Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Αποστέλλεται την ίδια ή την επόμενη εργάσιμη
ISBN:
9789603222200
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Ο Κώστας Σφήκας είναι ένας σκηνοθέτης που δοκίμασε, θα έλεγε κανείς στα άκρα, τις ανοχές και τις αντοχές της κινηματογραφικής δημιουργικότητας, στοχάστηκε και μόχθησε για μια άλλη, εντελώς ριζοσπαστική και αποκλίνουσα από το συνήθη αφηγηματικό σινεμά, προσέγγιση του κινηματογραφικού πολιτισμού. Σε άλλες εποχές και σε άλλες συνθήκες θα ήταν ένας απόκληρος. Σ’ εκείνες τις εποχές και σ’ εκείνες τις συνθήκες αντιμετωπίστηκε σαν μια βεβαίως ακραία αλλά σεβαστή και υπαρκτή τάση, που εμπλούτιζε τους προβληματισμούς για το τι είναι, πώς κατασκευάζεται, πώς διαβάζεται, πώς γίνεται αποδεκτή η κινηματογραφική δημιουργία.
[Απόσπασμα από το κείμενο της εισαγωγής της έκδοσης]
Ο Γιάννης Σολδάτος γεννήθηκε στη Λευκάδα το 1952. Είναι ιδρυτής και διευθυντής του εκδοτικού οίκου "Αιγόκερως" που έχει στο ενεργητικό του την κυκλοφορία 200 κινηματογραφικών βιβλίων και 400 λογοτεχνικών.
Έχει γράψει τα βιβλία: Ιστορία του Ελληνικού Κινηματογράφου, Ελληνικός Κινηματογράφος, Στον αστερισμό του Κριού (μυθιστόρημα), Το αίνιγμα (μυθιστόρημα), Τρομαχτικές ιστορίες (διηγήματα), Πολεμικές ιστορίες (διηγήματα), Εύα (νουβέλα), Η Πλάνη (μυθιστόρημα), Διά του κατόπτρου (πορτρέτα Ελλήνων λογοτεχνών), Αλέξης Δαμιανός (κριτική βιογραφία), Ζαν Λικ Γκοντάρ (κριτική βιογραφία), Συνοπτική Ιστορία του Ελληνικού Κινηματογράφου, Από το Γολγοθά μιας ορφανής στο ΠΑΣΟΚ κινηματο(ς)γραφική Ιστορία της Ελλάδος.
Ο Χρήστος Βακαλόπουλος (1956-1993) γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε οικονομικά στην ΑΣΟΕΕ και κινηματογράφο στο Παρίσι. Εργάστηκε ως κριτικός κινηματογράφου στην εφημερίδα "Αυγή" (1975-1985) και στα περιοδικά "Σύγχρονος Κινηματογράφος" και "Αντί". Έγραψε σενάρια για τους Νίκο Παναγιωτόπουλο και Σταύρο Τσιώλη κι ένα μυθιστόρημα κατά παραγγελίαν, το "Υπόθεση μπεστ σέλλερ" (1980). Ακολούθησαν "Οι πτυχιούχοι" (1984), οι "Νέες αθηναϊκές ιστορίες" (1989) και "Η γραμμή του ορίζοντος" (1991). Ταινίες: "Βεράντες" (1984), "Θέατρο" (1986) και οι μεγάλου μήκους ταινίες "Όλγα Ρόμπαρντς" (1989) και "Παρακαλώ, γυναίκες μην κλαίτε" (1992, συν-σκηνοθεσία με τον Σταύρο Τσιώλη). Εργάστηκε, επίσης, ως ηθοποιός, παραγωγός και παρουσιαστής ραδιοφωνικών εκπομπών.