Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Αποστέλλεται την ίδια ή την επόμενη εργάσιμη
ISBN:
9789604043392
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
[set δύο τόμων]
Ο Αριστείδης Ν. Δουλαβέρας είναι λέκτορας λαογραφίας στο Τμήμα Ιστορίας, Αρχαιολογίας και Διαχείρισης Πολιτισμικών Αγαθών Πανεπιστημίου Πελοποννήσου. Γεννήθηκε στην Γκούρα Κορινθίας το 1949. Είναι αριστούχος πτυχιούχος της Φιλοσοφικής Σχολής Πανεπιστημίου Ιωαννίνων (1972) και αριστούχος διδάκτορας στη Λαογραφία της ίδιας σχολής (1988). Το 1984 μετεκπαιδεύτηκε με υποτροφία του ΥΠΕΠΘ στο Institute of Education του Πανεπιστημίου του Λονδίνου. Υπηρέτησε στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση ως φιλόλογος καθηγητής, διευθυντής γυμνασίου, μεταλυκειακού κέντρου, λυκείου και ως σχολικός σύμβουλος φιλολόγων. Διετέλεσε, εξάλλου, αναπληρωτής διευθυντής στο ΠΕΚ (Περιφερειακό Επιμορφωτικό Κέντρο) Πάτρας και διευθυντής ΠΕΚ Τρίπολης. Έχει δημοσιεύσει βιβλία για τη λαογραφία, τα αρχαία και τα νέα ελληνικά. Πολλά άρθρα και βιβλιοκρισίες του βρίσκονται σε διάφορα λαογραφικά και εκπαιδευτικά περιοδικά. Έχει επίσης λάβει μέρος με εισηγήσεις σε ελληνικά και διεθνή συνέδρια και έχει δώσει πολλές διαλέξεις και ομιλίες, ενώ είναι μέλος επιστημονικών ενώσεων και εταιρειών.
Η Αικατερίνη Πολυμέρου - Καμηλάκη γεννήθηκε στην Τσαγκαράδα του Πηλίου (1950). Το 1972 έλαβε το πτυχίο της φιλοσοφικής σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών (τμήμα βυζαντινών και νεοελληνικών σπουδών). Το 1990 ανακηρύχθηκε διδάκτορας της φιλοσοφικής σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, με θέμα της διατριβής: "Νεοελληνική μετρολογία. Παραδοσιακά μέτρα και σταθμά, 19ος-20ός αι."
Συντάκτρια του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών από το 1974 (από το 1992 Ερευνήτρια). Στο πλαίσιο των ενδιαφερόντων της και των επιστημονικών της υποχρεώσεων προς το Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας έχει πραγματοποιήσει εντεταλμένες ερευνητικές αποστολές για επιτόπια έρευνα και μελέτη του λαϊκού πολιτισμού στη Θεσσαλία, τη Δυτική Μακεδονία και την Κρήτη. Εκλεγμένη Διευθύντρια του Κέντρου (1994-1995 και 1997-2000), θέση που κατέχει έως σήμερα.
Έχει πραγματοποιήσει δεκάδες επιστημονικές ανακοινώσεις σε συνέδρια, διαλέξεις και ομιλίες. Έχει επιβλέψει ερευνητικά προγράμματα κι έχει οργανώσει συνέδρια, εκθέσεις, επιστημονικά λαογραφικά μουσεία και συλλογές. Επίσης έχει δημοσιεύσει αυτοτελή συγγράμματα λαογραφικού περιεχομένου, βιβλιοκρισίες, άρθρα σε περιοδικά κι εφημερίδες, έχει ασχοληθεί με την επιμέλεια εκδόσεων κι έχει συμμετάσχει σε ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές.
Επιστημονικά ενδιαφέροντα: Υλικός πολιτισμός, παραδοσιακή τεχνολογία, λαϊκό θέατρο.
Κατά τα έτη 1990-1993 διετέλεσε τακτικό μέλος της Διοικούσας Επιτροπής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, υπεύθυνη για τα παιδαγωγικά του τμήματα, καθώς και μέλος διαφόρων επιτροπών του. Το 1993 εκλέχθηκε λέκτωρ λαογραφίας του τμήματος φιλολογίας της φιλοσοφικής σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Είναι αντιπρόεδρος της Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρείας. Τακτικό μέλος της Συνοδικής Επιτροπής της Ακαδημίας Εκκλησιαστικών Τεχνών της Εκκλησίας της Ελλάδος. Πρόεδρος της Ιστορικής και Λαογραφικής Εταιρείας των Θεσσαλών (μέλος του Δ.Σ. από το 1972, Γεν. Γραμματέας από το 1981 μέχρι το 1996). Μέλος του Verein fur Volkskunde της Βιέννης από το 1983. Μέλος της μονίμου τριμελούς Διοικούσας Επιτροπής του Δημοτικού Μουσείου Μηλεών Πηλίου, ως εκπρόσωπος της Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρείας, από το 1989.
