Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Αποστέλλεται την ίδια ή την επόμενη εργάσιμη
ISBN:
9789602546321
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Είναι καύχημα για το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο η παρουσίαση αυτού του τόμου, που συνδυάζει ανεκτίμητο επιστημονικό περιεχόμενο, ιδιαίτερη ομορφιά και ενσωματώνει υψηλά και ευγενικά συναισθήματα.
Η έκδοση αφιερώνεται στη μνήμη της Ντούλας Μουρίκη, της πρώτης γυναίκας καθηγήτριας και Συγκλητικού στο πρώτο Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο της χώρας μας. Της καθηγήτριας των Αρχιτεκτόνων που έχει πάρει τη θέση της στο πάνθεον των ταγών του κλάδου, όχι μόνο για τη λαμπρή επιστημονική της διαδρομή, που αναγνωρίστηκε εγχωρίως και διεθνώς με διακρίσεις και βραβεία, αλλά και για τη μέχρις εσχάτων αφιέρωση της ζωής της στη διδασκαλία, την έρευνα, την προβολή των κορυφαίων εκφράσεων της τέχνης και της διανόησης.
Η Ντούλα Μουρίκη ανήκει αναμφίβολα στη "φρουρά" εκείνη των δασκάλων μας που διέπλασαν άριστους μαθητές, μεταδίδοντας σε αυτούς πληθωρικά τη γνώση και την εμπειρία, καλλιεργώντας τα φυσικά τους χαρίσματα, εμφυτεύοντας κριτήρια για διαχρονικές αξίες, διαπαιδαγωγώντας τους με ήθος ακαδημαϊκό και αρετή.
Σ` αυτή τη μεγαλειώδη της προσπάθεια η Ντούλα Μουρίκη διέθετε ένα φυσικό σύμμαχο. Τον παραδειγματισμό που εξέπεμπε η ίδια η ζωή στο Πολυτεχνείο και στον Κόσμο, αποκαλύπτοντας ένα άτομο μαχητικό ως τα άκρα και προσηλωμένο στα όμορφα ιδανικά.
Η ιστορία της, το έργο της, η κληρονομιά της θα είναι πάντα κοντά μας, στο Πολυτεχνείο "ση ματωρός και κήρυκας" στην πορεία μας σε δύσκολους δρόμους.
Ανδρέας Γ. Ανδρεόπουλος
Πρύτανης ΕΜΠ
Ο Νίκος Γκιολές γεννήθηκε στους Ωρεούς Ευβοίας. Σπούδασε Αρχαιολογία και Ιστορία στα Πανεπιστήμια Αθηνών, Μονάχου και Μαρβούργου. Είναι καθηγητής της Βυζαντινής Αρχαιολογίας στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ασχολείται ιδιαίτερα με θέματα εικονογραφίας, αρχιτεκτονικής και μικροτεχνίας της βυζαντικής και μεταβυζαντινής περιόδου, καθώς και με τα προβλήματα των αλληλεπιδράσεων στην τέχνη μεταξύ Ανατολής και Δύσης. Έχει διεξαγάγει αρχαιολογικές ανασκαφές και επιφανειακή έρευνα. Έχει δημοσιεύσει αρκετά βιβλία και πολλά άρθρα σε περιοδικά και συλλογικούς τόμους και είναι μέλος αρκετών επιστημονικών εταιρειών.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Η Μάρω Καρδαμίτση - Αδάμη, αρχιτέκτων, ομότιμη καθηγήτρια του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου με γνωστικό αντικείμενο "αρχειακή τεκμηρίωση και αρχιτεκτονική σύνθεση", γεννήθηκε στην Αθήνα το 1945. Από το 1974 και μέχρι το 2009 δίδαξε στο ΕΜΠ σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο (προστασία μνημείων-συντήρηση και αποκατάσταση μνημείων και συνόλων), καθώς και σε μεταπτυχιακά σεμινάρια άλλων ακαδημαϊκών ιδρυμάτων σε θέματα σχετικά με την πολιτιστική μας κληρονομιά και την αρχιτεκτονική τεκμηρίωση. Είναι υπεύθυνη των Αρχείων Νεοελληνικής Αρχιτεκτονικής του Μουσείου Μπενάκη. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα εστιάζονται στη νεώτερη ελληνική αρχιτεκτονική και σε θέματα προστασίας της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Αντώνης Αντωνιάδης είναι αρχιτέκτονας-πολεοδόμος, πανεπιστημιακός, με άδεια εξασκήσεως του επαγγέλματος του αρχιτέκτονα στην Ελλάδα και τις ΗΠΑ, μέλος του ΤΕΕ, του Συλλόγου Ελλήνων Αρχιτεκτόνων, του Αμερικανικού Ινστιτούτου Αρχιτεκτόνων και του Αμερικανικού Ινστιτούτου Πολεοδόμων. Απόφοιτος του ΕΜΠ και με μεταπτυχιακές σπουδές στα Πανεπιστήμια Columbia και Λονδίνου, έχει διδάξει στο Πανεπιστημιακό Κολέγιο-Πανεπιστήμιο του Λονδίνου, στο Πανεπιστήμιο του Νέου Μεξικού, στο Πανεπιστήμιο Ουάσιγκτον στο Σαιντ Λούις και στο Πανεπιστήμιο του Τέξας στο Άρλινγτον, όπου ήταν τακτικός καθηγητής Αρχιτεκτονικών Συνθέσεων και θεωρίας της Αρχιτεκτονικής, από το 1973 ως το 1996, οπότε και παλιννόστησε στην Ελλάδα. Έχει δουλέψει στα γραφεία των SOM και Paul Rudolph, ενώ δικά του αρχιτεκτονικά έργα βρίσκονται στο Νέο Μεξικό, το Τέξας και την Ελλάδα. Έχει συγγράψει πλείστα άρθρα κριτικής, αισθητικής και θεωρίας στον ελληνικό και διεθνή αρχιτεκτονικό τύπο, αρχιτεκτονικά του δε έργα έχουν δημοσιευτεί στα εγκυρότερα διεθνή αρχιτεκτονικά περιοδικά.
