Ο Ανακρέων είχε από μικρός ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα: μπορούσε να βλέπει φαντάσματα. Οι γιατροί δεν κατάφεραν να τον βοηθήσουν - τα φάρμακα χειροτέρευαν την κατάστασή του. Αυτό τον οδήγησε στην κοινωνική απομόνωση, τον αλκοολισμό και την κατάθλιψη. Παράλληλα, το τραχύ σκηνικό των Εξαρχείων του '90 όπου και μεγάλωσε, τάραξε ακόμα περισσότερο την ήδη επιβαρυμένη ψυχική του κατάσταση. Αργότερα στη ζωή του, οι συνθήκες και η οικονομική του κατάσταση βελτιώθηκαν: κατάφερε να μετριάσει το ποτό, οι παραισθήσεις με τον καιρό μειώθηκαν, εργαζόταν πλέον στη δική του επιχείρηση. Οι νεκροί όμως τώρα επιστρέφουν... και πλέον δεν είναι μόνο στα όνειρα και στις παραισθήσεις του. Περπατάνε στη γη με σαπισμένη σάρκα, φθαρμένα οστά και κραυγές από γδαρμένες φωνητικές χορδές. Σκοτώνουν και καταστρέφουν όποιον και ό,τι βρουν μπροστά τους. Επικίνδυνοι νεκρομάντεις, αδίστακτοι μαφιόζοι και στρατιωτικές ομάδες που δρουν αυτόνομα διαμορφώνουν τη νέα πραγματικότητα. Ο Ανακρέων άλλοτε συγκρούεται και άλλοτε συμμαχεί μαζί τους, καθώς αναζητά την αλήθεια πίσω από αυτή την καταδίκη· περνώντας πάνω από τα πτώματα στην ερειπωμένη Αθήνα, γίνεται μάρτυρας ενός νεκρικού κόσμου.