Η Ελένη Παπαγαρουφάλη σπούδασε Ιστορία και Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και Κοινωνική Ανθρωπολογία στο Πανεπιστήμιο Columbia της Νέας Υόρκης. Διδάσκει στο Τμήμα Κοινωνικής Ανθρωπολογίας και Ιστορίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου ως Επίκουρη Καθηγήτρια. Δημοσιευμένα άρθρα της σε περιοδικά και συλλογικούς τόμους αφορούν το γυναικείο κίνημα στην Ελλάδα, τους γυναικείους αγροτοτουριστικούς συνεταιρισμούς στην ελληνική επαρχία και, πιο πρόσφατα, τις ιστορίες που αφηγούνται οι σύγχρονοι Έλληνες για τη σχέση τους με τη βιοτεχνολογία και τα γονίδια.
Ο Γεώργιος Αλεξιάς γεννήθηκε στην Αθήνα το 1969. Σπούδασε κοινωνιολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, όπου και ανακηρύχθηκε διδάκτορας Κοινωνιολογίας της Ιατρικής (1998). Από το 2003 είναι λέκτορας στο Τμήμα Ψυχολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών και διδάσκει στα μεταπτυχιακά προγράμματα του Τμήματος Ψυχολογίας «Οργανωτική Ψυχολογία» και «Δυνητικές Κοινότητες». Τα γνωστικά αντικείμενα με τα οποία ασχολείται είναι η ψυχοκοινωνιολογία της υγείας, η κοινωνιολογία του σώματος και η οργανωτική θεωρία. Έχει συγγράψει το βιβλίο "Λόγος περί ζωής και θανάτου: Η ιατρική πράξη ως μορφή κοινωνικής αλληλόδρασης στις μονάδες εντατικής θεραπείας" (Αθήνα, 2000).
Η Ειρήνη Τουντασάκη είναι απόφοιτος του Τμήματος Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Σπούδασε Κοινωνική Ανθρωπολογία στην Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales του Παρισιού, όπου εκπόνησε και τη διδακτορική της διατριβή.
Διδάσκει στο Τμήμα Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου ως Επίκουρη Καθηγήτρια.
Δημοσιευμένα άρθρα της σε περιοδικά και συλλογικούς τόμους αφορούν την ανθρωπολογία της συγγένειας, τις σχέσεις ανθρωπολογίας και ελληνικής λαογραφίας, τις διαδικασίες συγκρότησης και μουσειακής αναπαράστασης της εθνικής ταυτότητας και, πιο πρόσφατα, ζητήματα συγγένειας στο πλαίσιο της ανάπτυξης νέων αναπαραγωγικών τεχνολογιών.
O Ευάγγελος Χ. Καραδήμας γεννήθηκε στην Αθήνα. Έλαβε το διδακτορικό του από το Πανεπιστήμιο Αθηνών το 1999. Εργάστηκε για δύο περίπου χρόνια στο Υπουργείο Υγείας και Πρόνοιας, ως υπεύθυνος του Κέντρου Κοινωνικής Στήριξης Αλίμου. Από το 1999 ως το 2004 δίδαξε μαθήματα σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο στον Τομέα Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Από τον Ιούνιο του 2004 υπηρετεί στο Τμήμα Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης ως επίκουρος καθηγητής στην Ψυχολογία της Υγείας. Τα ερευνητικά ενδιαφέροντά του αφορούν τη σχέση μεταξύ στρες και υγείας, καθώς και τους ψυχοκοινωνικούς παράγοντες που σχετίζονται με τη διατήρηση, την απώλεια και την αποκατάσταση της υγείας.
Ο Νικόλαος Α. Ε. Καλοσπύρος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1967 και είναι καθηγητής φιλόλογος (Δρ. Κλασικής Φιλολογίας) στο Πειραματικό Λύκειο Αναβρύτων και συγγραφέας. Μεταξύ των επιστημονικών ενδιαφερόντων και δημοσιευμάτων του στον χώρο της κλασικής φιλολογικής επιστήμης πρωτεύουσα θέση καταλαμβάνουν η θεωρία και η πρακτική της Κριτικής και Εκδοτικής του Κειμένου, καθώς και η Ιστορία της Κλασικής Φιλολογίας. Συχνά μοιράζει την αγάπη του για τα κλασικά γράμματα με τις παρακαταθήκες της παπαδιαμαντικής αρχαιογνωσίας.
