Πώς απαλλάσσεται κανείς από τον αλκοολισμό; Τι σχέση μπορεί να έχει ένας εθισμός με το αλκοόλ με κάποια άλλη από τις αδυναμίες μας; Πώς μπορεί ένας σύγχρονος άνθρωπος, χριστιανός ή μη, να βοηθηθεί από τα 12 στάδια των ανώνυμων αλκοολικών;   Ένα βιβλίο που μας προκαλεί να τολμήσουμε να κοιτάξουμε κατάματα όσα μας βασανίζουν κάθε ημέρα, με στόχο να απαλλαγούμε από αυτά.                                                                                                                                                                                          

KATA TH ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ 1930 μια μικρή ομάδα από αλκοολικούς πραγματοποίησε συγκεντρώσεις, προκειμένου να αντιμετωπίσει ένα πρόβλημα που κανείς άλλος μέχρι τότε δεν είχε καταφέρει να λύσει: πώς να απαλλαγούν από τον αλκοολισμό τους. Σήμερα πλέον όλοι γνωρίζουμε το πολύτιμο έργο των Ανώνυμων Αλκοολικών.                                                                                                                         

Σκοπός αυτού του βιβλίου είναι να διερευνήσει τα Δώδεκα Βήματα των Ανώνυμων Αλκοολικών, να τα ερμηνεύσει σ’ αυτούς που ίσως δεν έχουν εξοικειωθεί μαζί τους, να αποδείξει γιατί τα Βήματα είναι σημαντικά και, τέλος, πώς βοηθούν τους ανθρώπους να ανανήψουν όχι μόνο από τον αλκοολισμό αλλά κι από άλλες εθιστικές καταστάσεις.                                

Βασικός επίσης σκοπός του βιβλίου είναι να παρουσιάσει τα Δώδεκα Βήματα με τέτοιο τρόπο, ώστε τα μέλη της Ορθόδοξης Εκκλησίας, εφόσον επιλέξουν να τα χρησιμοποιήσουν, να μπορούν να τα ενστερνιστούν ως πολύτιμη πηγή για τη δική τους προσωπική πνευματική ανάπτυξη.

Λίγα λόγια για το βιβλίο και τον Εθισμό...                                                                                                                     

Από τον Αρχιμανδρίτη Μακάριο Παπαμιχαήλ, υπεύθυνο του σωματείου «ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ»                                                 

Ο εθισμός αποτελεί μια αναγνωρισμένη από την παγκόσμια επιστημονική κοινότητα ψυχική νόσο, η οποία μέχρι και σήμερα θεωρείται ότι οφείλεται σε γονιδιακούς, ψυχολογικούς και κοινωνικο-πολιτιστικούς παράγοντες (DSM). Το πρόβλημα φαίνεται πως δεν είναι οι ουσίες ή οι εθιστικές συμπεριφορές, αλλά κάτι πολύ βαθύτερο και έγκειται στον τρόπο σκέψης του ατόμου, τον τρόπο δηλαδή που ορισμένοι άνθρωποι φιλτράρουν και επεξεργάζονται τα ερεθίσματα γύρω τους και μέσα τους. Έτσι, παρατηρείται πως επηρεάζει βαθιά τις ζωές πολλών ανθρώπων κοινωνικά, σωματικά, διανοητικά και συναισθηματικά. Το άτομο που βρίσκεται σε ενεργό εθισμό, σιγά-σιγά καταλήγει έρμαιο των εμμονών και του καταναγκασμού, οδηγούμενο έτσι σε παραβατικές συμπεριφορές, σε ανικανότητα να δημιουργεί σχέσεις με τον εαυτό του αλλά και το περιβάλλον του, και τέλος καταλήγει ουσιαστικά να αυτοεξορίζεται από την κοινωνία στην οποία βρίσκεται. Στα πλαίσια της πνευματικής και κοινωνικής προσφοράς στον συνάνθρωπο, με πρωτοβουλία της Ιεράς Πατριαρχικής και Σταυροπηγιακής Μονής Αγίου Διονυσίου του εν Ολύμπω και τη συνεργασία της Ιεράς Μητροπόλεως Κίτρους, Κατερίνης & Πλαταμώνος, δημιουργήθηκε ο ξενώνας «ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ». Ο ξενώνας είναι δημιούργημα του σωματείου «ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ» - ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΕΘΙΣΜΕΝΩΝ (Σ.ΥΠ.Ε.), με σκοπό την ψυχολογική υποστήριξη ατόμων που θέλουν να απαλλαγούν από τον ενεργό εθισμό τους στις ουσίες, όπως επίσης και την προσωπική και πνευματική τους καλλιέργεια, με στόχο την ομαλή επανένταξή τους στο κοινωνικό σύνολο. Στον ξενώνα λειτουργεί κλειστό θεραπευτικό πρόγραμμα πνευματικής ανάπτυξης - δώδεκα βημάτων, αυστηρά δομημένο, που στοχεύει να βοηθήσει το μέλος να αναγνωρίσει τις κοινωνικές και ψυχολογικές αιτίες που το οδηγούν στον εθισμό. Τα μέλη απέχουν πλήρως από κάθε ψυχοδραστική ουσία και αλκοόλ και μαθαίνουν να αναλαμβάνουν την ευθύνη του εαυτού τους και να διαχειρίζονται τα συναισθήματά τους, να είναι μέρος του «συνόλου» και να ανταποκρίνονται λειτουργικά σε κάθε είδους συνθήκη της ζωής με τους όρους της. Κίνητρο συνέχισης της κοπιώδους προσπάθειας του σωματείου αποτελεί o ολοένα αυξανόμενος αριθμός των ατόμων που, χάρη στη βοήθεια που τους προσφέρθηκε, χαίρονται σήμερα την ελευθερία τους μακριά από τον ενεργό εθισμό, ενταγμένοι πια στο κοινωνικό σύνολο από το οποίο είχαν για χρόνια αποκοπεί. Ευχόμαστε και αγωνιζόμαστε προκειμένου η χάρις του παντοδύναμου Θεού και της Παναγίας μητέρας Του, όχι απλώς να επιτρέψει, αλλά να ενισχύσει έτι περαιτέρω τη συνέχιση αυτού του έργου που προσφέρεται στους πονεμένους συνανθρώπους μας, χαρίζοντας φωτεινή διέξοδο στο αδιέξοδό τους.