Η ανάλυση των "Κρητών" αναπόφευκτα θα εστιάσει σε δύο σημεία των σωζόμενων αποσπασμάτων, για τα οποία μπορούμε να έχουμε μια ολοκληρωμένη εικόνα και άποψη, και από τα οποία, σε συνδυασμό με τα σωζόμενα έργα, μπορεί να προκύψουν πολύτιμες πληροφορίες για τη θέση που κατέχουν οι Κρήτες στο έργο του μεγάλου τραγικού, καθώς και για τη σκέψη του Ευριπίδη. Αυτά είναι α) η Πάροδος των μυστών του Ιδαίου Διός (απ. Ι), και β) ο μονόλογος της Πασιφάης (απ. III, στ. 4-41). Για όλα τα υπόλοιπα fragmenta μόνον υποθετικά και αβέβαια συμπεράσματα θα ήμασταν σε θέση να συναγάγουμε.
Οι "Κρήτες" είναι ένα περίεργο και αρκετά ανατρεπτικό έργο. Τα αποσπάσματα είναι λιγοστά, ωστόσο πολύτιμα για δύο λόγους. Πρώτον, διότι δεν υπάρχει "έμμεση παράδοση" για το έργο, καθώς δεν μνημονεύεται από κανέναν ανθολόγο, λεξικογράφο ή μυθογράφο της ελληνιστικής εποχής, όπως συνήθως συμβαίνει. Και, δεύτερον, διότι τα αποσπάσματα που σήμερα σώζονται προέρχονται από αντιγραφείς του 2ου μ.Χ. αιώνα. Κατά συνέπεια, μια περίεργη σιωπή περιβάλλει τους "Κρήτες". [...]
(από το Ερμηνευτικό παράρτημα του βιβλίου)
Το κείμενο ακολουθεί την έκδοση του Diggle (1998). Τα αποσπάσματα ΙΙ.0 και ΙΙΙ.0 αποτελούν κριτική σύνθεση για τις ανάγκες της παρούσας έκδοσης, ενώ στο κείμενο συμπεριλαμβάνονται και αποσπάσματα από τη στερεότυπη έκδοση του Nauck (1964).
Ο Ευρυπίδης (480-406 π.Χ.) καταγόταν από τον Αθηναϊκό δήμο της Φλύας. Παρακολούθησε τις διδασκαλίες του Αναξαγόρα, του Πρόδικου και του Πρωταγόρα, και συνδέθηκε φιλικά με τον Σωκράτη. Για πρώτη φορά πήρε μέρος σε δραματικό αγώνα το 455 π.Χ., και από τότε δίδασκε τακτικά μέχρι τον θάνατό του.
Άνθρωπος μάλλον εσωστρεφής και αυστηρός, δεν ευτύχησε στην προσωπική ζωή του. Κατά τα τελευταία χρόνια του εγκαταστάθηκε στη Μακεδονία, προσκαλεσμένος από τον βασιλιά Αρχέλαο, και εκεί πέθανε.
Στο έργο του αντικατοπτρίζεται το κλίμα της εποχής, με την έντονη επίδραση της σοφιστικής, την αμφισβήτηση και την αναζήτηση των θείων και των ανθρώπινων. Ο Ευριπίδης, ο από σκηνής φιλόσοφος, απεικόνισε την τραγικότητα των εσωτερικών συγκρούσεων και απέδωσε μοναδικά την ποικιλία των ψυχικών παθών και τις διακυμάνσεις της συνείδησης. Οι νεωτερισμοί του, στη μορφή των έργων του και στις ιδέες που εξέφρασε, τον έκαναν συχνά στόχο επιθέσεων. Σώζονται δεκαεννέα δράματά του πλήρη και πολλά άλλα αποσπασματικά.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Γιώργος Σαμπατακάκης σπούδασε Θεατρολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Cambridge και απέκτησε διδακτορικό δίπλωμα στη Θεατρολογία από το Πανεπιστήμιο του Λονδίνου. Ειδικεύεται στην Ιστορία και τη Θεωρία της Σκηνοθεσίας, τη Θεωρία του Θεάτρου και της Κριτικής, καθώς και στο αρχαιοελληνικό θέατρο και τη σύγχρονη σκηνική χρήση του. Έχει δημοσιεύσει επιστημονικά άρθρα και έχει εκδώσει βιβλία στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έχει εκλεγεί Λέκτορας στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πατρών και είναι ειδικός σύμβουλος του Εθνικού Κέντρου Θεάτρου και Χορού (Ε.ΚΕ.ΘΕ.Χ.).