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Τάκης Μενδράκος γεννήθηκε το 1927 στον Πειραιά και από το 1941 ζει στην Αθήνα. Φοίτησε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, χωρίς να πάρει πτυχίο, και από την εφηβεία του ασχολήθηκε με τη λογοτεχνία. Από το 1973 ασκεί μόνιμα την κριτική της λογοτεχνίας. Άρθρα, δοκίμια και μεταφράσεις του έχουν δημοσιευθεί σε λογοτεχνικά περιοδικά και εφημερίδες, ενώ έχουν κυκλοφορήσει δεκαπέντε βιβλία του, κυρίως μεταφράσεις από την αγγλόφωνη λογοτεχνία.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Λάκης Παπαστάθης γεννήθηκε στον Βόλο το 1943. Έχει σκηνοθετήσει τέσσερις κινηματογραφικές ταινίες μεγάλου μήκους: "Τον καιρό των Ελλήνων" (1981), "Θεόφιλος" (1987), "Το μόνον της ζωής του ταξείδιον" (2001), "Ταξίδι στη Μυτιλήνη" (2010) και μία μικρού μήκους: "Γράμματα από την Αμερική" (1972). Από το 1976 είναι βασικός συνεργάτης της τηλεοπτικής εκπομπής "Παρασκήνιο". Έχει δημοσιεύσει τις συλλογές διηγημάτων "Η νυχτερίδα πέταξε" (Νεφέλη 2002), "Η ήσυχη" (Νεφέλη 2005), καθώς και το χρονικό "Όταν ο Δαμιανός γύριζε την Ευδοκία" (Πατάκης 2006).
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Σάββας Μιχαήλ (Σαμπετάι Μπεν. Μάτσας) γεννήθηκε στην Αθήνα το 1947. Σπούδασε Ιατρική στην Αθήνα και στο Παρίσι. Γυναίκα του είναι η Κατερίνα Μάτσα.
Έχει ενεργό δράση στο χώρο της μαρξιστικής αριστεράς από τα χρόνια της χούντας.
Πέρα από τα άρθρα του σε εφημερίδες και περιοδικά στην Ελλάδα και διεθνώς, εκδόθηκαν και τα βιβλία του: "Περεστρόικα και οικονομία" (Αλλαγή, α΄ έκδοση 1987, β΄ έκδοση 1988), "Επανάσταση κι αντεπανάσταση στην Κίνα" (Πελεκάνος, 1989), "Σολωμός και Χέγκελ" (Λέων, 1991), "Παλινόθρωση ή Επανάσταση;" (Λέων, 1992), "Πλους και κατάπλους του Μεγάλου Ανατολικού" (Άγρα, 1996), "Μορφές του Μεσσιανικού" (Άγρα, 1999), "Ο Τρότσκυ ως φιλόσοφος" (Λέων, 2001).
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Κινηματογραφίστρια του Νέου Ελληνικού Κινηματογράφου, συγγραφέας, σεναριογράφος και κριτικός κινηματογράφου, η Φρίντα Λιάππα γεννήθηκε στη Μεσσήνη το 1948, όπου τελείωσε τις γυμνασιακές της σπουδές. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών -οι σπουδές της διακόπηκαν, όμως, το 1968 λόγω της σύλληψής της από τη δικτατορία και της διαγραφής της από το Πανεπιστήμιο, και ολοκληρώθηκαν το 1974-, και στο London Film School. Εργάστηκε σαν σκριπτ στην ταινία "Το προξενιό της Άννας" του Παντελή Βούλγαρη, το 1972, ενώ παράλληλα ετοιμαζόταν να γυρίσει την πρώτη της ταινία μικρού μήκους. Διετέλεσε μέλος της συντακτικής επιτροπής του περιοδικού "Σύγχρονος Κινηματογράφος" μεταξύ 1974-76, στο οποίο συνέχισε να γράφει κριτικές ως το 1980. Σκηνοθέτησε τις ταινίες: "Μετά σαράντα μέρες" (μικρού μήκους, 1972), "Μια ζωή σε θυμάμαι να φεύγεις" (μικρού μήκους, 