Ο χρόνος είναι ατέρμονος, έρχεται και φεύγει βιαστικός σαν μία ανάσα. Οι επιβάτες ταξιδεύουν και γνωρίζουν το κρυμμένο νόημα, μία λεπτή κλωστή χωρίζει από την άβυσσο. Είναι τα τοπία, η φύση, τα χρώματα που την κάνουν να μοιάζει με οπτασία.
Ποιήματα γεμάτα ψυχή και μουσική. Ένα ταξίδι με μοναδικούς επιβάτες τον πόθο, τον πόνο, την ελπίδα και κάποιες σκόρπιες νότες που σε ταξιδεύουν στην αιωνιότητα, που… διαρκεί μια μέρα.
