Στο "Μec(c)ano και η Εκάτη" συναρμολογούνται, προσαρμόζονται και συνδυάζονται τα μεταλλικά κομμάτια ζωής με το σεληναίο φως της Εκάτης. Είναι ένα ποιητικό δραματικό και μοιραίο παιχνίδι. Άλλοτε της φρόνησης, άλλοτε της νίκης και άλλοτε η υποχθόνια Εκάτη πλανημένη με σκιές, σίδερα και μέταλλα γύρω της, ανακαλεί τα πνεύματα των νεκρών, περιβάλλεται από πενία και προστατεύει τους πένητες, σε έναν κυβερνοχώρο που κουβαλάει ιστορία και πόνο. Όλα περιγράφονται μουσικά. Τη μουσική λόγου της Ρούλας Αλαβέρα διατρέχει φανερά η μουσική των Mecano. Ακολουθεί την οδοιπορία της μουσικής επανάστασης τους, διατρέχοντας με την τρίμορφο Εκάτη το τέλος και την αρχή μιας επανάστασης, άλλοτε προσωπικής άλλοτε κοινωνικής, που ίσως δεν ολοκληρώνεται ποτέ ως ειρήνη.
Η Ρούλα Αλαβέρα γεννήθηκε, σπούδασε, εργάζεται και ζει στη Θεσσαλονίκη. Ποιήματά της δημοσιεύονται από το 1963 σε λογοτεχνικά περιοδικά. Πρώτες ποιητικές συλλογές: "Πέρασμα 1964" (1966) και "Περί της δεσποτείας των αντιαζομένων" (1970). Ακολούθησαν οι συνθέσεις: "Το κρανιοτρύπανο" (1973), "Μια ημερομηνία παλιά" (1974), "Δρ. Τζέκυλ. Έι Μίστερ Χάυντ" (1978), "Οδοιπορικό" (1982), "Ακηδία" (1983), "Υποθέσεις ενός ξόανου της παρακμής και της Καίτε Κόλλβιτς" (1986), "Πιθανή Αποκάλυψη-τώρα ενός Δαβίδ απροσδιόριστου" (1988), "Μπλουζ-το σώου δεν πήρε τέλος" (1990), "Εννέα λυγμοί για τον καλό άνθρωπο από λάσπη" (1997), "Έξη ελληνικά κεντήματα για την Αμαλία Μεγαπάνου" (1988), "Περί της δεσποτείας των πόλεων και των ονειρικών" (1999). Διετέλεσε μέλος σε επιτροπές λογοτεχνικών διαγωνισμών και οργάνωσε σημαντικές δημόσιες εκδηλώσεις γύρω από λογοτεχνικά θέματα και ενδιαφέροντα. Μεταξύ 1989 και 1993 χρημάτισε μέλος και αντιπρόεδρος του Δ.Σ. του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος. Έχει ασχοληθεί τόσο με το κρατικό όσο και με το ιδιωτικό ραδιόφωνο. Είναι από τους βασικούς συνεργάτες του περιοδικού "Νέα Πορεία".
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