1977), "Απεταξάμην" (μικρού μήκους, 1980), "Οι δρόμοι της αγάπης είναι νυχτερινοί" (1981, βραβεία πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη, γυναικείας ερμηνείας, φωτογραφίας και μοντάζ στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και βραβείο της ΠΕΚΚ), "Το νερό της βροχής" (1983, τηλεταινία, βασισμένη στο ομότιτλο διήγημα του Μ. Καραγάτση), "Ήταν ένας ήσυχος θάνατος" (1986, βραβεία γυναικείας ερμηνείας, φωτογραφίας, μοντάζ, ήχου και ειδικών εφέ στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και βραβείο CIGA στο Φεστιβάλ Σαν Σεμπαστιάν), "Τα χρόνια της μεγάλης ζέστης" (1991), καθώς και πολλά τηλεοπτικά ντοκιμαντέρ στο πλαίσιο της εκπομπής της ΕΡΤ "Παρασκήνιο" ("Ελεύθερο Θέατρο", "Δημήτρης Μητροπάνος", "Ζωή Λάσκαρη", "Μαίρη Λίντα", "Ιωάννα Γεωργακοπούλου", "Δήμητρα Γαλάνη", "Ρεμπέτικη Κομπανία", "Εκκλησιάζουσες του Μίνου Βολανάκη", "Θερινά σινεμά", "Κώστας Καρυωτάκης", "Μαρία Πολυδούρη", κ.ά.) Στα γράμματα εμφανίστηκε το 1966 με ποιήματά της που δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό των φοιτητών της Φιλοσοφικής Σχολής "Αργώ". Ακολούθησαν οι ποιητικές συλλογές "Λυρικός επίλογος της οδού Πατησίων" (1980), "Τα ήσυχα ποιήματα και τα κυνηγετικά σκυλιά" (1981), "1964-1988" (1991), η συλλογή διηγημάτων "Η μυστηριώδης ασθένεια" (1985) και το μυθιστόρημα "Ερωτηίδος μάρτυρος" (1990, β΄ έκδοση 1993). Πέθανε στην Αθήνα στις 28 Νοεμβρίου 1994, σε ηλικία 46 ετών, μετά από άνιση μάχη με τον καρκίνο.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Γεννήθηκε το 1936, στην Κωνσταντινούπολη. Ασχολήθηκε με τη μουσική από νεαρή ηλικία (πιάνο), και αργότερα με τον κινηματογράφο (στο Κέντρο Σπουδών Θεάτρου-Κινηματογράφου, Σχολή σκηνοθετών κινηματογράφου των Ε. Καλκάνη - Κ. Φωτεινού), και τη λογοτεχνία (είναι τακτικό μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών).
Έχει εκδώσει τα ακόλουθα: Μουσική: Μπάρτοκ (1969) του Pierre Citron (μετάφραση), Μουσικά κείμενα (1978), Μότσαρτ - χρόνια ωριμότητας (1991), Η μοναξιά του Γιοχάνες Μπραμς και Βίλχελμ Φρίντεμαν Μπαχ (2002). Κινηματογράφος: Το κινούμενο σχέδιο - Animation (1975 και 1986). Λογοτεχνία: Η ρωσική πρωτοπορία στην πεζογραφία (1968), Γκυ ντε Μωπασάν (σύντομο δοκίμιο, και δύο εκτενή δοκίμια: Χάινριχ φον Κλάιστ - Γκέοργκ Μπύχνερ και Ιούλιος Βερν που είναι προς έκδοση.
Θεωρητικά κείμενα, μελετήματα και κριτικά σημειώματά του δημοσιεύτηκαν σε κινηματογραφικά, λογοτεχνικά και μουσικά περιοδικά ή επιθεωρήσεις: "Φιλμ", "Σύγχρονος Κινηματογράφος", "Σινεμά", "Τομές", "Νέα Εστία", "Η Λέξη", "Φωνόγραφος", "Η Δεξαμενή".
