Μαθηματικά, φυσικές επιστήμες, αστρονομία, κοσμολογία της ατομικής θεωρίας
zoom in
Προσθήκη στα αγαπημένα

Μαθηματικά, φυσικές επιστήμες, αστρονομία, κοσμολογία της ατομικής θεωρίας

Δημόκριτος

25.44€ -27% 18.57€

Ο 2ος τόμος του Δημόκριτου ασχολείται με τα επιτεύγματα και τη συνεισφορά των Ατομικών στην Επιστήμη της εποχής και περιλαμβάνει όλα τα αποσπάσματα και τις μαρτυρίες σχετικά με τους τομείς των μαθηματικών, της γεωμετρίας, της στερεομετρίας, της οπτικής, της αστρονομίας, της γεωγραφίας, της σεισμολογίας και της μετεωρολογίας.
Περιλαμβάνονται επίσης και αποσπάσματα από ημερολόγια που κατάρτισαν οι Ατομικοί με βάση τις παρατηρήσεις τους για τα ηλιακά, πλανητικά και αστρονομικά φαινόμενα. Τέλος, μέσα στον τόμο αναπτύσσονται οι πρωτοποριακές απόψεις των Ατομικών για τη φύση του χρόνου, του χώρου και της κίνησης.
Αποδεικνύεται, έτσι, με βάση τις ίδιες τις αρχαίες μαρτυρίες ότι οι Ατομικοί έχουν οδηγηθεί από τα ίδια τα θεμέλια της θεωρίας τους στο συμπέρασμα ότι ο χρόνος, ο χώρος αλλά και η κίνηση πρέπει να γίνουν αντιληπτά ως αποτελούμενα από άτμητα ελάχιστα μεγέθη.
Κατά έναν εκπληκτικό τρόπο οι πλέον σύγχρονες αντιλήψεις της φυσικής και της κοσμολογίας έρχονται να συμφωνήσουν μαζί τους!

Δημήτριος Δ. Λυπουρλής

Δημήτριος Δ. Λυπουρλής (Υπεύθυνος Σειράς)

Ομότιμος καθηγητής του Α.Π.Θ. Τις βασικές φιλολογικές του σπουδές τις έκανε στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης δίπλα σε λαμπρούς δασκάλους. Μετεκπαιδεύτηκε στην Ιταλία και στην Γερμανία. Καθηγητής της Αρχαίας Ελληνικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης από το 1969 ως το 1996, οπότε και αποχώρησε οικειοθελώς από την ενεργό υπηρεσία, για να αφοσιωθεί στο συγγραφικό του έργο. Υπήρξε Κοσμήτορας της Φιλοσοφικής Σχολής και Συγκλητικός κατά το ακαδημαϊκό έτος 1977-1978 και πρώτος Πρόεδρος του Τμήματος Φιλολογίας κατά τα έτη 1984-1986. Για πέντε εξάμηνα πρόσφερε τις υπηρεσίες του και στο Πανεπιστήμιο της Κύπρου ως επισκέπτης καθηγητής. Έλαβε μέρος σε πολλά συνέδρια (ιδίως για θέματα αριστοτελικά και ιπποκρατικά) και έδωσε πλήθος διαλέξεων στο εσωτερικό και το εξωτερικό. Ασχολήθηκε ιδιαίτερα με τον αρχαίο ελληνικό επιστημονικό λόγο. Από την άποψη αυτή γόνιμο έδαφος για έρευνα του προσέφεραν κατά κύριο λόγο τα αρχαία ελληνικά ιατρικά κείμενα, καθώς και τα κείμενα του Αριστοτέλη. Κυριότερες εργασίες - βιβλία (πέρα από τα άρθρα και τις δημοσιεύσεις σε περιοδικά και σε εφημερίδες): - "Η παραγωγική κατάληξη -ικός στην προσωκρατική φιλοσοφία και στο Ιπποκρατικό Corpus" (1968) - "Άρτεμις Ορθρία" (1968) - "Ιπποκρατική ιατρική" (1972) - "Αρχαία ελληνική μετρική" (1975) - "Επίθετα από ουσιαστικοποιημένα επίθετα" (1977) - "Πέντε φιλολογικά μελετήματα" (1986) - "Αριστοτελικά μελετήματα" (1986) - "Εν παρόδω Α΄ - Β΄" (1987-1995) - "Γλωσσικές παρατηρήσεις Α΄ - Β΄" (1990-1994) - "Ιπποκρατική συλλογή Α΄" (1991) - "Ο Δημήτρης Λυπουρλής στο Βαφοπούλειο" (1998) - "Ην ποτε: Τρεις "ιστορίες" αρχαίας ελληνικής καθημερινότητας" (1998) - "Αριστοτέλης, Ηθικά Νικομάχεια, βιβλίο Β΄" (2000) - "Ιπποκράτης, τόμοι I-V" (2000-2001) - "Λεξικό αρχαίων συγγραφέων, Ελλήνων και Λατίνων" (μετάφραση από τα Γερμανικά, 1996). Ένας ακόμα τομέας που κίνησε με ιδιαίτερο τρόπο το ενδιαφέρον του ήταν η διδασκαλία των Αρχαίων Ελληνικών στη Μέση Εκπαίδευση. Πήρε μέρος σε πλήθος ειδικών σεμιναρίων, έκανε διαλέξεις, δημοσίευσε σχετικά άρθρα. Έφυγε από τη ζωή στις 15 Νοεμβρίου 2018.

