Αντιφών ο Ραμνούσιος (Συγγραφέας)

Ο Αντιφών είναι ο αρχαιότερος των δέκα ρητόρων του Αττικού κανόνα. Γεννήθηκε πιθανότατα το 480 π.Χ. και πέθανε πιθανότατα το 411. Δεν εμφανίστηκε ο ίδιος στην εκκλησία του δήμου ή σε δικαστήριο, αλλά ήταν μόνο λογογράφος και θεωρητικός δάσκαλος της ρητορικής. Μετά την κατάλυση της αρχής των Τετρακοσίων (411 π.Χ.), καταδικάστηκε σε θάνατο και δήμευση της περιουσίας. Οι δεκαπέντε σωζόμενοι λόγοι του αφορούν όλοι υποθέσεις φόνων και είναι πηγή για το «ποινικό δίκαιο» της εποχής.

Ανδοκίδης (Συγγραφέας)

Ο Ανδοκίδης γεννήθηκε λίγο πριν το 440 π.Χ. και ήταν γόνος ιστορικής οικογένειας της Αθήνας. Από νέος συνδέθηκε με πολιτικούς ομίλους της πόλης, εκδηλώνοντας μετριοπαθή αριστοκρατικά φρονήματα. Παρότι η πολιτική δραστηριότητά του δεν ήταν ιδιαίτερα έντονη, κατηγορήθηκε για συμμετοχή σε σκάνδαλα, εξορίστηκε και έζησε για πολλά χρόνια στην Κύπρο, όπου απέκτησε περιουσία και συνδέθηκε φιλικά με ισχυρά πρόσωπα. Ο Ανδοκίδης έφυγε από την Αθήνα και πέθανε, άγνωστο πότε, σε ξένη χώρα.

Δείναρχος (Συγγραφέας)

Ο Δείναρχος γεννήθηκε στην Κόρινθο περί το 360 π.Χ. Από το 342 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου συνδέθηκε με κύκλους Περιπατητικών. Εργάστηκε με επιτυχία ως λογογράφος. Μετά την πτώση του καθεστώτος του Δημητρίου του Φαληρέως (307) εξορίστηκε στη Χαλκίδα, για να επιστρέψει στην Αθήνα το 292 π.Χ. Για το τέλος του δεν υπάρχουν πληροφορίες. Από την αρχαιότητα θεωρήθηκε μιμητής του πολιτικού αντιπάλου του Δημοσθένη, χωρίς όμως να φτάσει στο ύψος του μεγάλου ρήτορα. Περιλήφθηκε στον Κανόνα των δέκα Αττικών ρητόρων.

Κ. Θ. Αραπόπουλος (Μεταφραστής)