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Γεννήθηκε το 1949, στην Αθήνα. Σπούδασε νομιμά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Από το 1982 συνεργάζεται με τον ποιητή Κώστα Μαυρουδή στην έκδοση του λογοτεχνικού περιοδικού "Το Δέντρο".
Έχει γράψει τις συλλογές διηγημάτων: "Αρπακτικά", 1990, "Πρωινή επίσκεψη", 1993, "Σκιές γυναικών", 1996, "Ο ύπνος του Άλφρεντ", 1999, "Η γυναίκα που μιλά", 2002 (κρατικό βραβείο Διηγήματος & βραβείο Διηγήματος του περιοδικού "Διαβάζω"), το μυθιστόρημα "Οικογενειακές ιστορίες", 2006, και τις μελέτες για σκηνοθέτες του κινηματογράφου: "Όρσον Ουέλς", 1985, "Αφοι Ταβιάνι", 1986, και "Τζων Χιούστον", 1988.
Άρθρα του για τον κινηματογράφο και τη λογοτεχνία έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά, ειδικές εκδόσεις και εφημερίδες. Aπό το 1998 συνεργάζεται με το ένθετο "Βιβλιοθήκη" της εφημερίδας "Ελευθεροτυπία", δημοσιεύοντας κυρίως, κριτικές ξένης λογοτεχνίας.
Διδάσκει ιστορία του κινηματογράφου στην Ανωτέρα Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου.
Έχει διδάξει σενάριο σε διάφορες κινηματογραφικές σχολές και στο Πάντειο Πανεπιστήμιο (Τμήμα Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης).
Το 2007 σκηνοθέτησε τη μικρού μήκους ταινία "Ο δολοφόνος της λεωφόρου" (15΄), μαζί με τον γιο του Βασίλη Γουδέλη, βασισμένη σε διήγημά του από τη συλλογή "Αρπακτικά". Ακολούθησε, το 2008, η μικρού μήκους ταινία "Η συνάντηση" (14΄), βασισμένη και πάλι σε δικά του διηγήματα, η οποία απέσπασε τιμητική διάκριση στο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας, για "την πρωτότυπη και σύγχρονη κινηματογράφηση και τη νέα ματιά στην κινηματογραφική γλώσσα".
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος (1941-2016) γεννήθηκε στη Μυτιλήνη. Σπούδασε σκηνοθεσία κινηματογράφου στην Αθήνα και ξεκίνησε την καριέρα του ως βοηθός σκηνοθέτη σε ελληνικές και διεθνείς παραγωγές. Από το 1960 έως το 1973 έζησε στο Παρίσι όπου παρακολούθησε μαθήματα στο Ινστιτούτο Φιλμολογίας της Σορβόνης και σύχναζε στη Cinematheque. Στη διάρκεια της παραμονής του στο Παρίσι γύρισε μερικά βιομηχανικά και διαφημιστικά φιλμ. Από το 1973 ζούσε και εργαζόταν στην Αθήνα. Σκηνοθέτησε τις ταινίες: "Κυριακή" 1965 (20΄), "Ανδρέου" 1970 (25΄), "Cine Love" 1971 (20΄), "Τα χρώματα της ίριδος" 1974, "Οι τεμπέληδες της εύφορης κοιλάδας" 1978 (διασκευή του μυθιστορήματος του A. Cossery), "Μελόδραμα;" 1980, "Βαριετέ" 1984, "Η γυναίκα που έβλεπε τα όνειρα" 1988, "Ονειρεύομαι τους φίλους μου" 1993 (διασκευή της συλλογής διηγημάτων του Δ. Νόλλα), "Ο εργένης" 1997 (διασκευή του μυθιστορήματος του Β. Ραπτόπουλου), "Αυτή