Όλο και περισσότερο γίνεται κατανοητό πως οι υψιπετείς θεωρίες και οι αμετακίνητες ιδεολογικές ή νοηματικές προδιαγραφές, με τις οποίες στο παρελθόν προσπαθούσαμε να ποδηγετήσουμε την κοινωνική έρευνα, απέτυχαν να απαντήσουν σε μια σειρά κοινωνικών φαινομένων που στιγμάτισαν την πορεία της ανθρωπότητας. Το γεγονός ότι όλες οι κοσμογονικές αλλαγές στα θεμέλια των κοινωνικών συστημάτων του καιρού μας δεν μπόρεσαν να δικαιολογηθούν επαρκώς, πόσο μάλλον να προβλεφθούν, έθεσε επί τάπητος το θέμα της αξιοπιστίας των συμβατικών κοινωνιολογικών παραδειγμάτων. Η βαθύτερη σκέψη που ώθησε τον συγγραφέα στη σύνταξη αυτού του έργου είναι η βαθειά πεποίθησή του ότι η ανάλυση της σκέψης του Weber, ενός συχνά παρεξηγημένου κλασικού της κοινωνιολογίας, είναι δυνατόν να μας δώσει την ευκαιρία να κατανοήσουμε πληρέστερα τη φύση των κρίσεων και το χαρακτήρα των αλλαγών του σύγχρονου κόσμου. Το μέγεθος της κοινωνικής του ευαισθησίας, η ευρύτητα του προβληματισμού του και οι πάντα επίκαιρες επισημάνσεις του, όσον αφορά τους παράγοντες που υποκινούν την ανθρώπινη δημιουργία, καθιστούν τον Weber έναν από τους σημαντικότερους στοχαστές των τελευταίων εκατό χρόνων. Το γεγονός ιδιαίτερα ότι η σκέψη του επικεντρώνεται στο πεπρωμένο του βιομηχανικού ανθρώπου, μας υποχρεώνει να στρέψουμε την προσοχή μας σε θέματα και ερωτήματα, που αφορούν το μέλλον ολόκληρης της ανθρωπότητας. Αυτό ίσως μας δώσει την ευκαιρία να θέσουμε νέα ερωτήματα και να διατυπώσουμε εναλλακτικές προτάσεις στα αδιέξοδα της καπιταλιστικής κρίσης του καιρού μας.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]