Τα σημαντικότερα βιβλία του στη διεθνή βιβλιογραφία είναι τα εξής: "Architecture and Allied Design", Kendall/Hunt, Dubuque, lowa, 1980, "Poetics of Architecture: Theory of Design", Van Nostrand ReinhoId, New York 1990, "John Wiley", New York 1992 και "Epic Space: Toward the Roots of Western Architecture", Van Nostrand Reinhold, New York 1992.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Η Έφη Φουντουλάκη γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης το 1950. Σπούδασε αρχαιολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης. Το 1988 ολοκλήρωσε τη διδακτορική της διατριβή στην Ιστορία της Τέχνης στο Πανεπιστήμιο Paris I-Pantheon-Sorbonne. Ήταν μέλος της τριμελούς επιτροπής της έκθεσης για τα 450 χρόνια από τη γέννηση του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου (Ηράκλειο, 1990). Δίδαξε το μάθημα της Ιστορίας της Τέχνης στο Ι.Ε.Κ. Ηρακλείου, στη Σχολή Ξεναγών Κρήτης, στο Πανεπιστήμιο Κρήτης και στο Πανεπιστήμιο Πατρών. Άρθρα της έχουν δημοσιευτεί στο περιοδικό Αντί, στα Πρακτικά του Διεθνούς Συνεδρίου El Greco of Crete (Ηράκλειο, 1990) και στον κατάλογο της έκθεσης Από τον Θεοτοκόπουλο στον Σεζάν (Αθήνα, 1992).
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Γιάννης Κιζής σπούδασε αρχιτεκτονική στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, όπου και ολοκλήρωσε τις σπουδές του το 1971. Έλαβε μεταπτυχιακό δίπλωμα στις αναστηλώσεις, από το Πανεπιστήμιο του York, το 1977, και διδακτορικό δίπλωμα από το Ε.Μ.Π. το 1987. Έχει πραγματοποιήσει δημοσιεύσεις σε θέματα που σχετίζονται με την ένταξη της σύγχρονης αρχιτεκτονικής σε ιστορικό περιβάλλον, στον τομέα της παραδοσιακής κατασκευής και αναστηλωτικής τέχνης. Έχει γράψει βιβλία με θέματα της παραδοσιακή αρχιτεκτονική στο Πήλιο, στην περιοχή της Θράκης, στη νήσο Σαμοθράκη και στο Βόρειο Αιγαίο.
Διευθύνει το γραφείο αρχιτεκτονικών μελετών "Κίζης και Συνεργάτες", που ασχολείται συστηματικά με ζητήματα ειδικών αρχιτεκτονικών συνθέσεων, ένταξης νέων κτιρίων σε ιστορικό περιβάλλον, καθώς και αποκαταστάσεων μνημειακών κτιρίων και συνόλων. Τιμήθηκε επανειλημμένα με το διεθνές βραβείο "Europa Nostra"(1984,1992,1999). Είναι αναπληρωτής καθηγητής στην Αρχιτεκτονική Σχολή του Μετσοβίου Πολυτεχνείου.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Μίλτος Γαρίδης, γιος του δικηγόρου Κωνσταντίνου Γαρίδη, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1926. Μετά την αποφοίτησή του από το Πειραματικό Σχολείο Αθηνών, ασχολήθηκε με τη γλυπτική στο εργαστήρι του γλύπτη Απάρτη, του οποίου υπήρξε μαθητής.
