Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Αποστέλλεται την ίδια ή την επόμενη εργάσιμη
ISBN:
9789605721855
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Πώς ζούμε και πώς αγαπάμε, όταν ξέρουμε ότι όλα αυτά που μας νοιάζουν κάποια στιγμή θα πάψουν να υπάρχουν; Φεβρουάριος 1862. Ο Αμερικανικός Εμφύλιος μαίνεται, ενώ ο αγαπημένος εντεκάχρονος γιος του προέδρου Λίνκολν βρίσκεται βαριά άρρωστος και, παρά τις προβλέψεις για ανάρρωση, τελικά πεθαίνει. Στις 22 Φεβρουαρίου του 1862, δύο μέρες μετά τον θάνατό του, ο Γουίλι Λίνκολν κηδεύτηκε σε μαρμάρινη κρύπτη στο κοιμητήριο της Τζόρτζταουν. Εκείνο το βράδυ, ο Αβραάμ Λίνκολν φθάνει μόνος στο νεκροταφείο, θέλοντας να περάσει χρόνο με το άψυχο σώμα του γιου του. Κατά τη διάρκεια της νύχτας, τα φαντάσματα αυτών που έφυγαν πρόσφατα από τη ζωή και αυτών που έχουν πεθάνει, από καιρό, συνυπάρχουν· μια μνημειώδης μάχη πραγματοποιείται για την ψυχή του μικρού Γουίλι. Με έναυσμα αυτό το ιστορικό γεγονός, o George Saunders, αφηγείται μια αξέχαστη καλειδοσκοπική ιστορία για την οικογενειακή αγάπη, την απώλεια, αλλά και τις δυνάμεις του καλού και του κακού.
Ο Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης γεννήθηκε τον Απρίλιο του 1960. Είναι ποιητής, μεταφραστής και συγγραφέας. Από τα τέλη της δεκαετίας του 1970, άρχισε να γράφει σε έντυπα όπως το "Ιδεοδρόμιο" του Λεωνίδα Χρηστάκη και η "Χιονάτη" του Βαγγέλη Κοτρώνη, και να συνθέτει ποιήματα και πεζογραφήματα. Κείμενά του δημοσιεύτηκαν σε περιοδικά όπως η "Οδός Πανός", ο "Ήχος", το "Κάππα", η "Λέξη", η "Πολιορκία", και άλλα. Συνεργάστηκε για δέκα χρόνια με την εφημερίδα "Ελευθεροτυπία" και το περιοδικό "Έψιλον". Διατήρησε τη σελίδα του βιβλίου στην εφημερίδα "City-Press". Ο τρόπος ζωής του τον οδήγησε στη συστηματική μελέτη των λεγόμενων "ιστορικών πρωτοποριών" (Φουτουρισμός, Dada, Υπερρεαλισμός), των Beat ποιητών και συγγραφέων, καθώς και του ρεύματος για την "υπέρβαση και την πραγμάτωση της Τέχνης" (Cobra, Λεττριστές, Καταστασιακοί). Καρπός αυτών των αναζητήσεών του είναι τα πολυσυζητημένα του βιβλία για τον William S. Burroughs, για την Internationale Situationniste, για τον Guy Debord, για τον Μάη του ΄68. Ίδρυσε και διηύθυνε την επιθεώρηση "Propaganda", όπου δημοσιεύτηκαν κρίσιμα κείμενα για την πολιτική και την κουλτούρα των καιρών μας. Έχει εργαστεί στο ελληνικό ραδιόφωνο, και συγκεκριμένα στο Δεύτερο Πρόγραμμα, στην ΕΡΑ4, στον Εν Λευκώ, στο Κόκκινο 105,5, και στο Κανάλι 1 Πειραιάς 90,4. Σήμερα διευθύνει τη σειρά "Αιφνίδια Ντοκιμαντέρ" στις εκδόσεις Γαβριηλίδης και το λογοτεχνικό περιοδικό/εγχείρημα "ΚΟΡΕΚΤ", μαζί με τον ποιητή Θάνο Σταθόπουλο, στις εκδόσεις Νεφέλη. Είναι μέλος του Κύκλου Ποιητών και της Εταιρείας Συγγραφέων.
Ο Τζορτζ Σόντερς γεννήθηκε το 1958 στο Αμαρίλλο του Τέξας και μεγάλωσε στο Σικάγο. Σπούδασε γεωφυσική μηχανική στο Colorado School of Mines του Κολοράντο και παρακολούθησε το μεταπτυχιακό πρόγραμμα δημιουργικής γραφής (ΜΑ) του πανεπιστημίου Syracuse. Μεταξύ 1989-1997 εργάστηκε ως γεωφυσικός μηχανικός στην εταιρεία Radian International, με έδρα τη Ν. Υόρκη, και έλαβε μέρος σε έρευνες για την ανεύρεση πετρελαίου στη Σουμάτρα. Με τις πρώτες του πεζογραφικές εμφανίσεις κέρδισε τέσσερις φορές το βραβείο National Magazine Award for Fiction, με τα διηγήματά του "The 400-Pound CEO" (1994, Harper΄s Magazine), "Bounty" (1996, Harper΄s Magazine), "The Barber΄s Unhappiness" (The New Yorker, 2000) και "The Red Bow" (Esquire, 2004). To πρώτο βιβλίο του, η συλλογή διηγημάτων "CivilWarLand in Bad Decline" (1996), ήταν υποψήφιο για το βραβείο PEN/Hemingway Award. Ακολούθησαν επτά βιβλία πεζογραφίας και τρία βιβλία με δοκίμια, ανάμεσα στα οποία οι συλλογές διηγημάτων "Pastoralia" (2000), "In Persuasion Nation" (2006), "Tenth of December" (2013, βραβείο Folio και τελικές υποψηφιότητες για το National Book Award, ελλ. έκδ. "Δεκάτη Δεκεμβρίου", Ίκαρος 2015), οι νουβέλες φαντασίας για παιδιά "The Very Persistent Grappers of Frip" (2000) και "The Brief and Frightening Reign of Phil" (2005), που παραλληλίστηκε με τη "Φάρμα των ζώων" του Όργουελ, και το μυθιστόρημα "Lincol in the Bardo" (2017), που τιμήθηκε με το βραβείο Man Booker (ελλ. έκδ. "Λίνκολν και λήθη", μτφρ. Γ.-Ι. Μπαμπασάκης, Ίκαρος 2017). Έχει υπάρξει υπότροφος του Ιδρύματος Lannan, της Αμερικανικής Ακαδημίας Γραμμάτων και Τεχνών (και μέλος της από το 2014), και του Ιδρύματος Guggenheim. Το 2006 τιμήθηκε με την Υποτροφία MacArthur. Το 2013 του απονεμήθηκε το Βραβείο PEN/Malamoud για τις εξαιρετικές επιδόσεις του στο διήγημα. Διδάσκει στο Πρόγραμμα Δημιουργικής Γραφής του πανεπιστημίου Syracuse.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