η νύχτα μένει" 1999 (βασισμένη στο βιβλίο-μαρτυρία του Θ. Αλεξανδρή), "Beautiful People" 2000, "Κουράστηκα να σκοτώνω τους αγαπητικούς σου" 2002, "Delivery" 2003, "Πεθαίνοντας στην Αθήνα" 2006, "Αθήνα - Κωνσταντινούπολη" 2008, "Τα οπωροφόρα της Αθήνας" 2010 (διασκευή του αφηγήματος του Σ. Δημητρίου), "Δεσμά αίματος" 2012 (διασκευή του μυθιστορήματος της Μ. Πάουελ), "Η λιμουζίνα", 2013, "Η κόρη του Ρέμπραντ", 2015. Το 2010 εξέδωσε το αυτοβιογραφικό δοκίμιο "Από το καλάθι των αχρήστων" (εκδ. Πατάκης, σειρά "Η Κουζίνα του Σκηνοθέτη") και το 2015 το μυθιστόρημα με τίτλο "Τίποτα" (εκδ. Τόπος). Έφυγε από τη ζωή το βράδυ της 11ης Ιανουαρίου 2016, μετά από καρδιακό επεισόδιο, σε ηλικία 74 ετών.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Κώστας Σφήκας (1927-2009), γεννήθηκε στην Αθήνα. Εργάστηκε ως ταχυδρομικός υπάλληλος από τα εφηβικά του χρόνια. Το 1961 με τα "Εγκαίνια", μια μικρού μήκους ταινία, ξεκίνησε την περιπέτεια του αυτοδίδακτου κινηματογραφιστή. Το 1962 σκηνοθέτησε το ντοκιμαντέρ "Αναμονή" και επτά χρόνια αργότερα μαζί με τον Σταύρο Τορνέ το μεσαίου μήκους ντοκιμαντέρ "Θηραϊκός όρθρος", που αγοράστηκε, αργότερα, από το ΜΟΜΑ της Νέας Υόρκης. Ταγμένος στον πειραματικό κινηματογράφο, ο Σφήκας γύρισε ταινίες μυθοπλασίας που προκάλεσαν συζητήσεις και τάραξαν τα νερά του μεταπολιτευτικού "Νέου Ελληνικού Κινηματογράφου" ("Μοντέλο", 1974, "Μητροπόλεις", 1975, "Αλληγορία", 1986, "Το προφητικό πουλί των θλίψεων του Πάουλ Κλέε", 1995, "Προμηθεύς Εναντιοδρόμων", 1998, "Η γυναίκα της... και ο συλλέκτης - Αλληγορία ΙΙΙ", 2002, "Μεταμόρφωση", 2007). Μέχρι το τέλος, παρέμεινε μια σταθερή, μοναχική, εναλλακτική φωνή στα κινηματογραφικά τεκταινόμενα. Ανέλαβε, επίσης, τη σκηνοθεσία μιας σειράς εκπομπών για την κρατική τηλεόραση, οι οποίες συνθέτουν μια σπάνια ανθολογία εναλλακτικής-εικαστικής διαπραγμάτευσης των θεμάτων τους ("Κατά Μάρκον Ευαγγέλιο", 1979, "Θρήνος για τον Γιάννη Χρήστου", 1980, "Ο εξπρεσιονισμός στον κινηματογράφο", 1982, "Η ποίησις του Ανδρέα Εμπειρίκου", 1982, "Το μοντάζ του Αϊζενστάιν", 1983, "Η αποκάλυψη του Ηγεμόνα", 1992, "Ο αινιγματικός κύριος Ιούλιος Βερν - Νεμο- Αλληγορία ΙΙΙ", 1993). Το 2004 το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης διοργάνωσε αναδρομικό αφιέρωμα στο σύνολο του έργου του και τον τίμησε με τον "Χρυσό Αλέξανδρο", "για τον κρίσιμο και γόνιμο ρόλο του, στο βαθμό που, παρά τις αντιξοότητες, κατάφερε να αναπτύξει ένα σημαντικό έργο". Πάντα χαμηλού προφίλ, ο Κώστας Σφήκας υπήρξε, επίσης, δραστήριος μεταφραστής λογοτεχνίας -συγγραφέων, μεταξύ άλλων, όπως ο Δάντης και ο Μπαλζάκ. Για τη μετάφρασή του των "Χαμένων ονείρων" του Μπαλζάκ, βραβεύτηκε με το Α΄ κρατικό βραβείο μετάφρασης το 2001. Πέθανε στην Αθήνα στις 25 Μαΐου 2009, σε ηλικία 82 ετών.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
