Η ιστορία των τόπων και των ανθρώπων συχνά γράφεται μέσα από τον τρόπο με τον οποίο κοιτάζουμε τα πράγματα. Η ιστορική καταγραφή, είτε κειμενική είτε οπτική, είναι ταυτόχρονα και η ίδια μέρος αυτής της ιστορίας. Διαμορφώνει, καθώς διαμορφώνεται, απόψεις, θέσεις, βεβαιότητες και υποψίες. Η δουλειά του φωτογράφου, του ιστορικού ερευνητή και του εκδότη έχει πολλές ομοιότητες, καθώς μέσα από τις προσεγγίσεις και τις επιλογές της καλείται να εναρμονίσει τα δεδομένα με τις υποθέσεις, την αντικειμενικότητα με το προσωπικό συναίσθημα, την καταγραφή με την ερμηνεία και το παρελθόν με το παρόν. Ο παρών τόμος φωτογραφιών του Henri-Paul Boissonnas είναι πλήρης συναντήσεων: ο πολεμικός ανταποκριτής συναντά το φιλότεχνο περιηγητή, ο φωτογράφος το ζωγράφο, ο εμποτισμένος με φιλελληνισμό δυτικός ορθολογισμός τη γοητεία της εξωτικής Ανατολής. Ακόμα και στην επεξεργασία αυτού του υλικού ο ιστορικός λόγος των σύγχρονων ερευνητών συναντά τον προσωπικό λόγο των γραμμάτων και του ημερολογίου του Boissonnas. [...] Λάζαρος Εφραίμογλου Πρόεδρος Ιδρύματος Μείζονος Πολιτισμού