητα. Οι αγώνες ήταν «στεφανίται» και οι συμμετέχοντες διακρίνονταν για την ανιδιοτέλειά τους. Η αίγλη της νίκης και η δόξα ήταν αρκετές για να κάνουν τον νικητή ν` ανήκει στην τάξη των ηρώων. Δεν είναι τυχαίο το ότι ο Μίλωνας ο Κροτωνιάτης, ο μεγάλος περιοδονίκης αθλητής, αφιερώνει τα στεφάνια των νικητήριων αγώνων του στην προστάτιδα της πόλης του, την Λακινία Ήρα. Η ύπαρξη του Ιερού της θεάς, εξάλλου, στην Κάτω Ιταλία και η συμμετοχή άξιων αθλητών από το χώρο αυτό στους Ολυμπιακούς και σε άλλους Αγώνες μαρτυρούν την ενότητα των Ελλήνων του αρχαίου κόσμου. Τώρα που πλέον πλησιάζει η μεγάλη στιγμή της επιστροφής των Αγώνων στη χώρα που τους γέννησε, ας ονειρευτούμε πως η Ελλάδα θα δώσει στην υφήλιο το παράδειγμα ενός άλλου ήθους, αυτού που χαρακτήριζε την αρχαία εποχή. Όταν η δάδα θ` ανάψει ξανά στον ιερό χώρο της Άλτης στη Ολυμπία για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 στην Ελλάδα, είθε να φωτίσει διαφορετικά τον κόσμο ολάκερο, ίσως για πάντα.

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]