O Γιώργος Kαβάγιας είναι από τούς γνωστότερους διευθυντές φωτογραφίας του ελληνικού κινηματογράφου. Aρχικά ασχολήθηκε με τη φωτογραφία, στην οποία ποτέ δεν έπαψε να επιδίδεται με επιτυχία. Φωτογραφίες του έχουν αναρτηθεί καί βραβευτεί σε εκθέσεις και έχουν δημοσιευτεί σε εφημερίδες και περιοδικά. Aπό τη φωτογραφία πέρασε στον κινηματογράφο. Σπούδασε σκηνοθεσία, αλλά τελικά τον κέρδισε πάλι η φωτογραφία. Γύρισε ως οπερατέρ εβδομήντα σχεδόν ταινίες μεγάλου μήκους καί πολλές μικρού μήκους, ντοκυμαντέρ κ.τ.λ. Παράλληλα σκηνοθέτησε και μερικές ταινίες μεγάλου και μικρού μήκους, ντοκυμαντέρ καθώς και ταινίες κινούμενων σχεδίων. Διδάσκει πάρα πολλά χρόνια φωτογραφία και τεχνική της λήψης στη σχολή κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου. Aρκετοί γνωστοί οπερατέρ υπήρξαν μαθητές του ή βοηθοί του.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Ντομινίκ Νογκέζ (1942-2019) γεννήθηκε στο Bolbec της επαρχίας Seine-Maritime. Έκανε σπουδές φιλοσοφίας στην Ecole normale superieure και διδακτορικό στο Πανεπιστήμιο Paris-Nanterre, και στη συνέχεια δίδαξε αισθητική στο Πανεπιστήμιο του Μόντρεαλ και στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης (Paris 1). Υπήρξε από τους πρώτους Γάλλους θεωρητικούς που ασχολήθηκαν με τον πειραματικό κινηματογράφο και, ειδικότερα, με το αμερικανικό underground (π.χ. με το έργο του Jonas Mekas, του οποίου μετέφρασε στα γαλλικά το "Kινηματογραφικό ημερολόγιο 1959-1971"), καθώς και με το έργο των Teo Hernandez, Patrick Bokanowski, Μαρίας Κλωνάρη, Κατερίνας Θωμαδάκη, Stephane Marti, Paul Vanderstrick, με τα βιβλία του: "Le Cinema, autrement", 1977· "Eloge du cinema experimental", 1979· "Trente ans de cinema experimental en France (1950-1980)", 1982· "Une renaissance du cinema: le cinema underground americain", 1985. Πρωτοεμφανίστηκε στη λογοτεχνία με το μυθιστόρημα "M & R" (εκδ. Robert Laffont, 1981). Ακολούθησαν οκτώ ακόμη βιβλία πεζογραφίας με τελευταίο το "L΄Interruption" του 2018. Το μυθιστόρημά του "Les Martagons" τιμήθηκε με το βραβείο Roger-Nimier το 1995 και το μυθιστόρημά του "Amour noir" (ελλ. έκδ. Εκκρεμές, 1999) με το βραβείο Femina το 1997. Έφυγε από τη ζωή στο Παρίσι στις 15 Μαρτίου 2019, σε ηλικία 76 ετών.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
Ο Τάτσης Αποστολίδης γεννήθηκε στα Γιάννενα. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Είναι βιολιστής.
Δείτε όλα τα βιβλία του συγγραφέα