Η Μαρία Κουμαριανού γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι πτυχιούχος του τμήματος Γαλλικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και του τμήματος Μετάφρασης-Ερμηνείας του Ιονίου Πανεπιστημίου. Μετεκπαιδεύτηκε στη Γαλλία στα Πανεπιστήμια της Λυών και του Στρασβούργου (DEA Γραμμάτων και Τεχνών) και παρακολούθησε το μεταπτυχιακό κύκλο σπουδών του τμήματος Κοινωνικής Ανθρωπολογίας και του τμήματος Περιβάλλοντος στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Είναι διδάκτωρ κοινωνιολογίας της λογοτεχνίας από το Πανεπιστήμιο Lyon II, και πρόσφατα αναγορεύτηκε διδάκτωρ του τμήματος Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου.
Είναι συγγραφέας τριών μονογραφιών για τη γαλλόφωνη αφρικανική λογοτεχνία και πολλών μελετών για την ανθρωπολογία του χώρου και τη μεθοδολογία της μετάφρασης. Έχει διδάξει στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου, στο τμήμα Κοινωνικής Ανθρωπολογίας, στο Πανεπιστήμιο Κύπρου, στο τμήμα Ξένων Γλωσσών και Φιλολογίας. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα επικεντρώνονται σε τρεις τομείς: (διαχείριση μνήμης, ανάπτυξη), θεωρία της μετάφρασης και σχέση εθνολογίας και λογοτεχνίας.
Η Μαρία Ανδρουλάκη είναι ερευνήτρια-μουσικολόγος στο Κέντρο Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών.
Ο Γιώργος Βοζίκας είναι φιλόλογος και διδάκτωρ Λαογραφίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Συνέχισε τις σπουδές του στο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών ("Διδακτική της Ιστορίας - Πολιτιστική Παράδοση") του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Αθηνών από όπου και πήρε το Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Ειδίκευσης. Στο ίδιο Τμήμα εκπόνησε με υποτροφία από το Ι.Κ.Υ. τη διδακτορική του διατριβή και αναγορεύτηκε δρ. Λαογραφίας.
Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα σχετίζονται, κυρίως, με τη ζωή στην πόλη. Εξειδικεύεται στο χώρο και τον χρόνο της πόλης, στις τελετές, στην τελετουργία, στη συλλογική ταυτότητα και στην προφορική ιστορία. Εργάστηκε ως φιλόλογος στη δευτεροβάθμια δημόσια εκπαίδευση, ενώ από το 2003 μέχρι το 2008 ήταν αποσπασμένος, ως επιστημονικός συνεργάτης, στο Κέντρο Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας Ακαδημίας Αθηνών. Πρόσφατα εξελέγη Ερευνητής Δ΄ Βαθμίδας στο ίδιο Κέντρο.
Έχει λάβει μέρος σε διάφορα διεθνή και τοπικά συνέδρια, έχει συμμετάσχει στη συγγραφή βιβλίου για τον λαϊκό πολιτισμό και την εκπαίδευση, έκδοση του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, και έχει δημοσιεύσει διάφορα ελληνικά και ξενόγλωσσα άρθρα σε επιστημονικά περιοδικά και συλλογικούς τόμους. Έχει συμμετάσχει στην παρουσίαση λαογραφικών θεμάτων στο ραδιόφωνο και σε ντοκυμαντέρ για την τηλεόραση. Είναι μέλος σε διάφορες λαογραφικές εταιρίες συμπεριλαμβανομένων της Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρίας και της Αmerican Folklore Society.
Ο Θανάσης Μπαρλαγιάννης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1981. Σπούδασε ιστορία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και έκανε τις μεταπτυχιακές και διδακτορικές του σπουδές στην Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales (Παρίσι). Είναι κάτοχος του Ευρωπαϊκού Διδακτορικού στην Ιστορία και τους Πολιτισμούς, με ειδίκευση στη νεότερη ελληνική ιστορία. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα περιλαμβάνουν την ιστορία της ελληνικής δημόσιας υγείας και τις επιστημονικές ιατρικές ανταλλαγές μεταξύ της Γαλλίας και της Ελλάδας κατά τον 19ο αιώνα. Έχει δώσει διαλέξεις σε πανεπιστήμια του Παρισιού και της Μασσαλίας με θέματα την ελληνική δημόσια υγεία, την ιστορία της αστυνομίας, τη συγκρότηση του ελληνικού κράτους και τις επιδημίες χολέρας στην Ελλάδα. Ασχολείται ως μεταδιδακτορικός ερευνητής με την ιατρική ιστορία της Ελληνικής Επανάστασης ενώ εργάζεται ως ιδιωτικός εκπαιδευτικός. Είναι, τέλος, μέλος του ερευνητικού κέντρου TELEMMe, AMU-CNRS (Μασσαλία, Γαλλία).
Η Χρύσα Μπακούλα είναι καθηγήτρια στην Α΄ Παιδιατρική Κλινική του Πανεπιστημίου Αθηνών.