Κωνσταντίνος Ζήτρος (Υπεύθυνος Σειράς)


Ιωάννης Σ. Χριστοδούλου (Υπεύθυνος Σειράς)

Ο Ιωάννης Σ. Χριστοδούλου είναι διδάκτωρ Φιλοσοφίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Είναι καθηγητής - σύμβουλος στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο και διδάσκει Φιλοσοφία ως επισκέπτης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Κύπρου.

Σταύρος Γκιργκένης (Μεταφραστής)

Ο Σταύρος Γκιργκένης γεννήθηκε το 1972. Κατοικεί και εργάζεται στην Θεσσαλονίκη ως φιλόλογος στη Μέση εκπαίδευση από το 2001. Το 1998 έλαβε τον μεταπτυχιακό του τίτλο στο Τμήμα Φιλολογίας του Α.Π.Θ. με θέμα πρωτεύουσας εργασίας "Η Λυκούργεια του Αισχύλου". Είναι διδάκτορας φιλολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης με τίτλο διατριβής "Πολιτική, ιδεολογία και θεσμοί της ηγεμονικής Αθήνας στις Ικέτιδες του Αισχύλου" (2009). Από το 1998 έχει μεταφράσει 15 υπομνηματισμένους τόμους έργων της αρχαίας γραμματείας, από τον Δημόκριτο και τον Ησίοδο ως τους ορφικούς και το απόκρυφο ευαγγέλιο του Θωμά. Από το 2017 εκδίδει με συνεργάτες το δοκιμιακό-λογοτεχνικό περιοδικό "Νόημαστις" Εκδόσεις Ρώμη, ενώ μετέχει και στη συντακτική επιτροπή του δίγλωσσου περιοδικού (ελληνικά-ισπανικά) Ερατώ-ArsPoetica. Είναι τακτικός συνεργάτης του φιλοσοφικού περιοδικού "Φιλοσοφείν". Ποιήματα και μεταφράσεις του έχουν δημοσιευτεί σε πολλά έντυπα και ηλεκτρονικά περιοδικά. Το 2012 εξέδωσε την πρώτη του ποιητική συλλογή με τον τίτλο "Η Αναμενομένη" (Εκδόσεις Βουνέ), το 2017 την δεύτερη (Εκδόσεις Ρώμη) με τον τίτλο "Μάγαδις (Φούγκα)". Το 2018 εξέδωσε τις ποιητικές συλλογές "Περί ονείρων" και "Στου ματιού το κέντρο (Ανθρώπινα δαιμόνια)" από τις Εκδόσεις Ρώμη. Από τον ίδιο εκδοτικό οίκο εξέδωσε το 2018 μια ανθολογία μεταφρασμένων ποιημάτων του μεξικανού ποιητή Homero Aridjis με τίτλο "Άνοιγμα Τρωικού Ίππου" και μια ανθολογία αρχαίας ερωτικής ποίησης (Kurunthokai) του λαού των Ταμίλ.

