Η Λουκρητία των δηλητηρίων είναι ένα μιθριδατικό κείμενο εθισμένο σε ουσίες-ιδέες-συναισθήματα όπως η εξουσία, η αλαζονεία, η μητρότητα, ο έρωτας και οι ανθρώπινες επιθυμίες. Σκιαγραφεί σχέδια ανθρώπων, οι οποίοι μπορούν να εξουσιάζουν τις ζωές άλλων ανθρώπων και τα παρουσιάζει ολοζώντανα επί σκηνής. Η Λουκρητία με την ισόθεη εξουσία που της χαρίζει η γέννησή της (κόρη του Πάπα Βοργία) επιβάλλεται καθορίζοντας τις ζωές των άλλων ηρώων και εδώ έγκειται το παιχνίδι που ενθουσιάζει τον Βίκτωρ Ουγκώ, ο οποίος με μαεστρία ανατρέπει μέσα σε λίγες φράσεις, από τη μία θεατρική στιγμή στην άλλη τις καταστάσεις που η φαντασία του δημιούργησε μυθιστορηματικά με βάση το ιστορικό πρόσωπο. Η μητρότητα έρχεται ν` ανατρέψει το αλαζονικό σχέδιο της Λουκρητίας, ενώ ζητά την κεφαλή επί πινάκι εκείνου που της σπίλωσε το όνομά της και καθαιρώντας το γράμμα `Β` μετέτρεψε το Βοργία σε όργια. Η ζωή στον Ουγκώ `παίζει` όπως ακριβώς και στην πραγματικότητα. Κανείς δεν μπορεί να σχεδιάσει πάνω από αυτή. Ο ένοχος μέσα σε λίγα θεατρικά λεπτά είναι η ίδια η ανατροπή. Ο γιος της Τζενάρο. Προσπαθήσαμε να κρατήσουμε την ουσία του λόγου με στόχο να μεταφέρουμε στον σύγχρονο ανυπόμονο θεατή κάτι από το παιχνίδι και την ευφυΐα του Γάλλου κλασικού. Αποφύγαμε τις δραματουργικές παγίδες που κρύβονται στην τεράστια έκταση των ιστορικών στοιχείων, τα οποία δεν προσαρμόζονται στη σημερινή κοινωνία της άμεσης πληροφόρησης. Το μαύρο χιούμορ του Ουγκώ υπήρξε το δικό μας `δηλητήριο` που με καθαρά θεατρικές πρακτικές προσπαθούμε να το αναδείξουμε.
[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]
Ο Γιάννης Σολδάτος γεννήθηκε στη Λευκάδα το 1952. Είναι ιδρυτής και διευθυντής του εκδοτικού οίκου "Αιγόκερως" που έχει στο ενεργητικό του την κυκλοφορία 200 κινηματογραφικών βιβλίων και 400 λογοτεχνικών.
Έχει γράψει τα βιβλία: Ιστορία του Ελληνικού Κινηματογράφου, Ελληνικός Κινηματογράφος, Στον αστερισμό του Κριού (μυθιστόρημα), Το αίνιγμα (μυθιστόρημα), Τρομαχτικές ιστορίες (διηγήματα), Πολεμικές ιστορίες (διηγήματα), Εύα (νουβέλα), Η Πλάνη (μυθιστόρημα), Διά του κατόπτρου (πορτρέτα Ελλήνων λογοτεχνών), Αλέξης Δαμιανός (κριτική βιογραφία), Ζαν Λικ Γκοντάρ (κριτική βιογραφία), Συνοπτική Ιστορία του Ελληνικού Κινηματογράφου, Από το Γολγοθά μιας ορφανής στο ΠΑΣΟΚ κινηματο(ς)γραφική Ιστορία της Ελλάδος.
Ο Βίκτωρ Ουγκώ (γαλλικά: Victor Marie Vicomte Hugo) (26 Φεβρουαρίου 1802 - 22 Μαΐου 1885) ήταν Γάλλος μυθιστοριογράφος, ποιητής και δραματουργός, ο πλέον σημαντικός και προβεβλημένος εκπρόσωπος του κινήματος του γαλλικού ρομαντισμού.
Από τα πρώτα χρόνια της εφηβείας του αντιλήφθηκε το λογοτεχνικό του ταλέντο και ξεκίνησε τις μεταφράσεις έργων από τα λατινικά καθώς και δικές του πρωτότυπες ποιητικές εργασίες. Η αξία του αναγνωρίστηκε σύντομα μέσα στο γαλλικό ακαδημαϊκό κύκλο αλλά και στο ευρύτερο αναγνωστικό κοινό. Ταυτόχρονα ασχολήθηκε με την πολιτική μεταλλασσόμενος βαθμιαία από φιλομοναρχικό συντηρητικό σε ριζοσπάστη δημοκρατικό. Την τελευταία περίοδο της ζωής του γνώρισε τη λατρεία του γαλλικού έθνους, ταυτιζόμενος με την ίδια τη Γαλλία, όπως ο ίδιος έλεγε στο ποίημά του "Lettre a une femme" (Γράμμα σε μία γυναίκα): "Je ne sais plus mon nom, je m΄appelle Patrie!" (Δε γνωρίζω πλέον το όνομά μου, ονομάζομαι Πατρίς). Προ πάντων, όμως, ως ο μεγαλύτερος Γάλλος συγγραφέας του άμεσου μετεπαναστατικού περιβάλλοντος, ήταν ο ποιητής του νέου κόσμου, ο προφητικός, παραισθησιακός φιλόσοφος και μυθοπλάστης μιας ριζικά νέας εποχής.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Νεκτάριος-Γεώργιος Κωνσταντινίδης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1981. Είναι αριστούχος διδάκτωρ του Τμήματος Γαλλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών (υπότροφος ΙΚΥ), κριτικός θεάτρου, μεταφραστής και καθηγητής γαλλικών. Εκπονεί, από το 2016, μεταδιδακτορική έρευνα στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του ΕΚΠΑ, με θέμα "Το γαλλόφωνο θέατρο στην ελληνική σκηνή του 21ου αιώνα".
Κείμενά του δημοσιεύονται σε επιστημονικά περιοδικά, εφημερίδες, και διαδικτυακές σελίδες που σχετίζονται με το θέατρο στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Μεταφράσεις του γαλλόφωνων θεατρικών έργων έχουν εκδοθεί και παρουσιαστεί από ελληνικούς θιάσους. Είναι μέλος του Κέντρου Σημειολογίας του Θεάτρου και της Επιστημονικής Επιτροπής του περιοδικού Θεατρογραφίες.
πολυ καλη μεταφραση! μακαρι να ανεβαινε και η παρασταση!