Το 1948, επί εμφυλίου πολέμου, συνελήφθη και έμεινε εξόριστος και φυλακισμένος οκτώ χρόνια σε διάφορους τόπους εξορίας και φυλακές (Μακρόνησος, Γιούρα, Καμμένα Βούρλα, Κέρκυρα, Κεφαλλονιά, Κρήτη, Αίγινα κ.α.). Οι κακουχίες και τα δεινά της φυλακής δεν τον πτόησαν και συνέχισε όσο του επέτρεπαν οι συνθήκες, να ασκεί την τέχνη του -κυρίως να δημιουργεί προτομές των συγκρατουμένων του. Συγχρόνως, μελετούσε ξένες γλώσσες. Εκτός από τα γαλλικά και τα αγγλικά που κατείχε, έμαθε ρώσικα, ιταλικά, ισπανικά και λίγα κινέζικα. Έτσι, είχε αργότερα τη δυνατότητα να κάνει μεταφράσεις στην ελληνική γλώσσα από τα γαλλικά, τα αγγλικά και τα ρώσικα. Επιπλέον, μεταξύ του 1957 και του 1962 έγραψε περίπου 180 άρθρα ως κριτικός τέχνης στην εφημερίδα "Αυγή".
Το 1958 έφυγε για το Παρίσι, όπου αργότερα παντρεύτηκε και απέκτησε μια κόρη. Στο Παρίσι εγγράφηκε στη Σχολή Καλών Τεχνών και συνέχισε να ασχολείται με τη γλυπτική ως μαθητής του Georges Saupique και του Rene Collamarini. Επίσης, σπούδασε αρχαιολογία και ιστορία της τέχνης στη Σορβόννη όπου, μεταξύ άλλων, είχε καθηγητή τον Andre Grabar. Το 1966 έγινε κάτοχος του Doctorat de 3e Cycle με τη διατριβή του, "Η δευτέρα παρουσία ή η μέλλουσα κρίση στη μεταβυζαντινή τέχνη". Σε αυτό το διάστημα έγινε μέλος του Εθνικού Κέντρου Επιστημονικών Ερευνών Γαλλίας (CNRS), όπου εργάστηκε ως ερευνητής μέχρι το 1979. Τα χρόνια εκείνα ταξίδεψε πολλές φορές στα Βαλκάνια, στην Πολωνία και στη Ρωσία, για να εξετάσει επί τόπου τα βυζαντινά και μεταβυζαντινά μνημεία που τον ενδιέφεραν, ενώ ταυτόχρονα μελέτησε κι άλλες ξένες γλώσσες, απαραίτητες για την έρευνά του (τουρκικά, βουλγάρικα, ρουμάνικα και λίγα σερβοκροατικά). Το 1981 με το βιβλίο του, "La peinture murale dans le monde orthodoxe apres la chute de Byzance (1450-1600) et dans les pays sous domination etrangere" έγινε κάτοχος του Doctorat d΄Etat. Από το 1979 μέχρι το 1994 (έτος της συνταξιοδότησής του) διετέλεσε καθηγητής Βυζαντινής Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιo των Ιωαννίνων και από το 1981 ανέλαβε την εποπτεία διδακτορικών διατριβών στα Πανεπιστήμια της Σορβόννης και των Ιωαννίνων.
Έγραψε πολλά άρθρα και μονογραφίες και έλαβε μέρος σε διεθνή συνέδρια και συμπόσια στην Ήπειρο.
Πέθανε τον Απρίλιο του 1996 στο Παρίσι, μετά από εγχείρηση ανοικτής καρδιάς.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Η Μυρτάλη Αχειμάτου-Ποταμιάνου σπούδασε Αρχαιολογία και Ιστορία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, Ιστορία της Τέχνης και Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης. Δίδαξε στο Γυμνάσιο της Ύδρας. Υπηρέτησε ως επιμελήτρια και κατόπιν έφορος αρχαιοτήτων στα νησιά του Αιγαίου, την Ήπειρο, Αιτωλοακαρνανία και Ιόνια νησιά και κράτησε τη διεύθυνση του τ. Κέντρου Συντήρησης Αρχαιοτήτων και του Βυζαντινού Μουσείου Αθηνών, έχοντας κύρια εργασία της την προστασία και συντήρηση των βυζαντινών, μεσαιωνικών και νεότερων μνημείων και έργων.
Έγινε διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών με τη μελέτη "Η μονή των Φιλανθρωπηνών και η πρώτη φάση της μεταβυζαντινής ζωγραφικής". Άλλα έργα της είναι "Η βυζαντινή τέχνη στο Αιγαίο", "Βυζαντινές τοιχογραφίες", "Εικόνες της Ζακύνθου", "Εικόνες του Βυζαντινού Μουσείου Αθηνών". Έχει επίσης δημοσιεύσει πολλές μελέτες και άρθρα, κυρίως σε θέματα βυζαντινής και μεταβυζαντινής ζωγραφικής.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα