Το βιβλίο αυτό δεν είναι μια μελέτη για την αρχαία Ελλάδα ή για το μεσαίωνα, που τη συνοδεύουν ή τι στολίζουν χρωματιστές φωτογραφίες. Ακόμα λιγότερο θα το πούμε ένα λεύκωμα με χρωματιστές φωτογραφίες, όπου την κάθε μία την ακολουθά κάποιο σχόλιο σχετικό.
Εκείνος που πήρες τις φωτογραφίες, και ο άλλος που έγραψε ή διάβασε το κείμενο, συμφώνησαν να παρουσιάσουν κείμενο και φωτογραφίες με απόλυτη ισοτιμία.
Η συνεννόηση στάθηκε εύκολη γιατί ο αφηγητής και φωτογράφος έτυχε να είναι ένα και μόνο πρόσωπο.
Το βιβλίο αυτό φιλοδοξεί να σταθεί σύντροφος δίπλα στον ταξιδιώτη, σύντροφος όχι οδηγός. Αν το ταξίδι πραγματοποιηθεί, θα ΄ταν καλύτερο, τόσο για τον ταξιδιώτη, όσο και για το βιβλίο, να διαβάζεται κατόπι από κάθε εκδρομή, ύστερα από κάθε επίσκεψη. Αν πάλι το ταξίδι απομείνει μόνο σχέδιο, ή μόνο ανάμνηση, ή μόνο όνειρο, το βιβλίο πετυχαίνει τον αληθινό του σκοπό: γίνεται στα αλήθεια ένας καλός σύντροφος του ταξιδιώτη. Και ξέρουμε όλοι πως εκείνο που πραγματικά αξίζει σε κάθε ταξίδι, είναι πριν απ΄ όλα ο ταξιδιώτης.
Μάρτης 1977, Χρήστος Ευελπίδης
