Η Μήδεια του Ευριπίδη αρχίζει όταν το ρομάντσο καί οί ημέρες της περιπέτειας έχουν τελειώσει. Η αναζήτηση του Χρυσόμαλλου Δέρατος, οί άθλοι του Ιάσονος, ό έρωτας της Μήδειας υπήρξαν θέματα άλλων ποιημάτων καί θεατρικών έργων. Μοιάζει με ευγενική ιστορία- όμως δεν φαίνεται ότι θα τελειώσει με καταστροφή; Ο Άπσυρτος καί ό Πελίας δολοφονήθηκαν με δόλιο τρόπο. Ο Ιάσων παντρεύτηκε μια βάρβαρη μάγισσα. Αυτό δεν μπορεί να είναι το τέλος. Τί συμβαίνει μετά ταύτα- όταν ή πρώτη έξαψη του πάθους και του ρομάντσου έχει τελειώσει; Τι γίνεται τότε; Ο Ιάσων απαρνήθηκε την Μήδεια. Η Μήδεια σκότωσε τη νύφη του Ιάσονος, τα παιδιά του και τον πατέρα της νύφης του. Αυτή είναι σε γενικές γραμμές ή απάντηση του Ευριπίδη. Το πιο ενδιαφέρον πρόβλημα πού εγείρεται εδώ είναι τούτο: εφεύρε όντως ό Ευριπίδης την απάντηση ή τη δανείστηκε από την παράδοση; (...)

[Απόσπασμα από το κείμενο της εισαγωγής της έκδοσης]