Δημόκριτος

Δημόκριτος (Συγγραφέας)

Δημόκριτος (~470/460-360). Ο Δημόκριτος γεννήθηκε στα ΄Αβδηρα και καταγόταν από πλούσια οικογένεια με αποτέλεσμα να πάρει άρτια μόρφωση και να πραγματοποιήσει ένα πολύχρονο ταξίδι σε χώρες της Ασίας και της Αφρικής. Επισκέφθηκε επίσης και την Αθήνα, όπου είχε την τύχη να συναντηθεί και να συνομιλήσει με το Σωκράτη, χωρίς να του αποκαλύψει την ταυτότητά του. Μετά από πολύχρονα ταξίδια και μελέτες επέστρεψε ο Δημόκριτος στα ΄Αβδηρα και αντιμετώπισε τον κίνδυνο να δικαστεί, γιατί εκεί ίσχυε ένας νόμος ενάντια σ΄ όσους ξόδευαν όλη την πατρική περιουσία. Ο Δημόκριτος διάβασε τότε, σύμφωνα με το θρύλο, δημόσια το έργο του "Μέγας διάκοσμος", με αποτέλεσμα να πιστούν οι συμπατριώτες του ότι δεν επρόκειτο για σπατάλη. Πέθανε στη δεκαετία μεταξύ 370-360 π.Χ.. Ο Δημόκριτος αναφέρεται συχνά ως εμπνευστής της θεωρίας του ατόμου. Φυσικά, εκείνη η ιδέα του δεν έχει σχέση με τη σημερινή έννοια του ατόμου και την ατομική θεωρία, δεδομένου ότι ο μεγάλος διανοούμενος της αρχαιότητας μόνο διαισθητικά προσέγγιζε τη φύση και το σύμπαν. Ο Δημόκριτος όριζε ότι άτομα είναι τα έσχατα μόρια ύλης που δεν επιδέχονται τομές (άτμητα) ή αυξομειώσεις, είναι αγέννητα, άφθαρτα, αναλλοίωτα και αδιαίρετα, πλήρη και τέλεια, συμπαγή, ενιαία και απλά, ενώ είναι αριθμητικά άπειρα, απέραντα ποικιλόμορφα σε σχήμα και κινούνται αδιάκοπα στο κενό. Με σημερινή ορολογία εισήγαγε δηλαδή μια αρχή διατηρήσεως του ατόμου, η οποία βέβαια δεν ευσταθεί, σύμφωνα με το σημερινό επίπεδο γνώσεων. Ο Δημόκριτος εφάρμοζε την ατομική θεωρία του για κοσμολογικές εξηγήσεις του σύμπαντος: Το σύμπαν (κόσμος) δεν ήταν δημιούργημα, ούτε έχει κατάληξη! Στο εσωτερικό του υπάρχουν όμως άπειροι "κόσμοι", οι οποίοι γεννιούνται και πεθαίνουν. Γι΄ αυτό οι "κόσμοι" του σύμπαντος: έχουν διαφορετική ηλικία. Με αυτές τις απόψεις ξέφευγε ο Δημόκριτος από την ανάγκη ύπαρξης θεών και καθιέρωνε την ύλη ως θεμέλιο της ύπαρξης και λειτουργίας του σύμπαντος. Εκτιμάται ότι ο Δημόκριτος συνέγραψε πολλές δεκάδες πραγματείες, οι οποίες καταστράφηκαν κυρίως κατά τις συστηματικές πυρπολύσεις των βιβλιοθηκών από τον 4ο αιώνα μ.Χ. και έπειτα. Σε έργα μεταγενέστερων συγγραφέων έχουν διασωθεί μόνο οι τίτλοι 70 από τις πραγματείες του, καθώς και σύντομες αναφορές στο περιεχόμενό τους.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα

Εκδότης:
Τόπος Έκδοσης:
Θεσσαλονίκη
Τόμος:
2
Δέσιμο:
Σκληρόδετο
Σελίδες:
667
Διαστάσεις:
19x13
Βάρος:
0.789 κιλά

Αξιολογήσεις

Γράψε μια αξιολόγηση